Refleksy różańcowe bolesne. Tajemnica druga: Biczowanie.

„Piłat kazał Jezusa ubiczować” (J 19,1)

Psalm

Z ciemności ciszy, z brudnego barłogu

Myśl skołataną podnoszę ku Bogu:

Panie, dlaczego strąciłeś tak nisko

Dając tłumowi mnie na pośmiewisko?

Ciało znękane ucisnęło ducha,

A litość Twoja na jęki me głucha!

Wiem ja, o Panie, że winy własnemi

Chłoszczą mnie grzechy i wgniotły do ziemi,

Lecz Tyś wszechmocny, gdy przepuścisz winę,

Panie – odżyję i marnie nie zginę.

Patrzaj – od kości odpadło mi ciało,

Na płacz łez, na jęk oddechu nie stało,

Wołam Cię rano, wołam nocą ciemną,

Panie, ulituj – zlituj się nade mną!

Pierzchnęli wszyscy, którzy przy mnie stali

I duchem nędzni, i sercem mali,

A nieprzyjaciel urąga się nędzy —

Panie – O Panie, przyjdź w pomoc co prędzej!

Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887)