24 stycznia- wspomnienie patrona dziennikarzy

Pochodzący z Francji Franciszek Salezy żył w XVI wieku, czyli w czasie gdy w Europie trwała reformacja. Przyszły święty studiował min. teologię i biblistykę. Był to równocześnie czas kiedy owładnęły nim wątpliwości, czy się zbawi, czy nie jest on przeznaczony na potępienie a we Francji wystąpił Kalwin ze swoją nauką o przeznaczeniu.

 

Wewnętrzny spokój Franciszek odzyskał, gdy oddał się w niepodzielną opiekę Matki Bożej w kościele św. Stefana des Gres. A kiedy już przyjął święcenia kapłańskie wybrał się w charakterze misjonarza do okręgu Chablais, by umocnić w wierze katolików i aby próbować odzyskać dla Chrystusa tych, którzy odpadli od wiary i przeszli na kalwinizm. Przyjął przy tym ciekawy sposób ewangelizacji- być może to on przyczynił się do ogłoszenia św. Franciszka patronem dziennikarzy. Na murach i parkanach rozlepiał ulotki- zwięzłe wyjaśnienia prawd wiary.

 

Franciszek był nazywany "światowcem pośród świętych". A w kontaktach z ludźmi wyznawał zasadę: "Więcej much się złapie na kroplę miodu aniżeli na całą beczkę octu".

 

Franciszek Salezy zmarł nagle w Lyonie podczas powrotu ze spotkania z królem Francji 28 grudnia 1622 r. Beatyfikacja odbyła się w roku 1661, a kanonizacja już w 1665 roku.  

 

W 1877 roku papież Pius IX ogłosił św. Franciszka Salezego doktorem Kościoła. Patronem dziennikarzy i prasy katolickiej ogłosił go w XX w. Pius XI (1923).

 

Jego pisma wyróżniają się tak pięknym językiem i stylem, że do dnia dzisiejszego zalicza się je do klasyki literatury francuskiej. Do najbardziej znanych należą: Kontrowersje, Filotea, czyli wprowadzenie do życia pobożnego (1608) i Teotym, czyli traktat o miłości Bożej (1616). Św. Franciszek pozostawił także ok. 1000 listów.

 

W ikonografii św. Franciszek przedstawiany jest stroju biskupim- w rokiecie i mantolecie lub w stroju pontyfikalnym z mitrą na głowie. Jego atrybutami są: gorejąca kula ośmiopłomienna, księga, pióro, serce przeszyte strzałą i otoczone cierniową koroną trzymane w dłoni.