17 września – dlaczego wtedy?

Atak ZSRS na Polskę obrósł w różne teorie. Tymczasem wytłumaczenie jest proste – Stalin zaatakował wtedy, gdy już wiedział, że żadnej realnej pomocy ze strony Zachodu nie będzie.

1.

Na mocy tajnego protokołu do paktu Ribbentrop-Mołotow z dnia 23 sierpnia 1939 roku, ZSRR zobowiązał się do zbrojnego wystąpienia przeciw Polsce w sytuacji, gdyby III Rzesza znalazła się w stanie wojny z Polską, co było eufemistycznym określeniem przewidywanego jeszcze przed wybuchem II wojny światowej najazdu Niemiec na Polskę. 3 września 1939 roku Kliment Woroszyłow nakazał podwyższenie gotowości bojowej w okręgach, które miały wziąć udział w ataku oraz rozpoczęcie tajnej mobilizacji.

2.

Jednak 3 września 1939 roku dwa mocarstwa – Anglia i Francja, wypowiadają wojnę Niemcom.

3.

Oto fakty:

1. 12 września 1939 roku w Abbeville we Francji na tajnej konferencji sprzymierzonych zadecydowano o nieudzielaniu Polsce pomocy w walce z Niemcami.
2. we wrześniu 1939 roku w departamencie łączności Foreign Officezdemaskowano sowieckiego agenta, Johna Herberta Kinga;
3. po wojnie zostali wykryci tzw. szpiedzy z Cambridge – Kim Philby oraz Donald Maclean. Zostali zwerbowani już w połowie lat 1930-tych. Od 1938 roku aż do kapitulacji Francji Maclean był trzecim sekretarzem ambasady brytyjskiej w Paryżu;
4. we wrześniu 1939 roku premier brytyjski utworzył gabinet wojenny, w skład którego wszedł lord Hankey jako minister bez teki. Jego osobisty sekretarz, John Caincross, był sowieckim agentem;
5. 20 maja 1940 roku agenci MI – 5 dokonali rewizji w mieszkaniu szyfranta amerykańskiej ambasady w Londynie, Tylera Kenta. Znaleziono setki kopii tajnych depesz przechodzących przez amerykańska ambasadę, w tym wychodzących z Gabinetu Wojennego, MSZ i samego premiera. Edgar Hoover (szef FBI) uznał Kenta za sowieckiego szpiega;
6. wywiad sowiecki infiltrował ambasadę USA w Moskwie za pomocą… kobiet. Okazuje się, że ta sama kobieta była kochanką Tylera Kenta, gdy był w Moskwie, jak i później – ambasadora Donalda Nicholsa.

Czy było cokolwiek, co działo się w połączonych sztabach, o czym nie wiedziałby Stalin?

3.

12 września zapada decyzja sprzymierzonych.

13 wiadomość o niej zostaje przekazana do centrali w Moskwie. Najdalej 14 trafia na biurko Stalina.

Podobnie twierdzi Paweł Wieczorkiewicz w Historii politycznej Polski (2005).

4.

Czy można dać wiarę tym historykom, którzy sowiecki atak z 17 września wiążą z podpisanym dzień wcześniej układem pokojowym z Japonią, jaki zakończył nigdy niewypowiedzianą wojnę? Przecież tak naprawdę konflikt zakończył Żukow gromiąc Japończyków nad Chałchin – Goł (27 sierpnia 1939).

Bo jakoby „żelazna zasada” Stalina nakazywała prowadzić walki tylko na jednym froncie.

Taka teoria, moim zdaniem, pomija zdecydowanie informacje płynące od innego sowieckiego agenta, o którym mówią, że uratował Moskwę w 1941 roku.

To dr Richard Sorge.

Wedle jego zapewnień pokój na wschodzie miał być w zamyśle Japończyków trwały.

Stalin, mający za nic podpisane przez siebie dokumenty, z całą pewnością nie przywiązywał wagi do porozumienia z Japonią.

Informacja sprawdzonego agenta – o, to był materiał, na którym można było budować.

5.

16 września (1939) po południu do skoncentrowanych nad granicą z Polską jednostek Armii Czerwonej dociera rozkaz nr 16634: Uderzać o świcie siedemnastego.

17 września o godzinie 3 czasu moskiewskiego polskiemu ambasadorowi Grzybowskiemu jest przedstawiona nota sowiecka:

Wojna polsko-niemiecka ujawniła wewnętrzne bankructwo państwa polskiego. W ciągu dziesięciu dni operacji wojennych Polska utraciła wszystkie swoje regiony przemysłowe i ośrodki kulturalne. Warszawa przestała istnieć jako stolica Polski. Rząd polski rozpadł się i nie przejawia żadnych oznak życia. Oznacza to, iż państwo polskie i jego rząd faktycznie przestały istnieć. Wskutek tego traktaty zawarte między ZSRR a Polską utraciły swą moc. Pozostawiona sobie samej i pozbawiona kierownictwa, Polska stała się wygodnym polem działania dla wszelkich poczynań i prób zaskoczenia, mogących zagrozić ZSRR. Dlatego też rząd sowiecki, który zachowywał dotąd neutralność, nie może pozostać dłużej neutralnym w obliczu tych faktów.

Rząd sowiecki nie może również pozostać obojętnym w chwili, gdy bracia tej samej krwi, Ukraińcy i Białorusini, zamieszkujący na terytorium Polski i pozostawieni swemu losowi, znajdują się bez żadnej obrony.

Biorąc pod uwagę tę sytuację, rząd sowiecki wydał rozkazy naczelnemu dowództwu Armii Czerwonej, aby jej oddziały przekroczyły granicę i wzięły pod obronę życie i mienie ludności zachodniej Ukrainy i zachodniej Białorusi.

Rząd sowiecki zamierza jednocześnie podjąć wszelkie wysiłki, aby uwolnić lud polski od nieszczęsnej wojny, w którą wpędzili go nierozsądni przywódcy, i dać mu możliwość egzystencji w warunkach pokojowych.

Podpisano: komisarz ludowy spraw zagranicznych

WIACZESŁAW MOŁOTOW

Grzybowski odmawia jej przyjęcia.

W tym czasie oddziały sowieckie przekroczyły już granice Polski.

Przeciw Polsce sowieci rzucili 9 korpusów i 1 dywizję piechoty, 4 (lub 5) korpusów i 1 dywizję kawalerii, 2 korpusy i 12 brygad czołgów. W sumie blisko 620 tys. żołnierzy, 4,7 tys. czołgów i 3,3 tys. samolotów. Jednostki te posiadały zatem m.in. prawie dwa razy więcej czołgów niż Wehrmacht w dniu 1 września 1939 i dwa razy tyle samolotów bojowych co Luftwaffe na froncie polskim.

6.

17 września 1939 roku po południu, zagrożony przez oddziały Armii Czerwonej, rząd RP przekroczył granicę.

Odtąd Zaleszczyki stały się na długie lata ulubionym tematem towarzyszy od agitraboty.

Tego samego dnia na wieść o wkroczeniu bolszewików popełnia samobójstwo Witkacy.

Dla niego bowiem wejście Armii Czerwonej oznaczało koniec cywilizacji.

7.

Sowieci mieli zamiar uwięzić polskich dyplomatów w Moskwie, albowiem, wedle ich logiki, wobec rzekomego rozpadu państwa polskiego stracili oni status dyplomaty.

Polaków uratował dziekan korpusu dyplomatycznego w Moskwie, ambasador Rzeszy hr. Friedrich Werner von der Schulenburg osobiście wymuszając na rządzie ZSRR zgodę na ich wyjazd.

16 09. 2012