Polny konik i biedronka.

Polny konik skręcił nogę kiedy…

Polny konik skręcił nogę

Kiedy skracał sobie drogę.

Umówiony był z biedronką

Gdy zachodzić będzie słonko.

Ta czekała, lecz go nie ma!

Wzniosła oczy swe do nieba.

W duchu już go przeklinała:

„Poszedł z inną!” – w głos szlochała.

Właśnie szła mu zrobić burę!

Szła wzburzona, szła pod górę,

Kiedy nagle gdzieś na stoku

Widzi: leży ON na boku!

„Co się stało, moje złotko?!”

„Właśnie szedłem se piechotką

Kiedy nagle się potknąłem

I na dobre tu utknąłem!”

Na pociechę całus dała

I znów cała promieniała!

Jaka z rymu jest konkluzja?

„Cieszy ją jego kontuzja!”