W imię sprawiedliwości.

Jaki zarzut wobec Muammara Kadafiego prowadzi w tej chwili peleton medialnych paszkwili? W polskich mediach w żółta koszulkę przywdziane zostały oskarżenia o wspieranie terroryzmu.

Informacja ta przez TVN i Wiadomości podkreślana jest raz po raz, nikt jednak tematu nie drąży. A drążyć, według mnie, jest co, gdyż terroryzm terroryzmowi nierówny. Szczególnie kiedy okazuje się, że głównym przedmiotem mecenatu Kadafiego była Organizacja Wyzwolenia Palestyny.

Śmiesznie byłoby się dziwić poparciem dla współtworzonego świata – świata Islamu. W myśl szariatu należy się wszak bezwzględna pomoc dla każdego prześladowanego Muzułmanina. A przeładowań nie brakowało i nie brakuje. „Wszystko na nasz koszt” – tubalnie ogłaszają Stany Zjednoczone, po ramieniu przyjaźnie poklepując Izrael.

Abstrahując od postaci Muammara Kadafiego, którego wykreowany image("Środki masowego przekazu [amerykańskie] przygotowały teren do działania. Nie zdziwiłaby interwencja wojskowa w Libii, która zagwarantowałaby Europie prawie dwa miliony baryłek ropy dziennie, jeśli najpierw wydarzenia nie położą kresu dyktaturze lub życiu Muammara Kaddafiego" – napisał Castro. Jego artykuł ukazał się w czwartek w oficjalnych mediach kubańskich.), według tego co wiem, zupełnie mija się z prawdą, warto przynajmniej zwrócić uwagę na stronniczą koloryzację całej interwencji. Znów nie ma najmniejszych wątpliwości – Protagonista vs. Antagonista. Nasze opinie zostały ustalone wcześniej.

Polska jako największy przyjaciel Izraela, jako ta Rzeczpospolita której stosunki z zaborcą i łamaczem ONZtowskich nakazów, są najlepsze w historii, od swojego podniecenia zupełnie nie ucieka. Jest to oczywiście efekt własnych moralnych imperatyw – kto by tam myślał o syjonistycznym lobby. Kto zaprząta sobie głowę relacjami Izreael – USA (1/3 pomocy finansowej Stanów przewidziana dla całego świata, idzie do Tel Avivu), Hasbarą, Przedsiębiorstwem Holocaust, czy wreszcie MEMRI? MEMRI, czyli instytucją zajmującą się codziennym tłumaczeniem wszystkich arabskich informacji dla prasy „świata cywilizowanego”, a w której szefostwie są byli politycy Izraela. W kontekście takich operacji, można zresztą równie dobrze miedzy USA a Izraelem postawić znak równości. My się w tym odnajdujemy.

Nic więc dziwnego, że wsparcie dla wybijanych palestyńskich rodzin, stanowi w naszym świecie ortodoksyjną formę terroryzmu. Na szczęście remedium już Libię zalewa.