Bez kategorii

Projekt Memoriału

09/05/2012

493 Wyświetlenia

0 Komentarze

7 minut czytania

Grupa inicjatywna Spotkania blogerów i komentatorów 12 maja w Krakowie uznała, że jego wiodącą tematyką będą sprawy edukacji.

W końcowej fazie Spotkania spóbujemy wypracować rekomendację dla współdziałania na rzecz modernizacji systemu edukacji. Poniższy tekst jest autorską propozycją Andrzeja Madeja dla brzmienia tego Memoriału. Jego publikacja jest zaproszeniem do przedstawiania opinii, przez osoby którym bliski jest nasz niepokój o polską szkołę. Szczególnie te osoby, które nie mogą przyjechać do Krakowa. Państwa komentarze zostaną przedstawione uczestnikom Spotkania.

– PROJEKT –

Memoriał blogerów i komentatorów z dnia 12 maja 2012

o potrzebie ogólnopolskiego współdziałania

na rzecz spersonalizowania edukacji

1. Szanse dla spersonalizowania edukacji

1.1. Rewolucja komunikacyjna otwiera przez społeczeństwami nowe możliwości korzystania z zasobów wiedzy.

1.2. Z uwagi na zachodzące zmiany gospodarcze (gospodarka oparta na wiedzy) oraz spodziewane przemiany polityczne (demokracja partycypacyjna), upowszechnienie wiedzy staje się warunkiem uczestnictwa jednostki w życiu społecznym (edukacja przez całe życie), warunkiem rozwoju społeczeństw i narodów.

1.3. Wykorzystanie możliwości „otwartych zasobów wiedzy” wymaga zmiany metod uczenia, zmiany modelu (paradygmatu) szkolnictwa, zmiany ustroju edukacyjnego.

1.4. Dla najlepszego wykorzystania personalizacji edukacji celowym jest uspołecznienie odpowiedzialności za wykształcenie obejmujące formowanie postaw, dostarczanie wiedzy i doskonalenie umiejętności.

1.5. Zachodzące zmiany w systemach edukacji, polegające na specjalizacji metod (postawy, wiedza, umiejętności) i publicznej certyfikacji kompetencji (krajowe ramy kompetencji) dobrze służą oczekiwanemu pomocniczo – koncentrycznemu modelowi uspołecznionej edukacji.

2. Zagrożenia dla spersonalizowania edukacji

2.1. Utrzymywany w Europie od kilku wieków model państw oligarchiczno – opiekuńczych, wytworzył grupy interesów zainteresowane utrzymaniem obecnych rozwiązań ustrojowych (mających w dużej mierze na celu mistyfikację uczestnictwa społecznego).

2.2. Rzecznicy rozwiązań oligarchiczno – opiekuńczych, tak organizują i kierunkują debaty intelektualne w Europie, by utrzymać obecne formy dominacji administracji edukacyjnej nad procesami uczenia.

2.3. Jedną z form tego kierunkowania jest angażowanie osób doświadczonych w formowaniu rozwiązań kolektywistycznych, do opracowywania takiego modelu powszechnej edukacji, by ścieżki indywidualnego rozwoju ucznia pozostawały pod cyfrową kontrolą administracji edukacyjnej państwa.

2.4. Inną z form oddziaływania rzeczników rozwiązań oligarchiczno – opiekuńczych jest i będzie destrukcja działań społecznych zmierzających do zmiany modelu edukacji na pomocniczo – koncentryczny (ustrój personalistyczny).

2.5. Ośrodki zainteresowane zmianą ustroju edukacyjnego na personalistyczny, nie posiadają skoncentrowanych zasobów do rozwijania alternatywnego procesu refleksji nad zasadami i metodyką uczenia i programowania działań reformatorskich.

3. Potencjały intelektualno – społeczne zmian na rzecz spersonalizowania edukacji

3.1. Świadomość faktu, że pomoc administracji publicznej dla rozwoju metod personalistycznych nastąpi dopiero w tym momencie, gdy wyproacowujące te metody ośrodki niezależne od rzeczników rozwiązań oligarchiczno – opiekuńczych nie będą już tej pomocy potrzebowały.

3.2. Dość powszechna świadomość roli rodziny, kontaktu ze świadectwami prawdy, znaczenia autorytetu dla skutecznej w edukacji (ok 10 % społeczeństwa nie ma co do tego wątpliwości).

3.3. Bogata tradycja personalistycznej metodyki formacji postaw (metoda ignacjańska) w Polsce i Europie, włącznie z działającymi ośrodkami kultywowania tej metodyki.

3.4. Powstające nowe ośrodki refleksji i promocji personalistycznych metodyk formacji postaw jak szkoły Przymierza Rodzin, szkoły Stowarzyszenia Sternik, krakowski Program Kultura Pamięci i Tożsamości Małopolski proponujący Pedagogikę kultury pamięci (Pro Publico Bono, Stowarzyszenie 10 czerwca).

3.5. Internetowa możliwość nawiązywania kontaktów i sieciowej współpracy pomiędzy ośrodkami rozwoju personalistycznych metodyk formacji postaw.

3.6. Internetowa możliwość promocji nowych metodyk wewnątrz kultury Polskiej i pomiędzy kulturami różnych narodów.

3.7. Protesty społeczne przeciwko redukowaniu lekcji histroii i powstanie Obywatelskiej Komisji Edukacji Narodowej.

4. 4. Potrzeby z zakresu metodycznego (wypracowania nowej metodyki)

4.1. Wymiana doświadczeń ośrodków rozwijających metodyki personalistyczne.

4.2. Finansowanie badań rozwojowych nad metodykami personalistycznymi.

4.3. Promocja dobrych praktyk z zakresu metodyk personalistycznych

5. 5. Współdziałanie na rzecz spersonalizowana edukacji

5.1. Ruch Egzekucji Praw Oświatowych

5.2. Obszary społecznej pracy

1) Ciągła publiczna debata (internet, inne media).

2) Okresowe ogólnopolskie spotkania (dwa razy do roku).