MARTWE DZIECI CYGANKI ZE ZBRODNIĄ OUN – UPA W TLE CZ. IV OSTATNIA

MARTWE DZIECI CYGANKI ZE ZBRODNIAMI OUN – UPA W TLE CZ. IV W całokształcie działań Pani Danuty Skalskiej nie dostrzegł jednak autor charytatywnej roli, jaką spełnia niosąc pomoc dla biednych Polaków żyjących na Ukrainie, pomimo stwierdzeń Katarzyny Gójskiej – Hejke w „GP Codzienie” o Ukrainie drugiej ojczyźnie Polaków. Jednakowoż, oceniając działalność Pani Skalskiej na antenie, Smolorz określił ją, parafrazując jako „Lwowską falę nienawiści”. Jego artykuł sparafrazować mogę jako „Wybiórczą falę głupoty” czy też „Falę wybiórczej głupoty”. „AUTENTYCZNE” ZDJĘCIE Kto umieścił omawiane zdjęcie pośród innych – tych przedstawiających masakry UPA – dziś nie wiadomo. Czy zostało to zrobione celowo, również trudno powiedzieć. Jeśli zrobił to ktoś z kresowiaków, wtedy z całą pewnością należy przypuszczać, że była to po prostu pomyłka. Nikt […]

MARTWE DZIECI CYGANKI ZE ZBRODNIAMI OUN – UPA W TLE CZ. IV

W całokształcie działań Pani Danuty Skalskiej nie dostrzegł jednak autor charytatywnej roli, jaką spełnia niosąc pomoc dla biednych Polaków żyjących na Ukrainie, pomimo stwierdzeń Katarzyny Gójskiej – Hejke w „GP Codzienie” o Ukrainie drugiej ojczyźnie Polaków.

Jednakowoż, oceniając działalność Pani Skalskiej na antenie, Smolorz określił ją, parafrazując jako „Lwowską falę nienawiści”. Jego artykuł sparafrazować mogę jako „Wybiórczą falę głupoty” czy też „Falę wybiórczej głupoty”.

„AUTENTYCZNE” ZDJĘCIE

Kto umieścił omawiane zdjęcie pośród innych – tych przedstawiających masakry UPA – dziś nie wiadomo. Czy zostało to zrobione celowo, również trudno powiedzieć. Jeśli zrobił to ktoś z kresowiaków, wtedy z całą pewnością należy przypuszczać, że była to po prostu pomyłka. Nikt nie „firmowałby” tego zdjęcia przedstawiającego inne wydarzenie, mając tyle różnych autentycznych fotografii i innych dowodów do wyboru, będąc świadomym ewentualnych konsekwencji, chyba, że była to osoba, która kresowianom chciała zaszkodzić.

Podobna wpadka ze zdjęciem zdarzyła się organizacji Yad Vashem rok wcześniej. 12 maja 2006 „Dziennik Polski” opublikował rewelacje o tym jak Yad Vashem użyło fotografii przedstawiającej tzw. „Krwawą Środę” w Olkuszu, tj. rozstrzelanie polskich mieszkańców tego miasta w kontekście Holocaustu . Tymczasem, ofiary na zdjęciu to nie Żydzi a Polacy rozstrzelani 31 lipca 1940. Zdjęcie tkwiło podpisane w ten sposób przez 8 lat w Biuletynie Yad Vashem. Ciekawa byłaby tylko kwestia: czy przez ten czas stało się symbolem Holocaustu olkuskich Żydów? Jedno jest pewne:

„Wyborcza” nie interesowała się tym tak, jak zdjęciem morderstwa Cyganki i nie deptała po piętach zaciekle Yad Vashem, tak jak Komitetow

Jeszcze lepiej jest ze słynnym zdjęciem czterech amerykańskich żołnierzy wbijających flagę na Iwo Jimie. Opowiada o tym film Clinta Eastwooda „Sztandar Chwały”. Przez cały film ma się tam do czynienia z wątkami i pytaniami:

Czy Ci sfotografowani żołnierze byli pierwszymi, którzy flagę umieszczali, czy byli jacyś inni, zaś prasa utrwaliła tych drugich – jako pierwszych, czy wszyscy byli tymi sfotografowanymi, czy któryś żołnierz był „podmieniony” itp.            

Dla potrzeb tego wydarzenia przekształciliśmy nieco słowa Stanisława Michalkiewicza, aby odnosiły się do zdjęcia z Iwo Jimy: „Nawet jeśli nie jest to prawda co do konkretnego przypadku, jest to prawda o zjawisku (…). Nawet jeżeli w szczególe jest to nieprawda, to w ogóle – prawda. Tego typu akcja zdarzyła się na Iwo Jimie.” Słowa te padły oczywiście w innym kontekście – projektu pomnika pomordowanych przez UPA i jego związków ze zdjęciem. Nie wiadomo, ilu dziennikarzy „Gazety Wyborczej” je zrozumiało.

           Trochę śmieszne, że pomimo zmiany w projekcie pomnika – dla „GW” nadal nie będzie on związany z symboliką zbrodni UPA, a zawsze z „szałem Dolińskiej” (Proszę ocenić samemu, na ile poprawiona wersja pomnika wygląda na „szał Dolińskiej” .

Teraz, po latach wiem, że w czasach swej wczesnej młodości, gdy widziałem teledysk Cranberries – „Zombies”, to oglądałem „szał Dolińskiej”. Być może to właśnie to ostatnie „wydarzenie” irlandzki zespół chciał utrwalić, nie zaś symbolikę okrutnych ofiar wśród dzieci w Belfaście?

Wypadałoby zatem, aby sam zespół również dowiedział się od „Wyborczej”, co naprawdę chciał przekazać tym fragmentem teledysku. Gdyby jednak sprawy ze zdjęciem nie było, prawdopodobnie głównym argumentem „Wyborczej” przeciw pomnikowi pozostałaby jego drastyczność.

Redakcja tej gazety opublikowała łącznie co najmniej 12 artykułów atakujących projekt pomnika pomordowanym przez OUN-UPA. Złośliwi mówią, że nawet jeśli w centralnym miejscu Warszawy miałby stanąć tylko kloc z trawy, poświęcony wołyńskiej rzezi 200 tys. Polaków, „Gazeta” również określiłaby go jako makabryczny, o ile tylko byłoby na nim napisane dokładnie kto i kogo zabijał, bez cienia symetrii.

Nie wiem sam, na ile definitywnie można się z tym stwierdzeniem zgodzić, jednak zdawać by się mogło, że właśnie tylko pomnik niezwracający na siebie uwagi w formie kamienia, tablicy czy przytaczanego kloca i w nieatrakcyjnym miejscu mógłby zadowolić „Gazetę Wyborczą”. Jak jest jednak rzeczywiście, wiedzą chyba tylko w niebiosach. I może w redakcji przy ul. Czerskiej 8/10…

Opracował Aleksander Szumański ze źródeł:

– Aleksander Szycht http://www.ivrozbiorpolski.pl/index.php?page=bandera

– S. Żuk, Skrawek piekła na Podolu, Warszawa 2007, s. 23-24.

– Władysław Siemaszko i Ewa Siemaszko „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945” T1, Warszawa 2000, s. 811.

– Lucyna Kulińska, „Dzieje Komitetu Ziem Wschodnich”, T 1, Kraków 2002, s. 378, Wzmianka pochodzi z wykazu materiałów RGO Lwów sporządzony w Komitecie Wołyńskim tzw. „Księga Zielona” i „Księga Brunatna” przez Urszulę Szumską w roku 1944. Ossolineum ,dział rękopisów sygn.16274.

– E. Misiło, „Prowokacja Pawłokomska”, „Wprost” 21 maja 2006, s. 88.

– prace własne „Głos Polski” Toronto

– prace własne „Dziennik Związkowy” Chicago

– prace własne „Kurier Codzienny” Chicago