W reakcji na krytykę papieża.

papież Franciszek ostro krytykuje odstępstwa różnych biskupów i księży z własnego kościoła. Gdy tak krytycznie do odsępstw donosił się jakiś chrześcijanin, zaraz by watykańscy katolicy się oburzali, że atakuje się Kościół Rzymsko-katolicki. Ciekawi mnie, czy pobudzony wystąpieniem papieża poniższy wierszyk ułożył jakiś chrześcijanin, czy watykański-katolik? ~JanUżytkownik anonimowy do ~Katarzyna-20 lat – Lublin: ~Katarzyna-20 lat – LublinUżytkownik anonimowy 54 minuty temu użytkownik ~Katarzyna-20 lat – Lublin napisał: W Polsce jest dwoch takich swietych a to Rydzyk zwany ojcem I ten z Gdanska Glodz – dwoch kandydatow na wyrzucenie z kosciola I to szybko przejdź do komentarza » Stoi przed państwem biskup polowy, Ciężki, ogromny, znany z mocnej głowy Biskup trunkowy … Stoi i sapie, dyszy i dmucha, … Gorzała strasznie od […]

do ~Katarzyna-20 lat – Lublin:

~Katarzyna-20 lat – LublinUżytkownik anonimowy

54 minuty temu użytkownik ~Katarzyna-20 lat – Lublin napisał:

W Polsce jest dwoch takich swietych a to Rydzyk zwany ojcem I ten z Gdanska Glodz – dwoch kandydatow na wyrzucenie z kosciola I to szybko

przejdź do komentarza »

Stoi przed państwem biskup polowy,

Ciężki, ogromny, znany z mocnej głowy

Biskup trunkowy …

Stoi i sapie, dyszy i dmucha, …

Gorzała strasznie od niego bucha:

Buch – „aqua vitae”!

Uch – „aqua vitae”!

Puff – „aqua vitae”! Uff – „aqua vitae”!

Już ledwo sapie, już ledwo zipie,

Lecz jeszcze wypić musi na stypie.

Wszyscy do niego dziś przypijali

Sam biedak nie wie, ile obalił.

(Tam pełno ludzi, każdy w ukłonie,

Całują szaty, całują dłonie,

I generalskie liżą lampasy,

Na takie gesty biskup jest łasy)

Najpierw wychylił likier z bananów

Piątkę lub szóstkę ruskich szampanów,

I znowu flaszka, O! Jaka wielka!

Potem 'popływał’ znowu w bąbelkach

Wjechała w beczce Polska Dębowa

Biskup z zachwytu nie wyrzekł słowa

Ogórka przegryzał między flaszkami

Zjadł staropolski bigos z grzybkami

Tych porcji chyba zżarł czterdzieści,

Sam nie wiem, gdzie się w nim wszystko mieści.

I choćby przyszło tysiąc kleryków

I każdy przyniósłby po „sznapsiku”

Na końcu świata by je schowali,

On je wywącha, potem „obali”.

Nagle – bee! Nagle – łee!

Wzdął się brzuch! Biskup w ruch!

Najpierw tak smutno z goryczą i z żalem

Rzekł nasz duchowny „Apage”! gorzale.

Podniósł swe cielsko i ciągnie z mozołem,

Raz obok stołu, to znowu pod stołem

I biegu przyspiesza, i gna jak szalony

(stał koniak na drodze, został wysuszony)

A dokąd? A dokąd? A dokąd? W WC!

(w jelitach, w żołądku, w przełyku go rżnie)

Po schodach, przez bufet, korytarz, przez hol

(a w głowie „jawohl, ich liebe alkohol”)

Do taktu wciąż beka i charczy jak żul

W żołądku burczenie i głośne bul,bul

I gładko tak, lekko tak toczy się w dal,

Jak kleszka, gdy z tacą wyrusza po szmal

Nie ciężki duchowny zziajany,zdyszany

Lecz kleryk przez Paetza nagiego ścigany.

A skądże to, jakże to, czemu tak gna?

To bigos przez kichy ogórka tak pcha

Kapusty i grzybków nie mieści już brzuch

Te zaś „aqua vitae” wprawiła w ten ruch,

To wódka z żołądka ten bigos do góry

Przesyła przełykiem, który ma kształt rury

I wyżej, wciąż wyżej, i biskup się toczy,

A wóda te grzybki, kapustę wciąż tłoczy,

I słychać już tylko – „Od złego mnie zbaw”

Wywala przez usta, to, to paw to. to paw..

Aż wreszcie zwalił się pośród butelek Bełkocąc:

Gdzie jest mój actimelek … zwiń