OBRONA MICKIEWICZA…

Nikt nie jest bez wad, ale nawet jeśli Wieszcz popełniał jakieś błędy, jego zasług dla zachowania polskości nikt nie podważy…

Pisałem o tym na blogu i w wywiadach; polecam np.

 Szkoda, że myślenie pozytywne, służące edukacji i wychowaniu przegrywa na NE z szukaniem sensacji i tabloidyzacją historii (która od czasów rozbiorów jest  zaciemniana i fałszowana). Współczuję autorowi Thotowi, ale przede wszystkim Polsce i Polakom. Nie jestem masonem ani Żydem. Oto moje credo:

DO NARODU

„…Nasz Naród jak lawa,
Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa..
Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi;
Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi…”
A. Mickiewicz „Dziady”

Nie wiem, ilu nas jeszcze przetrwało w tej ziemi…
Tuszę, że znacznie więcej, niż zliczyć możemy…

Chciałbym na chwilkę wejrzeć w wasze dusze mroczne,
By odnaleźć iskierkę. Rozpalić ją mocniej…
Jak pochodnię… Ognisko… Wulkanem zagadać…
Słońcem wzejść, co z milionów iskierek się składa!

Wiem, że nie wszyscy w Boga jednego wierzymy…
Nie dbam o to, gdy Dobru wspólnemu służymy…

Dla mnie możesz być Żydem, Litwinem, Tatarem,
Kaszubą czy Ślązakiem, Łemkiem czy Madziarem,
Jeśli Polskę masz w sercu – klnę się tu, przed światem:
Będziesz mi druhem szczerym! Wspólnej sprawy bratem…

Jeśli ojciec twój zbłądził, dziad Ojczyznę zdradził
Nie pozwól, by twe losy Fatum dziś prowadził…
Sam wybierz swoją drogę, poszukaj w sumieniu
Prawdy, Dobra i Siły – byś mógł się odmienić…

Stańmy jak jeden Naród… Już Nadzieja świta…
I przywróćmy nam wszystkim kraj – RZECZPOSPOLITĄ…