Bez kategorii

Szanse wyborcze KONSTRUKTYWNYCH.

15/03/2012

546 Wyświetlenia

0 Komentarze

11 minut czytania

W sumie: proporcje elektoratu pozytywnego do negatywnego nie wyglądają źle, a wręcz przeciwnie,

Realiści powiedzą krótko: jedno miejsce w Sejmie, kosztuje pół miliona zł i tylko tylko idioci o tym nie wiedzą. No cóż wypada mi się do nich zaliczyć. Co prawda niektórzy twierdzą, że są tańsze głosy wyborców, ale tu trzeba mieć chody u Ojca Dyrektora, coby stosowne karteczki na ławkach porozkładał. W Toruniu intensywnie do drzwi onych puka Solidarna Polska więc pozwólcie, że nie będę im tworzył konkurencji.

Jak przystało na użytecznego idiotę prawie rok temu (dokładnie 13.04.2011) powiesiłem tu notkę Filary państwowości naszej w której naszkicowałem tezy mojej ofensywy programowej. Ilość wejść przerosła moje oczekiwanie i pozostałem tu. Później to systematycznie poprawiałem nie baz wpływu komentarzy. Warto zatem przeanalizować „stopień trafienia” tych tez w oczekiwania reformatorskie blogerów. A są ciekawe.

Zasadniczym błędem, który często popełniają politycy jest niedocenianie „elektoratu negatywnego”. Nie sztuka znaleźć grupę przyjaciół, posadzić na kanapie i radować się zgodnością poglądów. Czasem nadaje to takiego „poweru”, że brak kłaniania się świata u naszych nóg traktujemy jako wyjątkową złośliwość inwentarza zasiedlającego ten ziemski padół. Politykom mówię: po co Wam ugrupowanie, które przyciągnie Wam 1% głosów a odstraszy 99%? Obserwując ruchy na prawicy dochodzę do wniosku, że są to partie jednoprocentowe i to powiązane iloczynem elektoratu negatywnego. Czy uda nam się nie popełniać tego błędu.

Zatem co pokazała ANKIETA na temat zaproponowanych w Filarach… postulatów.

Dla przypomnienia:

P – postulat daje perspektywę zmiany Pozytywnej

0 – postulat Obojętny – bez wpływu na zaproponowany temat

N – postulat Negatywny – może zaszkodzić.

lp	Postulat	Vote
Naprawa polityki
1	Doprowadzenie do faktycznego rozdziału władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej poprzez wyeliminowanie możliwości pełnienia przez posłów wszelkich funkcji w administracji rządowej. Zmiana art. 103 konstytucji RP.	P (30) 0 (2) N (1)
2	Zastąpienie subwencji budżetowej na działalność partii politycznych subwencją obywatelską tworzoną z kwotowych odpisów w deklaracji PIT (na podobieństwo finansowania organizacji pożytku publicznego). Dotyczyłoby partii o „potencjale parlamentarnym”.	P (26) 0 (2) N (4)
3	Określenie w Konstytucji obszarów decyzyjnych, w których opozycja uzyskałaby prawo legalizacji rozwiązań alternatywnych. Dotyczyłoby to głównie form prawa gospodarczego, ubezpieczeniowego oraz w zakresie szkolnictwa.	P (20) 0 (3) N (9)
Nowa architektura finansowa.
4	Przywrócenie państwu korzyści z emisji pieniądza poprzez zastąpienie emisji fiducjarnej (na poczet długu bankowego) emisją rzeczywistą dla poprawienia procesu wymiany dóbr przy wzroście PKB..	P (30)0 (2)N (1)
5	Wyeliminowania możliwości wtórnej emisji pieniądza przez banki komercyjne. Doprowadzenie do konieczności pełnego pokrycia pożyczek wkładami.	P (28) 0 (4) N (1)
6	Skierowanie kwot emisji pieniądza do budżetu lub rozproszenie w postaci „dywidendy obywatelskiej.	P (20) 0 (5) N (5)
Zdynamizowanie gospodarki
7	Społeczna Gospodarka Rynkowa. Poszerzenie prawnych możliwości tworzenia przedsiębiorstw o spółkę „właścicielsko – pracowniczą” z kapitałem właścicielskim i własnością pracowniczą. Podobieństwo: niemieckie Montan-Mitbestimmung.	P (27) 0 (3) N (2)
8	Wprowadzenie zmian w systemie emerytalnym umożliwiających spółkom właścicielsko – pracowniczym i ich związkom (klastrom, konglomeratom) włączania zarachowanych funduszy filaru kapitałowego do obrotu gospodarczego we własnych przedsiębiorstwach bezpośrednio – z pominięciem OFE i giełdy.	P (22) 0 (7) N (6)
9	Klastry produktowe. Stworzenie prawnych możliwości „produktowej” integracji przedsiębiorców w oparciu o koncepcję „przesunięcia momentu sprzedaży kosztów wszystkich kooperantów na moment sprzedaży produktu końcowego” (na podobieństwo „spółki dorazowej” z prawa austro-węgierskiego).	P (23) 0 (9) N (2)
10	Zamiana sposobu ingerencji państwa w politykę płacową sfery produkcyjnej: zaprzestanie ustalania płacy minimalnej i zastąpienie ją określaniem dysproporcji zarobków pomiędzy pracobiorcami i pracodawcami.	P (13) 0 (5) N (15)
11	Zmiana funkcji i sposobu pobierania podatków bezpośrednich w oparciu o koncepcję „abonamentu za korzystanie z infrastruktury i zasobów”.	P (27) 0 (4) N (1)

CO CIESZY.

Cieszy zrozumienie systemowych przyczyn złej pracy organów państwa. Zrozumienie podstawowej prawdy, że posłowie przy otwartej sejmowej kurtynie to prawie niczego nie mogą, a lobbysta w zaciszu gabinetów ministerialnych może prawie wszystko!!!. To błąd systemowy i nie da się go naprawić roszadami personalnymi i silnymi propaństwowymi osobowościami. Patrz postulat nr 1.

Cieszy coraz powszechniejsza wiedza o „superprzekręcie bankowym” w naszej architekturze finansowej. Sadze, ze już możemy się jednoczyć wokół postulatu „wyzwolenia Polski z niewoli odsetkowej”. Ostatnio ten postulat otrzymał silne wsparcie od Jacka Rossakiewicza i dzięki mu za ten kaganiec oświaty. Patrz postulaty: 4 i 5

CO SMUCI.

Smuci duży elektorat negatywny do postulatu 3 (wariantowe prawo gospodarcze). Przypuszczam, że respondenci, którzy nie przeczytali dodatkowego komentarza nie zrozumieli w czym rzecz. Otóż, przykładowo prawo gospodarcze (kodeks spółek) nie jest prawem sensu stricto a prawem obowiązującym w określonych „konstrukcjach działań zespołowych”. Prawo gospodarcze pojawia się tam, gdzie bezradna staje się ogólna swoboda umów. Ogranicza ona swobodę umów zawężając ją do prawa wyboru określonego wariantu. Te warianty często dopuszczane są do użycia w warunkach egoizmu określonych grup. Wiadomo: liberał będzie chciał kupować pracę na określonych przez siebie warunkach i będzie kosił wszelką pojawiającą się w tym obszarze konkurencję. W kodeksie handlowym Allerhanda, którego ducha przejęła nasza nowa ustawa kodeks spółek, dla przykładu, nie ma regulacji dla związków gospodarczych działających na wspólny rachunek. Natomiast prawo spółdzielcze jest kiepską kopią tego kodeksu.

Innym aspektem jest społeczny wizerunek ugrupowania, które nie dopuszcza alternatyw tam, gdzie nie ma to najmniejszego uzasadnienia. Narzucanie prawa mniejszościom przez większości to resztki bolszewizmu. Musimy się wyzbyć bolszewickiego myślenia. Wolność to, przede wszystkim, prawo wyboru!!! Jeśli nie jest możliwa całkowita swoboda to poszerzmy chociaż ilość dostępnych wariantów.

Z CZEGO MUSIMY ZREZYGNOWAĆ

Postulat 10 (zastąpienie określania płacy minimalnej dysproporcją dochodów) pozostał mi jeszcze z czasów fascynacji Robertem Hailbronerem, który miał duży wpływ kształt kapitalizmu nordyckiego. Od 30 lat siedzą mi w głowie badania przeprowadzone w Danii z których to wynikało, że najbardziej zdrową społecznie jest dysproporcja zarobków na poziomie 1 : 4.7. Oczywiście mogła ona być zrealizowana jedynie w przypadku istnienia w przedsiębiorstwach planów własności pracowniczej. Nie wiem, czy nie był to główny powód dla którego od tych pomysłów odstąpiono. Jednak Dania jest jedynym krajem w którym nie określa się urzędowej płacy minimalnej a państwo interweniuje jedynie w ten sposób, że zmusza przedsiębiorców do zawarcia z załogami stosownych porozumień.

Póki co musimy z tego postulatu zrezygnować, co nie oznacza, ze jest on nonsensowny.

W sumie: proporcje elektoratu pozytywnego do negatywnego nie wyglądają źle, a wręcz przeciwnie,

Pamiętajcie: ALARM PRZEDWYBORCZY TRWA!!!