Aloes

Aloes, to wiecznie zielona roślina przypominająca wyglądem kaktusy. Należy do rodziny roślin liliowatych. Egzotycznie występuje na piaszczystych i kamienistych terenach Afryki, Półwyspu Arabskiego i Madagaskaru. Można wyróżnić około 400 gatunków tej rośliny. Przybiera formy drzewiaste, krzewiaste, byliny, czasami liany.

Do celów leczniczych aloes uprawiany jest w klimacie gorącym, przede wszystkim w Teksasie oraz Meksyku. Nagminnie hodowany jest także w doniczkach na parapetach okiennych jako roślina ozdobna, a zarazem lecznicza. Jak bardzo pożyteczną rolę może spełnić możemy przekonać się np. w tak drastycznej sytuacji, gdy znienacka sparzymy się wrzątkiem. Wtedy liść aloesu jest wybawieniem. Po przecięciu wzdłuż liścia, smarujemy wybranym z niego żelem sparzone miejsce. Zabieg taki przynosi wielką ulgę: znika ból i pieczenie. Wiele gospodyń domowych, a także kucharzy zawodowych przekonało się o tym, dlatego na parapecie kuchennym trzyma doniczkę z aloesem.
Właściwości lecznicze aloesu były znane już starożytnym Rzymianom, Grekom i Egipcjanom. Badania naukowe ostatnich lat potwierdziły wszechstronne działanie aloesu na nasz organizm.

Charakterystyka aloesu

Wyrastające z podłoża pędy tworzą rozetę grubych, mięsistych, zielonych liści. Liście pokryte są najczęściej szarym, woskowym nalotem, a na brzegach kolcami. W środku znajduje się żółtawy lub lekko brązowy sok. Kwiaty, to długie grona w kolorze żółtym, pomarańczowym lub czerwonym. Zapylane przez ptaki w warunkach naturalnych. Rozmnaża się wegetatywnie lub przez nasiona. Aloes w mieszkaniach kwitnie bardzo rzadko. Jest wrażliwy nawet na najmniejszy przymrozek.

Substancje lecznicze

Aloes, przez niektórych określany jako „superfood”, zawiera enzymy, cukry, związki fenolowe, ligniny, aminokwasy, kwas salicylowy, witaminy: A, C, E, B, minerały: miedź, cynk, chrom, żelazo, sód, potas, wapń, magnez.

Działanie lecznicze

Najczęściej w celach leczniczych stosuje się sok z aloesu, który otrzymuje się z trzyletnich liści. Sok z aloesu powinien być stosowany wewnętrznie jako napój, lub zewnętrznie – miejscowo na skórę.
Związki zawarte w aloesie mają własności przeciwbólowe, bakteriobójcze, hamujące rozwój niektórych nowotworów, immunostymulujące.
Miazgę lub wyciągi ze świeżych liści można stosować w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, na poprawę trawienia, w nieżycie żołądka, przy owrzodzeniach odbytnicy i okrężnicy. Aloes reguluje również przemianę materii.
Niektóre preparaty z aloesu przeciwdziałają zaparciom. Działają silnie przeczyszczająco, ale nie gwałtownie. Wypróżnienia następują dopiero po 8-10 godzinach.
Aloes zalecany jest w dychawicy oskrzelowej, chorobach oczu: przy zapaleniu spojówek i rogówki, do płukania jamy ustnej: w chorobach przyzębia, aftach, stanach zapalnych śluzówek.
Z liści aloesu otrzymuje się wodne wyciągi, które zawierają stymulatory biogenne, m.in. biostyminę. Biostyminę najczęściej stosuje się w postaci zastrzyków. Wzmacnia ona mechanizmy obronne organizmu, leczy wrzody, przykurcze mięśni, skurcze naczyń, zaburzenia snu i wiele innych schorzeń i dolegliwości.
Aloes stosowany zewnętrznie:

• pomaga w procesach regeneracji i gojeniu skóry,
• leczy podrażnienia i stany zapalne,
• jest niezastąpiony w łagodzeniu swędzenia i bólu np. po ugryzieniu owadów,
• wpływa kojąco na uszkodzone śluzówki,
• nawilża skórę,
• działa grzybobójczo i bakteriobójczo.

Wyciągi z aloesu można stosować na uszkodzony naskórek, odmrożenia, nerwobóle, blizny, owrzodzenia, na różnego rodzaju oparzenia, w tym oparzenia słoneczne. Jednym ze składników aloesu są antrachinony. Mają zdolność absorbowania promieni ultrafioletowych i zmniejszania wytwarzania melaniny, przez co zapobiegają nadmiernemu opalaniu.
Żel z aloesu wchodzi w skład wielu kosmetyków i medykamentów. W balsamy, maści, kremy możemy zaopatrzyć się w sklepach zielarskich, aptekach, drogeriach. Żele są o różnym stężeniu, można też kupić je w postaci sproszkowanej. Jednak najlepszy efekt osiągniemy stosując świeży żel.

Przeciwwskazania

Nie wolno zażywać zbyt dużych dawek. Większe dawki niż zalecane mogą mieć efekt przeczyszczający. Szczególną ostrożność zachować przy niedrożności jelit, zapaleniu okrężnicy, zespole jelita drażliwego, żylakach odbytu, w ciężkiej niewydolności nerek, w czasie ciąży oraz w zaburzeniach krążenia krwi. Nie należy podawać preparatów z aloesem dzieciom.