Czy możecie się uspokoić ?

My, blogerzy dostajemy propozycje współpracy z różnych stron, często zatytułowane ”poważna propozycja”.
Każda z nich to próba zebrania kapitału ludzkiego, by z jego pomocą realizować przekonania lub interesy. Własne, czy wspólne?

”XXX ma zamiar zmienić dwutygodnik na tygodnik,
> dlatego potrzebuje do współpracy osoby, które
> mają dobre pióro i chciałyby do tego tygodnika
> REGULARNIE pisać. Dzisiaj wszyscy piszą za darmo
> – bo XXX milionerem nie jest, raczej wręcz
> odwrotnie. Ale z czasem piszący będą
> wynagradzani.
>
> Nie ma tam działu Katolickiego, a byłoby dobrze,
> żeby powstał!
>
> Czy byłabyś zainteresowana współpracą?

———————————————–

Dlaczego mnożymy partyjne byty i rywalizujące grupki by uszarpać kawałek wpływu,  zamiast szukać tak potrzebnych Polsce elit które rozmonotowałyby system? Elit świadomych, że dobre państwo to takie, które daje obywatelom maksymalną swobodę działania?

Celem rywalizacji grupek jest zdobyć całkowitą władzę. W ten sposób jedni walczą z drugimi i nic się z tego nie urodzi. 

W sferze mediów i informacji mamy Radio Maryja, Nasz Dziennik, Frondę, Polonia Christiana, krakowskie Arkana, niedzielne kazania w kościołach i internet. Czy to mało?

Czy nam potrzebna jest Solidarność Walcząca, PIS, Grupy Gazety Polskiej, różni Solidarni solidaryzujący się z sobą samym i inne skłócone grupki z których każda ma ”swoją wizję” i swoje ”postulaty” dotyczące robienia nam dobrze z pomocą myślenia postkomunistycznego, które jakoś nie może odejść? Potrzebne nam centrum, ale nie takie, które wypracowuje kompromis pomiędzy komunizmem, socjalizmem i liberalizmem. Potrzebne nam  wprowadzenie katolickiej nauki Kościoła w krwioobieg państwa, a tego nie uzyskamy dzieląc w głowie całość na działy-gorpodarka, katolicyzm, edukacja, różne. Państwo jest całością działającą na jednym paradygmacie prawdy, a naród duchową wspólnotą suwerennych bytów, podmiotów, nie przedmiotów do stawiania po kątach.

Proponuję by liderzy grupek zwrócili się do  Prof. Guza, by ten zaproponował nam cel i strategię działania. Profesor jest rektorem filii KUL w Tomaszowie i doskonale radzi sobie na ”małym”. ”Byłeś wierny w rzeczach małych, nad wielkimi cię postawię”. Jest też Bóg, który mówi, że przygotowuje nam wodza. Jesli ten się ujawni, profesor jako człowiek pokorny będzie mu służył całą wiedzą i umiejętnościami.

XXX jest uczciwym człowiekiem, ale jest za mały na lidera. Czy on tego nie widzi?  Powinniśmy zerwać z komunistycznym obyczajem, że lepsi pracują na gorszych. To odwrócenie porządku nas pogrąża.