Bez kategorii
Like

Praca konkursowa Wiktora Kobylińskiego

24/05/2012
473 Wyświetlenia
0 Komentarze
41 minut czytania
no-cover

Prezentujemy kolejną pracę nadesłaną na konkurs historyczny portali Nowy Ekran i Historyk.eu. Zapraszamy do dyskusji i głosowania zgodnie z regulaminem. Przypominamy, że termin nadsyłania prac mija 31.05 o północy.

0


 Wiktor Kobyliński:

Historia świata bez II Wojny 
Wstęp
Rok 1939 :23 sierpnia ,25 sierpnia ,1 września ,3 września ,17 – 30 września ,październik – listopad ,grudzień
Rok 1940 :styczeń – kwiecień
Rok 1941-1943
Rok 1944 :sierpień – październik
1945 :Wstęp
1949 :23. sierpnia
1953
1957-1961
Rok 1966 :Sobór Watykański II ,Tysiąclecie Chrztu Polski
1970-1980 :reguła1%,reguła1/4,reguła1/8 minus
1980 – 1990
1990 – 2012
Przypisy
Epilog
Wstęp
W latach osiemdziesiątych autor miał okazję zwiedzić bawarskie Berchtesgaden.

Nad uroczo położonym miasteczkiem, na szczycie góry, mieści się dawna kwatera Adolfa Hitlera. W chwilach relaksu Führer głaskał tam po główkach dzieci swojego sąsiada Alberta Speera, głównego architekta III Rzeszy. Speer, realizując wizje swojego szefa, projektował gigantyczne budowle na wieki mające przypominać chwałę führera tysiącletniej Rzeszy, jego naród i państwo.
Przewodnik dla turystów z nostalgią opisywał górski dom Hitlera i barbarzyństwo bombardujących ten dom aliantów. Zauważył, że na kampanii w Polsce we wrześniu 1939 zakończył się proces ODZYSKIWANIA ziem niemieckich . Opisujący tamte czasy autor jakby westchnął, że gdyby na podboju Polski w końcu września 1939 zakończył się okres ekspansji Niemiec, to nie byłoby okropnej wojny i losy Europy potoczyły by się zupełnie inaczej – znacznie lepiej.
Zainspirowany konkursem historycznym, to westchnienie z końca XX wieku przyjmuję jako punkt wyjścia dla tematu „Historia świata bez II Wojny”
Początek jest rzeczywisty.
Rok 1939
23 sierpnia
W Moskwie, ku powszechnemu zaskoczeniu opinii światowej, komisarz Wiaczesław Mołotow z ministrem Joachimem Ribbentropem w obecności Józefa Stalina podpisują dziesięcioletni pakt o nieagresji między Niemcami a Związkiem Sowieckim. Układowi towarzyszy tajne porozumienie dotyczące szczegółów wzajemnych relacji.
25 sierpnia
W Londynie podpisano układ o wzajemnej pomocy między Polską a Wielką Brytanią.
1 września
Niemcy napadają na Polskę równocześnie z zachodu, od południa i od północy.
 
W tekście poniżej wykorzystano niektóre fakty i zamiary niemieckich polityków obficie mieszając je z fantazją.
 
Zaniepokojeni groźbą rozpoczęcia II Wojny Światowej politycy angażują się w działania dla utrzymania światowego pokoju.
3 września
Rudolf Hess, zastępca i powiernik Hitlera, wykonuje samotnie tajemniczy lot swoim messerschmittem do Anglii. Zostaje przyjęty przez Chamberlaina. Przedstawia premierowi Wielkiej Brytanii odręczną notę Hitlera i prowadzi z nim długą, całonocną rozmowę. Przekonuje, że zdobywanie nowych terytoriów dla osadnictwa wzrastającej liczby obywateli Niemiec przynosi Europie ogromne korzyści, szczególnie jeżeli bierze się pod uwagę przyszłość, a nie tylko chwilę obecną. Obowiązkiem niemieckiej polityki jest dostarczenie wielkich przestrzeni powiększającej się stale liczbie ludności Niemiec w celu jej wyżywienia i osiedlenia. Walka o egzystencję jest naturalnym dążeniem. Jedyna nadzieja Europy na przeprowadzenie zdrowej polityki terytorialnej i zapewnienie dla niej wyżywienia leży w zdobywaniu nowych urodzajnych ziem i rynków zbytu dla swojej produkcji na wschodzie.
Oświadcza przy tym, że kolonie dla Niemiec są praktycznie bezużyteczne i powinny pozostać, z niewielkimi wyjątkami, domeną Anglii. Wobec braku konfliktu interesów Wielka Brytania jest dla Niemiec najlepszym sojusznikiem w Europie – oświadczył Hess. Jest ona jedynym mocarstwem, które może zabezpieczyć nasze tyły po rozpoczęciu nowej germańskiej ekspansji. Mamy takie samo prawo do tego, jakie mieli nasi przodkowie. Ażeby osiągnąć porozumienie z Anglią, żadne ofiary nie są dla Niemiec za duże. Niemcy rezygnują z kolonii i znaczenia na morzu oraz powstrzymają się od rywalizacji z brytyjskim przemysłem. Nigdy nie może być wojny światowej, zadeklarował Hess prezentując notę Hitlera.[1]
Hess razem z premierem Anglii następnego dnia lecą do Paryża. Niestety premier Francji odrzuca angielsko – niemiecką propozycję pokojową i stwierdza, że Francja wypełni swoje zobowiązania wobec Polski i zaatakuje Niemcy. Chamberlain z Hessem lecą dalej do Rzymu, gdzie podpisują traktat o wieczystej współpracy między Rzymem, Berlinem i Londynem. Anglia deklaruję pomoc dla Włoch w naturalnym utrzymaniu się w Abisynii. Włochy godzą się na wspólne z Niemcami zagospodarowanie libijskiej ropy naftowej. Nowy, angielsko – niemiecko – włoski sojusz stworzył w Europie wodze, ale Francja przeciwstawiała się temu. Bardzo ważnym dla utrzymania pokoju był fakt, że nowy sojusz obejmował państwa posiadające różne, wzajemnie się uzupełniające, walory techniczne. Najważniejszym był fakt, że zbliżenie Niemiec z tymi dwoma krajami nie oznaczało w ogóle ryzyka wojny.[2]
W Paryżu wybuchają spontaniczne antyrządowe rozruchy pod hasłem „Nie będziemy umierać za Gdańsk” .
17 – 30 września
Wojska sowieckie wkraczają do wschodniej Polski. Są powszechnie witane bramami triumfalnymi stawianymi przez narodowe mniejszości a zwłaszcza komunistów uciskanych dotychczas przez polskich panów i policję.
W Polsce wojsko niemieckie otrzymuje rozkaz nie oszczędzania ludności.[3]Po ośmiu dniach pada Westerplatte. Dowództwo polskiej armii i władze państwowe przenoszą się na południowy wschód kraju pod granicę rumuńską. Wehrmacht wspierany przez Luftwaffe otacza zaciekle bronioną Warszawę. Broni się Hel i kilka zgrupowań wojska. Prezydent, rząd i najwyższe polskie władze ewakuują się do Rumunii gdzie zostają internowane.

Wrzesień 1939. Żołnierze niemieccy i sowieccy razem przełamują granice.
Wojska niemieckie ponosząc w walkach kilkudziesięciotysięczne straty spotykają się wreszcie nad Bugiem ze zwycięską Armią Czerwoną. Warszawa poddaje się, Polska przestaje istnieć. Zwycięskie państwa dzielą teren dawnej Polski zgodnie z zawartą w sierpniu umową. Hitler ogłasza absolutną amnestię dla wszystkich Niemców, którzy podczas działań wojennych w Polsce w jakikolwiek sposób naruszyli obowiązujące w Niemczech prawo krajowe i międzynarodowe. Amnestia ta jest do dziś honorowana przez wszystkie państwa.[4]
październik
W pierwszych dniach października gdzieniegdzie jeszcze trwające walki polskiego wojska ustają. Tylko mjr. Hubal – Dobrzański, prywatnie szwagier prezydenta Mościckiego, nie poddaje się i w regionie dawnej rezydencji prezydenta w lasach spalskich organizuje oddział wydzielony Wojska Polskiego.
Z regularnych oddziałów duża liczba oficerów i żołnierzy trafia do obozów jenieckich Niemiec i Związku Sowieckiego ale liczne rzesze zdolnych do noszenia broni Polaków przez Węgry, Jugosławię i Włochy przedostają się do Francji, gdzie są mobilizowane pod dowództwem gen. Sikorskiego.
Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego zostają aresztowani i zesłani do obozów koncentracyjnych w Sachsenhausen i Dachau.
Demonstracje antyrządowe we Francji trwają nadal. Armia francuska umacnia się na linii Maginota.
Oddziały armii niemieckiej przywróciły porządek na obszarach polskich. Ponowne zagrożenie pokoju europejskiego nieuzasadnionymi żądaniami tworu państwowego, który się więcej nie odnowi, powstałego ongiś z Wersalskiego Traktatu przemocy, zostało tym raz na zawsze usunięte.
Polscy obywatele i obywatelki! –wzywa mianowany przez Hitlera gubernator Hans Frank –
Führer polecił mi jako Gubernatorowi Generalnemu dla zajętych obszarów polskich dbać we formie stanowczej o to, aby w przyszłości zapewniony był w tym kraju stan pokoju i aby się organicznie rozwinęły sąsiedzkie stosunki Polaków do potężnego mocarstwa światowego narodu niemieckiego.
[5]
Generalna Gubernia utworzona w październiku 1939
Tereny na wschód od Sanu i Bugu przejmuje Związek Sowiecki. Wileńszczyznę i jej stolicę państwo sowieckie uroczyście przekazuje Litwie. Państwo litewskie nakazuje Polakom zmianę nazwisk i imion na litewskie. Przejmuje na własność uniwersytet Stefana Batorego.
Najważniejszym przedmiotem uniwersyteckim staje się marksizm – leninizm.
grudzień
Adolf Hitler ogłasza światu powrót do ogłoszonej pół wieku wcześniej koncepcji połączonej gospodarczo pod przywództwem Niemiec Mitteleuropy – (ME – Europy Środkowej). Poza III Rzeszą, Generalną Gubernią, akces do ME zgłaszają Bułgaria, Rumunia i Węgry. Sprzeciwia się Jugosławia i Grecja.
1940
Styczeń – kwiecień
Na roboczych spotkaniach w Krakowie i w Zakopanem formalizuje się ścisła współpraca SS i Gestapo z NKWD[6]w zwalczaniu ludności polskiej od wieków siejącej zamęt w Europie.
Strona niemiecka relacjonuje towarzyszom sowieckim spontaniczną akcję niemieckich patriotów rozstrzeliwujących polskich sąsiadów w Bydgoszczy, skutecznie przeprowadzone przez siły SS i Gestapo aresztowanie skłonnych do terroryzmu krakowskich profesorów i uwięzienie ich w Dachau, masowe rozstrzeliwanie nad Piaśnicą przyznających się do polskości Kaszubów, akcję rozstrzelania dużej grupy mieszkańców podwarszawskiego Wawra.
Strona sowiecka przekazuje Niemcom doświadczenia NKWD w korzystnym dla budowy socjalizmu używaniu siły roboczej więźniów w tzw. gułagach i szaraszkach.
Niemcy wzorując się na doświadczeniach sowieckich postanawiają wykorzystać siłę roboczą i materiał ludzki Polaków zamiast tylko ich bezproduktywnie zabijać. Dla zapewnienia dalszego rozwoju koncernu chemiczno – farmaceutycznego IG-Farben,[7]od wielu lat finansowo wspierającego NSDAP i ambitne przedsięwzięcia Hitlera, blisko nowo budowanego gigantycznego kombinatu chemicznego IG-Farben w Oświęcimiu buduje się ze względów logistycznych po polskiej stronie granicy między III Rzeszą i GG wielki polski obóz koncentracyjny Auschwitz. Zapewni on kombinatowi bezpłatną siłę roboczą oraz obiekty ludzkie dla prób farmaceutyków i dokonywania naukowych eksperymentów medycznych. Wybitny specjalista dr Mengele uzyskuje tam możliwość prowadzenia badań farmakologicznych i anatomicznych na żywych ludziach. Wykonane przez niego atlasy anatomiczne przez dziesiątki lat służyć będą niemieckim studentom medycyny.
Strona sowiecka samokrytycznie uznała, że dokonywana przez NKWD wywózka Polaków z zachodniej Ukrainy i Białorusi do Kazachstanu i na Syberię, to stanowczo za mało i że należy wziąć przykład z doświadczeń niemieckich. Na spotkaniu w marcu 1940 roku w Zakopanem NKWD przedstawiło inicjatywę zabicia strzałami w tył głowy 20000 internowanych polskich oficerów. Strona niemiecka wyraziła uznanie dla tej akcji, obiecała wszechstronną pomoc, podarowała strzelającym najlepsze niemieckie rewolwery i amunicję. NKWD zobowiązał się w ciągu miesiąca zapewnić dla tego przedsięwzięcia zgodę swoich najwyższych władz. Udana akcja rozpoczęła się w kwietniu w Katyniu i ku zadowoleniu obu stron skończyła się sukcesem już po miesiącu.
W kwietniu ginie Hubal. Rozbity zostaje jego Oddział Wydzielony Wojska Polskiego, ale niestety wspomnienie o nim pozostało do dzisiaj wśród polskich nacjonalistów.
Tymczasem Anglia, tak jak Niemcy i Włochy, była zaniepokojona niezmiernym umacnianiem się potęgi Francji na kontynencie.[8]Francja prawdziwie i głęboko zraniła Anglię. Uczucia Włoch także obróciły się przeciwko Francji. Dawna przyjaźń przestała wyglądać różowo i zmieniła się całkowicie w nienawiść. Nadeszła chwila, w której wczorajsi sprzymierzeńcy z dnia na dzień stali się wrogami. Wojska niemieckie w przyjacielski sposób zajęły Belgię, Danię i Norwegię. Aby przyjść na pomoc cywilom francuskim lotnictwo włoskie i brytyjskie zbombardowało Paryż. Premier Francji uciekł ze swojego pałacu i został zabity przez cywila. Nowo powołany rząd francuski podpisuje układ przyjaźni z Niemcami, otwiera niemiecki bank, zaprasza niemieckie wojska aby wkroczyły do Paryża. Francja przystępuje do ME.
Rok 1941-1943
Do ME nie chce dołączyć Jugosławia. Niemcy coraz bardziej angażują się w popieranie bojowników muzułmańskich i wspierają ich powstanie w Bośni i Hercegowinie. Muzułmańskich bojowników wspiera też arabska AlKaida. Kiedy BiH zbrojnie odłącza się od Jugosławii Słowenia i Chorwacja deklarują przystąpienie do ME. Niemcy ogłaszają zbudowanie ropociągu przez Słowenię, pod Adriatykiem i Morzem Śródziemnym, który będzie z Libii poprzez Niemcy dostarczać ropę i gaz do całej ME.
Osadnicy niemieccy uzyskali możliwość osiedlania się w gospodarstwach pozostawionych po wysiedlonych Polakach a także na nieuprawianych polach Ukrainy pozostałych po rolnikach licznie zmarłych w poprzednim dziesięcioleciu.
Jako rekompensatę Niemcy udostępnili Związkowi Sowieckiemu technologię pocisków rakietowych V2 budowanych w  Penemünde mających służyć obronie pokoju przed Chinami. Doradcy niemieccy pomagają zbudować poligon rakietowy w okolicach Bajkonuru w Kazachstanie.
Na specjalne życzenie towarzyszy radzieckich Niemcy zobowiązali się nie dyskryminować ludności żydowskiej, zapewnili im autonomiczne ochronione murami samorządne getta w granicach kilku miast Generalnej Guberni.
Rok 1944
Sytuację Polaków w 1944 ilustruję sytuacją Żydów z 1942/3 roku opisaną w książce Jana Karskiego „Podziemne Państwo” (fragmenty)

 

 
 
 

 

1. sierpnia wybucha w Warszawie rebelia przeciwko Niemcom. Trwa do 3. października. Powstańcy walczą samotnie. Wspierają ich tylko członkowie tajnej antyniemieckiej organizacji żydowskiej, którzy kanałem pod murem getta przenoszą dla powstańców broń. Powstańcy w rewanżu na budynku zdobytej Pasty wywieszają dwie flagi: biało – czerwoną i żydowską. Wzbudza to zrozumiałą wściekłość Niemców.
W Powstaniu ginie 20 tysięcy walczących i 200 tysięcy cywilnych mieszkańców miasta. Zgodnie z ustnym życzeniem führera obok wiaduktu kolejowego ulicy Górczewskiej przez trzy dni niemieccy żołnierze rozstrzelali z karabinów maszynowych 12 tysięcy mężczyzn kobiet i dzieci. Łącznie na samej tylko Woli niemieckie siły wojskowe i policyjne zabiły 50 tysięcy cywilnych mieszkańców. Cywilizowany świat zachowuje w tej sprawie dyskretną ciszę.
Nielegalne organizacje syjonistów i socjalistów żydowskich z Warszawy wysyłają poprzez Sowiety i Anglię emisariusza do Stanów Zjednoczonych. Delegat Żydów warszawskich w rozmowie z premierem Anglii i prezydentem USA stwierdza, że ze względu na prowadzoną zagładę narodu polskiego musi zostać natychmiast podjęta kontrakcja przeciwko narodowi niemieckiemu. Powtarza oświadczenie Hitlera, że Niemcy, wszyscy Niemcy, niezależnie od tego gdzie mieszkają stanowią jedność rasową, narodową i polityczną. Ich celem jest zdominowanie świata i tworzenie „nowej cywilizacji”. Hitler oświadczył, że w tej cywilizacji nie ma miejsca dla Polaków i muszą zostać ostatecznie zniszczeni.[9]
Wysiłki żydowskiego wysłannika nie wywołują skutku. Wydana przez niego w USA książka wprawdzie wzbudza zainteresowanie recenzentów, nawet jest tłumaczona na kilka języków, ale nie powoduje żadnej reakcji. Prasa pisze że amerykańskie społeczeństwo nie dowierza żydowskiej antyniemieckiej propagandzie.
Wynikająca z sojuszu z Rosją kolonizacja wschodnich rubieży Europy miała nadzwyczajne znaczenie. Umowa niemiecko – sowiecka zapewniła osadnikom niemieckim osiedlanie się na gospodarstwach opuszczonych przez wysiedlonych Polaków i Ukraińców być może w nadmiarze zmarłych w latach trzydziestych. W tym wypadku nie wystarczyło samo założenie gospodarstw. Po stłumieniu powstania w Warszawie Niemcy realizują plan Pabsta w tym mieście, ponieważ konieczne jest budowanie miejscowości handlowych dla powiązania osadnictwa z nowymi gałęziami przemysłu. Był to jedyny sposób zapewnienia zbytu mniejszym gospodarstwom, a tym samym zagwarantowania im opłacalności.[10]
Lewobrzeżna Warszawa poza gettem zostaje zburzona, a na jej miejscu zbudowane zostaje niewielkie miasto wspierające osadnictwo niemieckie na wschodzie. Polacy mogą mieszkać i pracować tylko po praskiej stronie Wisły z wyłączeniem Saskiej Kępy.
23 sierpnia. Stalin oburzony wysłaniem pierwszej partii Żydów do polskiego obozu koncentracyjnego w  Oświęcimiu, nie przedłuża dziesięcioletniego traktatu z 1939 roku. Podpisuje natomiast traktat przyjaźni z USA skierowany przeciwko coraz większej ekspansji Japonii grożącej zajęciem Hawajów i Sachalinu. Specjaliści sowieccy budują Amerykanom bazę rakietową na przylądku Canaveral na Florydzie.
Adolf Hitler, odwiedzając sędziwego Józefa Stalina w Moskwie, umiera na atak serca. Trzy dni później umiera Stalin. Świat trzęsie się od plotek. Po warszawskiej Pradze i Grochowie, gdzie jeszcze mieszkają Polacy, krążą szeptane do ucha pomiędzy znajomymi dowcipy, że Hitler pojechał w futerku a wrócił w kuferku. Odbywają się wielkie uroczystości żałobne, którym przewodniczy w Moskwie Mołotow. Tydzień później pełen przepychu pogrzeb Hitlera odbywa się w Berlinie. Uroczystości odbywają się na zbudowanym przez Speera największym na świecie stadionie. Tak jak na zjazdach partyjnych zajęło na nim miejsca 450 tysięcy ludzi[11], drugie tyle w szyku wojskowym defilowało przed otwartą trumną.
Projekty architektury Hitlera i Speera na wieki będą budziły zachwyt przyszłych pokoleń.
Udział w uroczystościach żałobnych biorą największe autorytety moralne świata. Przywódcy ZSRR przybywają do Berlina nowo zbudowanym odrzutowcem Tu-104 .
Cały świat pogrąża się w żałobie. Przywódcą Związku Sowieckiego zostaje doświadczony Beria a kanclerzem Niemiec i przywódcą Narodowo Socjalistycznej Partii Robotniczej Niemiec zostaje zdolny polityk średnio starszego pokolenia – Goebbels.
  1957-1961
Sowieci zaskakują Niemców wystrzeleniem pierwszego sputnika Ziemi, a w 1961 roku pierwszego człowieka w Kosmos. Powoduje to nacisk w ME dla zwiększenia wysiłku ekonomicznego w celu zdobywania kosmosu.
Zapowiadane od wielu lat przez czołowego działacza NSDAP Wernera von Brauna wystrzelenie niemieckiego „sputnika” z Peenneünde w trzeciej próbie kończy się sukcesem. Dwie poprzednie nieudane próby kończyły się upadkiem rakiet w Bałtyku i w Oceanie Arktycznym.
W Watykanie kończy się drugi sobór watykański. Wprowadzono język narodowy do obrzędów religijnych.
Na ziemiach polskich wybuchają zamieszki przeciwko odprawianiu nabożeństw w języku niemieckim. Biskupi Krakowa i warszawskiej Pragi w swoich diecezjach nadal celebrują msze po łacinie, podobnie czyni biskup Paryża. Kanclerz Goebbels, chociaż jest przywódcą nowoczesnego świeckiego państwa, żąda od Papieża nałożenia na te diecezje ekskomuniki.
Władze GG ogłosiły uroczystości związane z 1000 leciem podporządkowania dzikiej ludności Generalnej Guberni środkowoeuropejskim ludom germańskim. Na Jasnej Górze odbywają się uroczystości kościelne, które fundamentaliści i reakcyjna część kleru oraz ciemnogród nazywają uroczystościami z okazji 1000 lecia chrztu Polski.
1970-1980
W osiemdziesiątą rocznicę urodzin Hitlera kanclerz Goebbels ogłasza amnestię dla Polaków i autonomię Generalnej Guberni. Flaga i godło nadane w 1939 roku zostają zachowane. Poza obowiązkiem uznania przewodniej roli NSDAP, zakazem dostarczania energii elektrycznej i ciepła przez firmy polskie oraz zabronieniem prowadzenia banków przez osoby mówiące po polsku kanclerz Goebbels ustanowił trzy podstawowe reguły.
Reguła „1%”.W polskiej autonomii mogą powstawać partie polityczne i odbywać się demokratyczne wybory. Dla zapewnienia pluralizmu partie mogą dowolnie dzielić się i łączyć z tym, że do wszystkich partii łącznie nie może należeć więcej niż 1% ludności.
Reguła „1/4”.Średnia płaca ludności polskojęzycznej nigdy nie może być większa niż 1/4 średniej płacy niemieckiej. Aby zapewnić polskim towarzyszom partyjnym i ich rodzinom godziwe warunki życia górna granica zarobków jest dla nich nieograniczona. Dla ułatwienia spełnienia warunku „1/4” odpowiednia liczba polskich pracowników musi mieć dochody minimalne.
Reguła „1/8 minus”.Średnia emerytura ludności polskojęzycznej podczas jej przyznawaniu nie może przekraczać 1/8 średniej emerytury niemieckiej. Dla realizacji programu humanitarnej eutanazji ludności nieproduktywnej i dla poprawy bytu przyszłych pokoleń w miarę starzenia się emeryta wartość wypłacanej mu emerytury w stosunku do średnich zarobków musi sukcesywnie maleć.
Aby nadzorować zapewnienie trwałości tych reguł zostaje w polskiej autonomii powołany 2-izbowy parlament.
Ten gest kanclerza Goebbelsa wywołał entuzjazm wśród elit autonomii.
ME zwiększa nakłady na badania kosmiczne, na misje pokojowe i na walkę z terroryzmem.
W polskiej autonomii obniża się poziomu życia 99% mieszkańców chociaż najbardziej wartościowe 1% społeczeństwa jest zieloną wyspą w Europie.
W stoczni rzecznej na warszawskiej Pradze, będącej w polskiej autonomii największym zakładem pracy, wybucha strajk. Powodem było ogłoszenie zmniejszenia dopłat ME do produkowanych tam barek. Stocznia miała pełen portfel zamówień dla rzecznego transportu Niemiec, ale musiała zgodnie z dyrektywami ME sprzedawać je po cenach regulowanych. Zmniejszenie dopłat do produkowanych barek spowodowało zmniejszenie zarobków. Strajk udało się zażegnać obietnicą wprowadzenia kartek na mięso, cukier i wódkę oraz zgodą władz na wystawianie w stoczni niecenzurowanej gazetki ściennej. Władze autonomii skutecznie zadbały aby warunki „1%”, „1/4” i „1/8 minus” określone jako niezbywalne warunki utrzymania autonomii nie zostały zagrożone. Po piętnastu miesiącach ścienne gazetki zdjęto a ich autorów aresztowano.
W 1989 roku umiera Goebbels, kanclerzami zostają kolejne jego dzieci.
Po wystrzeleniu pewnej liczby sztucznych satelitów Stany Zjednoczone nawiązują współpracę ze Związkiem Sowieckim dla zbudowania stacji kosmicznej. Amerykanie wykorzystują doświadczenie Rosjan i ich technologię natomiast ci drudzy dostają znaczny zastrzyk dewiz niezbędnych dla kontynuacji zbrojeń rakietowych dalej gwarantujących świat bez wojen.
Po śmierci Hitlera, Goebbelsa i Himmlera polskie obozy koncentracyjne przynoszą przemysłowi III Rzeszy, zwłaszcza niemieckiej farmakologii, coraz mniejsze dochody. Na szczęście powstają rozwiązania nowocześniejsze.


Wprowadzenie w czasie operacji pokojowej w Polsce w 1939 roku obowiązkowych szczepień ludności pod rygorem odmowy wydania kart żywnościowych nie tylko daje możliwość bezpłatnego testowania medykamentów na olbrzymiej liczbie ludzi ale przynosi firmom farmaceutycznym dochód z opłat za każdą szczepionkę. Wielkie dochody przynosi produkcja szczepionek przeciw grypie, bo nowe szczepionki produkuje się każdego roku. Raz tylko w Europie zdarzył się przypadek kiedy jakaś ministerka zapomniała zakupić roczny zapas szczepionek, co niemal zdemaskowało szwindel.
Korzystnie dla firm farmaceutycznych działa telewizja. System reklam farmaceutyków niekiedy przerywany fragmentami filmów i wypowiedziami przedstawicieli górnego 1% miejscowej ludności skutecznie wpływa na zakupy niepotrzebnych leków przez coraz gorzej wykształconych ludzi. Aby uniknąć odpowiedzialności firm farmaceutycznych, leki zaopatrzono w napisy nakazujące przed ich zażyciem uprzednią poradę lekarską. Koszt porady obciąża ubezpieczyciela klienta więc ubezpieczyciel musi podnosić im składki. Przez kilkadziesiąt lat rozwoju tego systemu nastąpiła tylko jedna wpadka, kiedy zażywające jeden z nowych leków kobiety w ciąży zaczęły rodzić dzieci bez rąk i nóżek. Udało się szybko tę sprawę zamilczeć.
Aby wypełnić testament Goebbelsa władze warszawskiej autonomii na czczonym od 60 lat przez polską ludność miejscu przy wiadukcie kolejowym ulicy Górczewskiej zacierają istniejące dotąd ślady zamordowania 12 tysięcy Polaków budując na widocznych jeszcze znajdywanych pamiątkach i nadpalonych prochach skremowanych tam ciał szpetny pawilon handlowy.[12]

 
Autorem dwóch ostatnich zdjęć jest p. Maciej Grączewski.
Kanclerz Niemiec, jakby w rewanżu, zezwala na skierowanie środków budżetowych autonomii na budowę stadionów zamiast zużywać je na niepotrzebną konsumpcję. Dozwolone są mecze piłki nożnej i takie działania aby miejscowa drużyna była odpowiednim sparringpartnerem dla drużyny niemieckiej.
Koszulki dla piłkarzy zaprojektował miejscowy artysta umieszczając na nich fantazyjny rysunek, który może kojarzyć się z białym orłem – dawnym herbem byłej Polski.
Niestety nie zostało to odpowiednio docenione. Podczas meczu piłki nożnej grupy rozwydrzonych kiboli po skandowaniu „chcemy orła na koszulkach”, rozciągnęły olbrzymią płachtę zszytą z białego i czerwonego materiału śpiewając przy tym nacjonalistyczną pieśń "Jeszcze Polska nie zginęła". Wkroczyły na stadion zorganizowane odwody policji obywatelskiej. Rząd za karę zamknął dwa stadiony piłkarskie, ale musiał je otworzyć bo zabrakło mu pieniędzy.
Rozpoczęły się manifestacje uliczne. Rozwydrzone grupy kiboli, wspierane przez niestety nadal żywe grupy polskich nacjonalistów, zapowiedziały w rocznicę upokorzenia Niemiec 11.listopada, marsz uliczny. Oddane sprawie młodzieżówki narodowych socjalistów z Berlina wspierane przez Hitlerjugend przybyły z pałkami na teren polskiej autonomii aby bić kijem każdego co ośmielili się maszerować z biało-czerwoną flagą. Akcja niemieckich narodowych socjalistów została życzliwie przyjęta przez ich polskich towarzyszy.
Uczestników zamieszek aresztowano. Pobitych przez policję niezawisłe sądy skazały na zapłacenie bijącym za włożony w bicie wysiłek. Nie zwrócono jednak kosztów ochotnikom z Niemiec a prokurator autonomii polskiej posunął się nawet do żartu, że zostaną osądzeni. Miejscowe tajne służby przy pomocy gestapo badają przeciek, kto poinformował kiboli jak wyglądała kiedyś polska flaga i jaki był polski hymn – przecież lekcje historii dawno zostały zakazane.
Aby incydenty antyrządowe się nie powtórzyły rząd autonomii przystąpił do układu zapewniającego międzynarodową cenzurę Internetu.
Dla solidaryzmu środkowoeuropejskiego parlament polskiej autonomii uchwalił żeby wszystkim starym ludziom, którzy nie osiągnęli 67 lat skonfiskować emerytury. Żeby jeszcze starsi mieli coraz większe trudności utrzymania się przy życiu zabronione zostało tworzenie dla nich miejsc pracy ani mówienie o możliwości zwolnienia od podatków firm zatrudniających ludzi w podeszłym wieku. Przywódca partii postulującej nie obciążanie emerytur podatkami poddany został samobójstwu. Wspomaganie systemu eutanazji Polaków coraz szybszym obniżaniem wartości emerytury w stosunku do średnich zarobków z roku na rok działa coraz lepiej.
Aby zapobiec grożącej za 100 lat fali globalnej powodzi, przewidzianej przez noblistę Algora i międzyrządowy panel, na ludność polskojęzyczną nałożono podatek za picie wody pochodzącej z rzek płynących przez polskie ziemie. Pojawiające się tu i ówdzie uwagi, że nikt nie udowodnił, że picie wody z polskich rzek doprowadzi za 100 lat do jakiejś powodzi zostały zbite argumentem że dbanie o środowisko i o dobro ludzkości za 100 lat jest ważniejsze od jakichś dowodów. Naukowcy polskiej autonomii zaprojektowali wpuszczenie wszystkich polskich rzek pod ziemię i zbudowanie rurociągów sprowadzających wodę do picia z Niemiec i Rosji. Rozważa się zastosowanie energii jądrowej jako napędu transportu wody. Prawo do kupowania wody pitnej z tych rurociągów będzie miał każdy Polak.
Tekst jest fantazją autora. Wszelkie skojarzenia z aktualną sytuacją są przypadkowe.
Niemcy bez II Wojny Światowej przewodząc Europie byłyby teraz zdominowane monumentalną architekturą wspierającą kult Adolfa Hitlera spoczywającego w olbrzymim mauzoleum przy Unter den Linden. Państwo niemieckie przypominałoby zapewne obecną Koreę Północną. Defilady w rocznicę urodzin Hitlera i pochody NSDAP co roku 1 Maja byłyby bardziej perfekcyjne niż współczesne defilady w Phenianie.
Reszta świata byłaby prawdopodobnie taka jak obecnie. Polakom autonomicznie gospodarującym bez wielkiego przemysłu na terenie wielkości kilku obecnych województw żyło by się chyba trochę gorzej niż nam jest teraz.

***

Prosimy o komentarze i pytania do autora pod artykułem i głosowanie na portalu historyk.eu poprzez ankietę publiczną zamieszczoną pod tym linkiemhttp://historyk.eu/post/projekty/konkursy/formularz-konkursowydo końca Maja czekamy na prace konursowe kolejnych uczestników. Regulamin i nagrody na tym blogu.Organizatorzy konkursu.

0

Konkurs Historyczny

Konkurs portali NowyEkran i Historyk.eu. Publikacje i dyskusje. Prace konkursowe nale

11 publikacje
0 komentarze
 

Dodaj komentarz

Authorization
*
*
Registration
*
*
*
Password generation
343758