Jeżeli wybieracie się do Dublina najlepszy czas to 17-21 marca. W tym okresie wszyscy się bawią, ulice żyją i miasto wypełnia niesamowita energia. Do tego możecie się napić prawdziwego, zielonego piwa. Dla zainteresownanych – picie zielonego piwa w ten dzień nie jast tradycją Irlandzką. Św. Patryk zachęcał podobno do wypijania szklanki whisky. Zwyczaj picia piwa pojawił się dopiero w XIX i XX wieku, wprowadzony głównie przez Irlandczyków, emigrujących do Stanów Zjednoczonych. W Irlandii zagościł dopiero niedawno, przede wszystkim ze względu na turystów, którzy spodziewają się w tym okresie imprezy i kufla zielonego piwa. 

http://www.blog.turigo.pl/post/Dzien-Swietego-Patryka-swieto-miedzynarodowe.aspx

Przydatne zwroty podczas Dnia Świętego Patryka

Beannachtaí na Féile Pádraig duit! (czyt. ban ak ti na fajla połrig ditcz) – szczęśliwego Dnia Świętego Patryka!
Lá Fhéile Pádraig (czyt. lo ejle połrig) – Dzień Świętego Patryka
Éirinn go Brách (czyt. erin ga brałch) – Irlandia na zawsze
Sláinte (czyt. slancze) – na zdrowie
Pionta Guinness, le do thoil (czyt. pjante Guinness le du hol) – poproszę kufel Guinnessa
ar meisce (czyt. er meszka) – pijany
beor uaine (czyt. bjor uhyna) – zielone piwo
uisce beatha (czyt. iszka baha) – whiskey, woda życia
seamróg (czyt. szamrołg) – trójlistna koniczyna

MMPoznań

 

Święty Patryk to patron Irlandii, któremu przypisuje się sprowadzenie chrześcijaństwa do kraju zielonej koniczyny.
 

 

Bo to właśnie św. Patrykowi Irlandia zawdzięcza swój symbol – koniczynę. Według legendy za jej pomocą święty tłumaczył istnienie Trójcy Świętej.

Św. Patryk urodził się około roku 358 w Taberni. Jego ojciec Kalpurniusz był urzędnikiem cesarskim, później został diakonem. Patryk został w dzieciństwie ochrzczony, ale nie otrzymał chrześcijańskiego wychowania. Gdy miał szesnaście lat porwali go korsarze i sprzedali w Irlandii do niewoli. Przez sześć lat pracował jako pasterz. Wówczas dokonała się w nim przemiana. Nauczył się tamtejszego języka i poznał obyczaje panujące na tej wyspie. Po sześciu latach udało się mu zbiec z niewoli, lecz nigdy nie zapomniał Zielonej Wyspy.
Uważał, że jego powołaniem jest głoszenie Ewangelii w Irlandii, dlatego też zdobył odpowiednie wykształcenie w dwóch szkołach misyjnych w północnej Francji. Po śmierci św. Palladiusza, misyjnego biskupa w Irlandii, postanowiono na jego miejsce posłać właśnie Patryka. Wyświęcono go więc na biskupa w roku 432 i wysłano do Irlandii. Apostołował głównie na północy i zachodzie Irlandii, tam gdzie jeszcze nie głoszono Ewangelii. Św. Patrykowi przypisuje się założenie w roku 444 głównej stolicy biskupiej w Irlandii – Armagh.
Św. Patryk gorliwie pracował, ale także doznał wielu przykrości. Nie wszystkim, bowiem podobała się jego praca, krytykowano go m.in. za to, że ekskomunikował Korotyka, który napadł z bandą rycerzy na wyspę, zabił wielu tamtejszych mieszkańców, a dużą ich liczbę uprowadził do niewoli.
Zmarł prawdopodobnie 17 marca 461 r.
Życiorys św. Patryka jest osnuty wieloma legendami. Jedna z nich mówi o czyśćcu św. Patryka. Mianowicie w miejscowości Lough Derg miał zstępować do pewnego zagłębienia (w podziemie) i tam rozmyślać nad karami piekielnymi, doznawanymi przez potępionych.

Z netu
 

Kejow