IRENA… Zostaje z ręką „w krysztale”!

17.01.2012. Wiadomość o zerwaniu przez irańskiego odbiorcę KONTRAKTU z Hutą Szkła Irena w Inowrocławiu dotarła do mnie w chwili ponownego czytania „www.POLSKA TRANSFORMACJA.pl” Tadeusza Kowalika. -„Niesforne Dziecię Gutenberga”.

"[…] Załamanie sprzedaży zmusiło syndyka do wręczenia wypowiedzeń załodze.

Do końca stycznia rozstanie się z zakładem 180 osób, a pozostałe 20 odejdzie w lutym.".

* www.pb.pl/2544619,91438,huta-szkla-irena-w-inowroclawiu-zwalnia-zaloge

www.polskatransformacja.pl

Tadeusz Kowalik  

* merlin.pl/www-polskatransformacja-pl_Tadeusz-Kowalik/browse/product/1,686221.html

Gdyby nie wiara, iż  NIE MA ZŁYCH KSIĄŻEK tylko są ŹLI CZYTELNICY nie zapanowałbym nad emocjami.

Czas, który opisuje autor jest dla mnie zbyt bliski.

Dla zrozumienia, moich odczuć, przywołam fragment historii działalności Autora:

"[…] 1977 – 1980 współzałożyciel: Towarzystwa Kursów Naukowych („Latającego Uniwersytetu”)

wykładowca i członek komisji programowej;

Sierpień 1980 członek Komisji Ekspertów MKS Stocznia Gdańsk

1986 – 1989 (członek redakcji) nielegalnego kwartalnika „Dwadzieścia Jeden”;

1988 –członek Stowarzyszenia Działaczy Samorządów Pracowniczych ;

1989 – 1990 członek Stowarzyszenie „Reforma i Demokracja”;

1991 – 1999 członek i współzałożyciel redakcji pisma „Przegląd Społeczny”

1990 – 1992 współzałożyciel i członek „Solidarności Pracy”;

1992 – współzałożyciel i członek Unii Pracy (członek do 2002 r.);

1991 –współzałożyciel i członek Fundacji Praca Polska ;

1998 – 2004 współzałożyciel i członek Stowarzyszenia Studiów i Inicjatyw Społecznych;

1980 – 1981 członek Rady Programowej „NSZZ „Solidarność”;

1988 –członek: Rady Naukowej Karl Polanyi Institute of Political Economy, Montreal;

1994 – 2004 Członek Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej i innych.".

* www.polskatransformacja.pl/

Kiedy czytam, na przykład, Henryego Hazlita "Ekonomia w jednej lekcji"…

* www.znak.com.pl/kartoteka,ksiazka,730,tytul,Ekonomia%20w%20jednej%20lekcji

nie targają mną takie emocje🙂

Jak wielu SOLIDARUCHÓW dysonans poznawczy przepędzam modlitwą – wierszem:

"[…] Boże, użycz mi pogody ducha,

ażebym godził się z tym, czego zmienić nie mogę,

odwagi, abym zmieniał to, co zmienić jestem w stanie,

i madrości, abym odróżnił jedno do drugiego.".