Praca (nie)organiczna redaktora Warzechy

Praca organiczna, przeważnie od podstaw, to BUDOWA. Hasło pozytywistyczne nawiązujące do XIX wiecznej polskiej historii i mówiące o konieczności edukacji najniższych warstw społecznych wysuwając na pierwszy plan praktyczne działania na rzecz umocnienia wewnętrznego kraju, przeciwstawiając je romantycznej ideologii powstańczej. Jasne proste i nieskomplikowane. Wzmacnianie, budowa, edukacja, praca na rzecz…, budowa struktur i świadomość tworzenia fundamentów społeczeństwa, dzisiaj powiedzielibyśmy: „społeczeństwa obywatelskiego”.

Pan Warzecha na swoim blogu „Krytyka WOŚP to praca organiczna” dorzuca nowy wymiary do tej definicji. Analizując akcję pana Owsiaka w zdobywaniu funduszy na medyczne wyposażenie publicznych szpitali zajmuje się finansami, kosztami akcji, jej polityczną ideologią, faworyzowaniem akcji oraz „oszustwami” ( nie w sensie prawnym jak to przytomnie podkreśla) propagandowego przedsięwzięcia. Znajdujemy nawet jedno zdanie wspominające mimochodem o zakupach sprzętu medycznego. prawdopodobnie abyśmy, Broń Panie Boże, nie zapomnieli co jest celem tej inicjatywy.

Poczytny publicysta jest jednym słowem na NIE. Nie On jedyny walczy od lat PRZECIW. Uświadamia nas o niebezpieczeństwach, pokazuje obłudę i cynizm, uświadamia politycznie i zwalcza. Kontratakuje gdyż zagrożenie jest olbrzymie a społeczeństwo powinno poznać prawdę. Im mniej będziemy popierać przedsięwzięcie takiego Owsiaka tym bardziej zacznie ono funkcjonować na normalnych zasadach. Jakich? O tym pan Warzecha nie wypowiada się. Prawdopodobnie nie zalicza takich wyjaśnień do „pracy od podstaw”.

Pan Warzecha w swoim tekście nie wspomina o filantropii, pomocy społecznej, lub zwróceniu uwagi na niedobór aparatury medycznej. Nie zajmuje się pojęciami takimi jak aktywizacja społeczeństwa, zaangażowaniu w szlachetne przedsięwzięcia, nie wspomina o Caritasie lub innych formach pomocy dla milionów potrzebujących. Nie dostrzega szans na pokazanie tysięcy ochotników wierzących w zacność swoich poczynań, nie widzi szans na obudzenie z letargu obojętności, egoizmu i społecznego nihilizmu, nie promuje dania „grosika” lub włączenia się osobiście w jedną z wielu społecznych organizacji zajmujących się, mniej lub bardziej, anonimowo pomocą innym jak chociażby kolega Szymon Hołownia. Nie, redaktor jest pryncypialny i jest PRZECIW.

Uświadamianie społeczeństwu czyli własnym czytelnikom czym jest „praca organiczna” sprowadzone do walki przeciwko akcji zakupu szpitalnego sprzętu czy osobie Owsiaka jest wynaturzeniem i ilustracją do czego sprowadzono pojęcia tak kiedyś oczywiste i tak bardzo pozytywne lub pozytywistyczne. Już nie ma mowy o zjednoczeniu pod sztandarami wspólnych celów realizowanych lepiej lub gorzej. Nie mówi się o tym co można i jak trzeba zrobić ale zwalcza „niesłuszne” osoby, poglądy, zamierzenia czy projekty. Nie podaje się dobrych przykładów, nie wzmacnia oczywistych celów, nie popiera lepiej działających akcji, nie inicjuje się nowych. Pytania PO CO I DLACZEGO POMAGAĆ nie warto zadawać, ludzi angażujących się na rzecz POMOCY KOMUŚ nie opłaca się zachęcać, pokładów ludzkich inicjatyw nie warto odkrywać i inspirować.

O Owsiaku będzie się znowu mówić. Za rok. Pan Warzecha będzie za 365 dni kontynuował swoją akcję „pracy u podstaw”. Może w międzyczasie również, jak będzie możliwość napisania o jakiś przekrętach, finansowych zapytaniach czy „chamskich” odzywkach Owsiaka. Trzeba przecież uświadamiać społeczeństwo jak bardzo jest naiwne dając się załapać na hasła resortowego dziecka. Cel został osiągnięty, akcja WOŚP prześwietlona i jej rzeczywiste cele pokazane. Zadanie wypełnione. Społeczeństwo powoli mądrzeje, dawać już nie będzie chciało, puszki pochowane a woluntariusze wrócą do codzienności. Będą się teraz kształcić i czytać. O pracy organicznej. Siedząc na przysłowiowej dupie.