W obronie wolności słowa

Krótka relacja z manifestacji pod kancelarią premiera, 19 stycznia 2011 r. Aleje Ujazdowskie, przy których znajduje się Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, rozświetlają jeszcze świąteczne dekoracje. Tym razem służb mundurowych prawie nie ma.   Są już za to, chociaż do planowanej godziny rozpoczęcia został kwadrans, blisko dwie setki manifestantów. Nowe osoby wciąż dochodzą (ostateczną liczbę uczestników szacuję na ponad trzysta osób), pojawia się też coraz więcej transparentów i flag, i to nie tylko tych przywiezionych przez organizatorów. Grupujemy się przed głównym wejściem do budynku Kancelarii. Nad portalem, oflankowanym flagami Polski i unijną, pyszni się złocony napis "HONOR I OJCZYZNA". Wyżej, gdzie można by oczekiwać wyrazu "BÓG", rozpościera się tylko szara płaszczyzna tynku. Wprowadzające przemówienie organizatora: postępuje zawłaszczanie mediów, zwalnianie dziennikarzy, wyrzucanie […]

Krótka relacja z manifestacji pod kancelarią premiera, 19 stycznia 2011 r.

Aleje Ujazdowskie, przy których znajduje się Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, rozświetlają jeszcze świąteczne dekoracje.
Tym razem służb mundurowych prawie nie ma.
 
Są już za to, chociaż do planowanej godziny rozpoczęcia został kwadrans, blisko dwie setki manifestantów. Nowe osoby wciąż dochodzą (ostateczną liczbę uczestników szacuję na ponad trzysta osób), pojawia się też coraz więcej transparentów i flag, i to nie tylko tych przywiezionych przez organizatorów.

Grupujemy się przed głównym wejściem do budynku Kancelarii. Nad portalem, oflankowanym flagami Polski i unijną, pyszni się złocony napis "HONOR I OJCZYZNA". Wyżej, gdzie można by oczekiwać wyrazu "BÓG", rozpościera się tylko szara płaszczyzna tynku.

Wprowadzające przemówienie organizatora: postępuje zawłaszczanie mediów, zwalnianie dziennikarzy, wyrzucanie z ramówki niewygodnych programów, dochodzi do likwidacji kanałów tematycznych (TVP Historia).

Zaczyna padać drobny, wilgotny śnieg, ale subiektywnie temperatura rośnie. Przemówienie jest coraz częściej przeplatane gromkim skandowaniem haseł. Taki dwugłos będzie już brzmiał do końca manifestacji.

Organizatorzy oddają mikrofon gościom. Po kilka zdań mówią Bronisław Wildstein, Jan Pospieszalski, Jan Pietrzak (Po czym poznać, że Donald Tusk kłamie? Po tym, że otwiera usta!) Grzegorz Braun, Marek Król, Ewa Stankiewicz.

Partykularnych politycznych odniesień w zasadzie nie ma, manifestacja rzeczywiście dotyczy wolności słowa, prawa do informacji i swobody wypowiedzi, bez których – co podkreślają przemawiający – nie ma podmiotowości obywateli ani prawdziwej demokracji. Jedynie w kontekście fałszowania i reglamentowania informacji pojawiają się zarzuty wobec Platformy i personalnie Donalda Tuska. Uczestnicy punktują wypowiedzi skandowaniem. „Precz z cenzurą!” „Tusk do dymisji!” „Rząd pod sąd!” „Zdrajcy!” „Hańba!” „Chcemy prawdy o Smoleńsku!”
Pamięć ofiar smoleńskiej katastrofy uczczona zostaje minutą ciszy.

Pod koniec psuje się nagłośnienie, ale jeden z obecnych Obrońców Krzyża ma megafon i użycza go organizatorom. Ostatnim przygotowanym punktem manifestacji jest krótki happening. Performer w masce z twarzą Donalda Tuska kolejno odbiera od prowadzącego i niszczy plansze z logotypami wyrzucanych z publicznych anten najpopularniejszych i najważniejszych programów.

Na zakończenie spontanicznie (zaintonowany przez uczestników) odśpiewany zostaje Mazurek Dąbrowskiego.

Rozchodzimy się. Po drugiej stronie ulicy dają się we znaki wilgoć i chłód styczniowego wieczoru. 

Manifestację zorganizowało Stowarzyszenie Solidarni 2010 solidarni2010.pl wspólnie ze Stowarzyszeniem Twórców dla Rzeczpospolitej oraz Stowarzyszeniem KoLiber.
The Economist klasyfikuje Polskę na 48 miejscu Indeksu Demokracji (na 176 krajów) jako "wadliwą (flawed) demokrację": en.wikipedia.org/wiki/Democracy_Index
Wyrazy uznania dla Esperance, która przez cały czas dzielnie dzierżyła drzewce największego transparentu!

(tekst opublikowany pierwotnie na stronie Polacy.eu.org)