Bez kategorii

Refleksy różańcowe bolesne. Tajemnica pierwsza: Modlitwa Jezusa w Ogrójcu.

22/04/2011

358 Wyświetlenia

0 Komentarze

2 minut czytania

„Ojcze, jeśli to możliwe, niech ominie mnie ten kielich” (Mt 26,39).

Postaram się napisać w tym Roku Pańskim cykl refleksji o tajemnicach rózańcowych. Wybrane fragmenty opublikuję tu, na moim blogu. Dziś bardzo skromnie oddam głos polskim poetom. Przekonajcie się sami, jak wyjątkowa potrafi być polska poezja religijna.

Z uwagi na wyjątkowość dzisiejszego dnia – w kalendarzu liturgicznym mamy Wielki Piątek – zacytuję wiersze, które da się powiązać z konkretną tajemnicą rózańcową. Tu tajemnica pierwsza bolesna: Modlitwa Chrystusa w Ogrójcu. Takich perełek, jak "Modlitwa Bonawentury" Jana Romeckiego odnajdziemy w polskiej poezji paschalnej więcej. Pewnie będzie okazja, by je odnaleźć i przywrócić pamięci Czytelnikom tego bloga.

Skromnie usuwam się w cień. Zwróćcie proszę uwagę, jak krótka była wędrówka Jana po tym łez padole. I tym razem kielich goryczy nie mógł być oddalony.

Modlitwa Bonawentury

Od wojny, nędzy i od głodu,

Sponiewieranej krwi narodu,

Od łez wylanych obłąkanie

Uchroń nas, Panie.

Od niepewności każdej nocy,

Od rozpaczliwej rąk niemocy,

Od lęku przed tym, co nastanie,

Uchroń nas, Panie.

Od bomb, granatów i pożogi.

I gorszej jeszcze w sercu trwogi,

Od trwogi strasznej jak konanie