cd pisma do RPO Pan Stanisław Trociuk pełniący obowiązki Rzecznika

Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997r w art.31 ust.1 stanowi:

Wolność człowieka podlega ochronie prawnej.

Sprawę, którą opisuje dotyczy mojego syna, który od godz. 02:05 dnia 24 lipca 2007r. jest bezprawnie pozbawiony wolności, podobno w wolnej Polsce,  w państwie prawa, gdzie urzędasy mówią, że wolność w Polsce jest nie zagrożona.

O wskazanej godzinie nastąpiło zatrzymanie syna,  po 12 godzinach nastąpiło przesłuchanie w charakterze świadka, następnie nastąpiło  bezprawne pozbawienie wolności świadka, następnie areszt wydobywczy po przesłuchaniu jako  podejrzanego na podstawie art. 308 § 2k.p.k., a na końcu skazanie pomimo braku podstaw prawnych wynikających z art. 313 k.p.k., a tym samym samej Konstytucji RP, nie wydano postanowienia o przedstawieniu zarzutów popełnienia przestępstwa i nie ogłoszono ich podejrzanemu zgodnie z obowiązującym prawem.

Wyrok skazujący został wydany na podstawie dokumentów i dowodów, które zostały bezczelnie sfałszowane o czym doskonale wiedzą urzędasy, a fotokopie tych dokumentów są na moim blogu. Koronnym tego dowodem jest protokół z przesłuchania syna w charakterze świadka, który podważa wiarygodność dokumentów procesowych sporządzonych z datą sporządzenia 24 i 25 lipca 2007r, dokumentów, które nigdzie nie zostały zarejestrowane zaraz po ich sporządzeniu, jak również nie wiadomo jakie sprawy dotyczą!!!!

Dzisiaj omówię  pismo skierowane w  dniu 30.04.2010r do p.o. Rzecznika Praw Obywatelskich pana Stanisława Trociuka.

W piśmie skierowanym w imieniu mojego syna i własnym wnosiłem  o uchylenie decyzji z dnia 23.02.2010r wydanej przez Panią Elżbietę Kalińską Głównego Specjalisty z upoważnienia Pana Rzecznika w sprawie odmowy złożenia nadzwyczajnej kasacji od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa Praga sygn. akt III K /07, sygn. akt. VI Ka /09.

W piśmie wskazałem na:

Zgodnie z art. 7 Konstytucji RP  „Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa”.

Źródła prawa określone są w rozdziale III Konstytucji RP art.89-94, a przepisy prawa czyta się wprost, Konstytucja nie przewiduje interpretacji, nadinterpretacji przepisów prawa o tym mówi przywołany art. 7 Konstytucji RP.

1. We wniosku do Pana Rzecznika o nadzwyczajną kasację, syn  wskazał na uchybienia   

przepisów prawa, wskazał na sporządzone dokumenty niezgodnie z przepisami prawa, a uchybienia te miały kluczowe  znaczenie dla sprawy.

2. W piśmie skierowanym do Pana Rzecznika data wpływu do RPO 28.01.2010r wskazałem  

na uchybienia przepisów prawa jakie nastąpiły w postępowaniu przeciwko synowi,  

• na zatrzymanie i po 12 godzinach przesłuchanie na podstawie art. 177 kpk w charakterze świadka. Po przesłuchaniu w charakterze świadka dalsze przetrzymywanie w policyjnej izbie zatrzymań było niezgodne z art. 248 § 1 kpk;. 
• na przesłuchanie w charakterze podejrzanego na podstawie art. 308 § 2 kpk., na tej podstawie złożenie wniosku o tymczasowe aresztowanie i zastosowanie tego środka zapobiegawczego oraz utrzymywanie go przez cały okres postępowania tj. do 09.06.2009r ;  
• na skazanie mimo nie wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów synowi i po umorzeniu postępowania z mocy prawa. Wskazane uchybienia są bezwzględnymi podstawami do nadzwyczajnej kasacji.

Do wskazanych uchybień Pani Elżbieta Kalińska w ogóle nie odniosła się tak jak do szeregu pism w tym o wystąpienie i ujawnienie dowodów, które jeszcze są dostępne, a które nie zostały ujawnione na żadnym etapie postępowania zgodnie z przepisami prawa, art. 4, art.9, art. 297 kpk, a które to dowody w całości podważają oskarżanie syna o popełnienie przestępstwa.

W uzasadnieniu Pani Elżbieta Kalińska odniosła się do trafnych ocen Sądu Odwoławczego, które Sąd zawarł w swoim uzasadnieniu wyroku. Jednocześnie zarzucając  synowi, że nie przyznał się do winy, mimo ustaleń poczynionych przez Sąd i organy ścigania.

Pani Elżbieta Kalińska zarzuciła mi i mojemu synowi, cytuję  „wielokrotnie zarzuca Pan organom ścigania i sądowi wręcz fałszowanie dowodów i dokumentów procesowych”

Pani Elżbieta Kalińska wskazała na prawo Sądu do zajęcia takiego stanowiska zgodnie z dyspozycją art. 7 kpk, urzędniczka biura Pana Rzecznika zapomniała o istnieniu   Konstytucji RP i zawartego w nim art. 7, oraz o źródłach prawa wyrażonych w rozdziale III Konstytucji RP.

Zgodnie z art. 208 ust 1 Konstytucji RP „Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych”.

Zgodnie ze wskazanym przepisem prawa wynikającym z Konstytucji Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest strażnikiem art. 7 kodeksu postępowania karnego!

Od 24 lipca 2007r wobec syna łamane jest prawo do wolności, prawa człowieka i obywatela określone w Konstytucji RP

 W związku z tym proszę o uchylenie decyzji Pani Elżbiety Kalińskiej wydanej w imieniu Pana Rzecznika i podjęcie konstytucyjnych i ustawowych powinności jakie na Panu spoczywają.

Zwarzywszy na okres bezprawnego pozbawienia wolności trwa już od 33 miesięcy proszę, o pilne zajęcie się ta sprawą

Odpowiedź z biura Rzecznika Praw Obywatelskich sygnowana przez zastępcę dyrektora zespołu pana Dariusza Zbroję jest kuriozalna, a wręcz podważająca zasadność istnienia jednoosobowego organu państwa określonego w Konstytucji RP, jakim jest rzecznik Prawa Obywatelskich z tak rozbudowanym zapleczem biurokratycznym określonym przez ustawę podkonstytucyjną. Rzecznik Praw Obywatelskich nie chroni Obywateli przed urzedasami, tylko urzedasów przed Obywatelami.

Posiadając wiedzę w zakresie wytwarzania, rejestrowania oraz obiegu dokumentów mogę stwierdzić tylko tyle, wiedza na temat wiarygodności dokumentów nie ma nic wspólnego z wykształceniem i zajmowanym stanowiskiem, a twierdzenie urzędasów, że np. dokumenty k.1, k.10-12, k.11, k.34-35, k.49, k.50, k.58(zdublowana karta z k.58 protokołu przesłuchania) k.187, k.181-184 są dokumentami wiarygodnymi zakrawa o kpinę i wykorzystywanie stanowiska służbowego do ukrywania przestępstw popełnionych przez urzędasów.

Taką bezwzględną podstawą do złożenia kasacji przez Rzecznika Praw Obywatelskich było i jest nadal skazanie syna pomimo nie przedstawienia zarzutów popełnienia przestępstwa zgodnie z art. 313 k.p.k., a ta sytuacja nie ma nic wspólnego z ubieganiem się o przedterminowe zwolnienie po odbyciu połowy kary, ewentualnie ułaskawieniem, o którym pisze urzędas.A to, że adwokaci nie zapoznali się z aktami sprawy, tak samo zresztą jak prokuratorzy i sędziowie świadczy o głębokiej patologii i wynaturzeń wśród tej grupy społecznej i podważa uchwalony przez ustawę podkonstytucyjną przymus adwokacko – radcowski do reprezentowania przed sądami i to wszystkimi,  nie ma znaczenia czy to jest sąd powszechny, SN, WSA, NSA, TK przymus adwokacko radcowski ma tylko jeden cel blokować dostęp do sądu i trybunału dla obywateli i zapewnić niezawisłym „spokój” czyli ”0” problemowych odwołań.

Treść odpowidzi w sprawie stanowiska Rzecznika Praw Obywatelskich poniżej.