Znaj swoją tresurę!

E! Młodzi!

E… serio!

Nie wydaje się wam, że 10 kwietnia niemal wszyscy zareagowaliśmy z tą dziwną ulgą i pewnością wszystkiego – kartofel się rozbił, pewnie jego wina! Hau! Hau!

Stare psy były już wyuczone innych sztuczek. Zapamiętanych. Zaklepanych. Więc szczekały z naturalną paniczną dezorientacją, jaka towarzyszy wszystkiemu co niespodziewane.

Młodym psom Egon Pawłow włączył ich ulubiony szoł – Ugotowane na Wszystko Housy w CSI. Tłustą łapą ściągnął ze stołu kawał mielonego mięsa. Ćtapnęło na ziemię. Uśmiechnął się zerkając ukradkiem w stronę lustra – wąs lśnił imponująco. Przed chwilą namaścił go czekoladą, którą wcześniej wlewał do wnętrza kuli świeżo skręconej wieprzowiny. Według ścisłych obliczeń, jakie prowadził od lat ta, porcja miała być rewolucyjna.

– Sssss… – psy odwróciły głowy. Nawet na granicy zapaści wciąż patrzyły ufnie w oczy pana.

Pawłow zamknął drzwi do pomieszczenia. Przez chwilę stał pod nimi nasłuchując konwulsyjnego drapania pazurów o betonowe klepisko.

Starym psom puścił z radyjka znaną i lubianą melodyjkie i wziął do ręki ołowiany pręt.