Grawitacja i przyśpieszenie grawitacyjne – serial odc.6

Rozpoczynam ten odcinek od przypomnienia pewnego komentarza i mojej odpowiedzi na niego.

 

Komentarz:

 

@waldemar.m

"W pańskim przykładzie siła, którą wytwarza silnik nie zależy od masy silnika."

To nie ma takiego prawa fizycznego? A to mnie Pan zastrzelił.

Powiedziałem "załóżmy, że". W ramach pewnego eksperymentu myślowego mamy statek o silniku odrzutowym, siła odrzutu zależy od konstrukcji silnika. Załóżmy, że bardziej wyrafinowany silnik = większa masa statku, a nawet, że istnieje zależność liniowa między masą statku a siłą odrzutu.

Resztę rozpiszę krok po kroku, żeby uniknąć nieporozumień.

F – siła odrzutu
m – masa statku

(1) a = F/ m
(2) F = X * m

Gdzie X to po prostu pewien współczynnik proporcjonalności, z przyjętych założeń mamy bowiem F ~ m.

Z (1) i (2) dostajemy a = X*m/m, czyli a = X.

Pojawia się tutaj m/m ale nie jest to wbrew pozorom jakiś szczególnie głęboki problem filozoficzny, antropozoficzny, teozoficzny, astrologiczny ani już na pewno fizyczny.

Ach tak…

IIIIIIIIII

 

Moja odpowiedź na komentarz:

 

@iiiiiiiiii

F – siła odrzutu
m – masa statku

(1) a = F/ m
(2) F = X * m

Gdzie X to po prostu pewien współczynnik proporcjonalności, z przyjętych założeń mamy bowiem F ~ m.

Nic lepszego nie mógł Pan dla mnie zrobić, jak wyróżnić ten matematyczny termin – "z przyjętych założeń".

Niskie ukłony za ten przykład!!!

Dzięki temu wszyscy czytelnicy będą mogli zrozumieć jaki "błąd", z punktu widzenia wspąłczesnej nauki, popełnili Galileusz i Newton.

Teraz mój przykład:

Pan jest komunistą i używa Pan silnik wyprodukowany w Federacji Rosyjskiej. Jego charakterystyka:

m = 5000 kg

F = 10000 kN

A ja jestem kapitalistą i dla mnie wyprodukowali silnik w fabryce Rolls Royce o natępującej charakterystyce:

m = 2500 kg

F = 10000 kN

(jak Pan widzi oni nie znali Pańskich założeń i nie wiedzieli, że siła ciągu zależy od masy silnika).

Jeszcze Pan będzie twierdził, że moc silnika zależy od masy?

Czy nareszcie do Pana dotarło to, jaki "błąd" popełnili Galileusz i Newton?

Oni odnieśli działający czynnik do dostępnego dla nich stabilnego parametru charakteryzującego obiekt (tak jak Pan) – DO MASY!!!

Przypominam Panu: Ja zajmuję się badaniem Przyrody, a nie matematyczną ekwilibrastyką.

Zapraszam do następnego odcinka, w którym zajmę się Galileuszem i jego prawem grawitacyjnego przyśpieszenia.

WALDEMAR.M

 

Lepszego wstępu nie mogłem sobie wymarzyć.

 

W dotychczasowych rozważaniach przedstawiłem dwie przesłanki przeczące mitowi o tym, że grawitacja jakoby zależała od masy:

 

1. Aspekt historyczny

 

Galileusz i Newton, badając dane zagadnienie nie znali budowy materii na tyle dokładnie, żeby kojarzyć obserwowane efekty z czym innym niż masą (jak w powyższym przykładzie).

 

2. Prawo Coulomba-Mordkowicza

 

Gdyby materia przenosząca elementarne ładunki (elektron i elektrino) oddziaływała na siebie masami, to znalazłoby to odzwierciedlenie w prawie Coulomba-Mordkowicza.

 

Aktualnie przyszedł czas zwrócenia uwagi czytelników na dwie kolejne przesłanki obalające mit o masach w grawitacji.

 

3. Stała grawitacji.

 

Mimo tego, że ciała materialne mają różną budowę (składają się z różnych pierwiastków), to stała grawitacji w całym Naszym Świecie jest stała niezależnie od tego mamy do czynienia z grawitacją w pobliżu ciała materialnego, czy też w pewnej odległości od niego. To świadczy o tym, że grawitacja zależy od tego, co wypełnia przestrzeń materialną między tymi obiektami, a nie od samej materii, czyli od masy tych obiektów.

 

4. III Zasada Newtona

 

Dziwnym trafem, do grawitacji i przyśpieszenia grawitacyjnego stosujemy II Zasadę Niutona, ale wsyzscy zapominają, że istnieje równieś III Zasada. Przy oddziaływaniu ciał materialnych obowiązuje III zasada Newtona. Jest tylko jeden przypadek, kiedy ta zasada nie obowiązuje. To oddziaływanie między sobą cząstek elementarnych przenoszących elementarny ładunek elektrostatyczny. Dwa ciała przenoszące taki ładunek rozlatują się zgodnie z prawem Coulomba-Mordkowicza, a więc akcji, tj. wzajemnemu oddziaływaniu, nie towarzyszy reakcja, tj wzajemne przyciąganie.

 

Co wynika z dotychczasowych komentarzy?

 

Będzie potrzebny czas i duży wysiłek dla przełamania dwóch barier w stereotypie myślenia.

 

Czy dziecko, które nie uczyło się o Galileuszu z aktualnych podręczników fizyki wie o tym, że ciała o różnej masie spadają na Ziemię z tym samym przyśpieszeniem? Ależ nie! Ono intuicyjnie odpowie tak, jakby pobierało lekcje u Arystotelesa.

 

Posiadając jednak nowe spojrzenie na to zagadnienie możemy odrzucić dogmatyczne poglądy i pokusić się o sformułowanie prawdziwej definicji grawitacji i prawa grawitacyjnego przyśpieszenia.

 

GRAWITACJA – wzajemne oddziaływanie swobodnych części ładunków obydwu znaków, jednych ciał kompozycyjnych, z polami wytworzonymi przez swobodne części ładunków obydwu znaków drugich ciał kompozycyjnych.

 

Siła grawitacyjna:

 

F_g =g*(Q_M/R^2)*Q_m

 

gdzie:

 

g – stała elektrostatyczna;

 

Q_M – suma ładunków grawitacyjnych ciała cięższego (przyśpieszającego);

 

Q_m – suma ładunków grawitacyjnych ciała lżejszego (przyśpieszanego)

 

R – odległość między ciałami

 

Rodzi się pytanie – skąd to zastrzeżenie o swobodnych częściach ładunków? Nie wolno zapominać, że większa część elementarnych ładunków jest zużywana na tworzenie struktury materii.

 

Mając siłę grawitacyjną możemy pokazać równanie na przyśpieszenie grawitacyjne, zgodne z II Zasadą Niutona.

 

a = F_g/m

 

stąd:

 

a = [g*(Q_M/R^2)*Q_m]/m = [g*(Q_M/R^2)]*Q_m/m

 

gdzie:

 

człon Q_m/m jest ładunkiem właściwym przyśpieszanego ciała.

 

Ponieważ ładunek właściwy jest identyczny dla wszystkich ciał, więc masa ciała nie ma wpływu na przyśpieszenie grawitacyjne.

 

Uwaga: Pojęcie "nie ma wpływu" nie jest identyczne z pojęciem "nie zależy od" i dlatego dzisiaj możemy powiedzieć, że ci, którzy twierdzą, iż przyśpieszenie grawitacyjne nie zależy od masy ciała nie mają racji.