Niepokonani – duży niedosyt

 Miałem przyjemność oglądać film ‘Niepokonani’, w którym to opisane są losy zbiegów z Gułagu podczas przedzierania się przez Azję do wolności. Ponieważ film wchodzi na polskie ekrany dopiero w kwietniu, nie będę zdradzał szczegółów, jednak z racji tego, że film został nakręcony na podstawie autentycznej historii (kradzionej czy nie) – więc ogólny jego zarys jest powszechnie znany – kilka aspektów chciałbym poruszyć. Czytałem w prasie, że będzie to pierwszy film o Gułagach, który obejrzy zachód. Zachód. Zachód, który do tej pory nie znał Rosji od tej strony (Sołżenicyna, czytać im się najwyraźniej nie chciało). I tu jest właśnie ten tytułowy niedosyt, gdyż film ten powiedział ‘A’, natomiast na powiedzenie ‘B’ już się nie zdobył. Niepokonani dają obraz (może niepełny, ale […]

 Miałem przyjemność oglądać film ‘Niepokonani’, w którym to opisane są losy zbiegów z Gułagu podczas przedzierania się przez Azję do wolności. Ponieważ film wchodzi na polskie ekrany dopiero w kwietniu, nie będę zdradzał szczegółów, jednak z racji tego, że film został nakręcony na podstawie autentycznej historii (kradzionej czy nie) – więc ogólny jego zarys jest powszechnie znany – kilka aspektów chciałbym poruszyć.

Czytałem w prasie, że będzie to pierwszy film o Gułagach, który obejrzy zachód. Zachód. Zachód, który do tej pory nie znał Rosji od tej strony (Sołżenicyna, czytać im się najwyraźniej nie chciało). I tu jest właśnie ten tytułowy niedosyt, gdyż film ten powiedział ‘A’, natomiast na powiedzenie ‘B’ już się nie zdobył. Niepokonani dają obraz (może niepełny, ale jednak) metod, jakie stosowali bolszewicy do łamania ludzi. Pokazują perfidię NKWD, ale zachodni widz nie ma i po tym filmie także nie będzie miał pojęcia, jak wyglądało życie w takim Gułagu. Jak wyglądała podróż do takiego Gułagu, a to jest właśnie kwintesencja bolszewickiego barbarzyństwa, która odróżnia bolszewików od hitlerowców. Pierwsi skazańcy, którzy przyjeżdżali pociągiem na miejsce wyładunku, musieli jeszcze nierzadko pedałować z kapcia ze 200km do miejsca docelowego. Napisałem specjalnie ‘miejsce docelowe’, gdyż punkt, w którym kończyli swą pieszą tułaczkę, nie miał z obozem nic wspólnego. Czasami była to polana w lesie, czasami goły step, czasami krzakowisko. Oni swój pierwszy obóz musieli sobie zbudować sami! Aby tego dokonać, musieli sobie najpierw zrobić (sic!) narzędzia, nimi wykopać doły, pościnać drzewa, etc. Tam, gdzie dzieje się akcja filmu (Jakucja), to dwa metry pod ziemią znajduje się warstwa wiecznej zmarzliny. Strażnik w taki dziki mróz nie zabije Cię, jak czymś mu podpadniesz – on Ci zabierze czapkę, albo rękawiczkę, albo buta – abyś czuł, że umierasz. Ileż razy zdarzało się, że więźniowie na miejsce dotarli na tydzień przed jedzeniem i nie jedli przez ten tydzień nic. Kto czytał „Archipelag Gułag”, ten wie, jak wyglądała podróż na Syberie w stołypince – i myślę, że Sołżenicyn w swoim dziele prawie pełnie ten fakt opisał. Reżyserowie filmu ‘Niepokonani’ podróż do Gułagu pomijają całkowicie.

Zachodni widz filmu ‘Niepokonani’ jest częstowany schludnym obozem, gdzie jest taki luksus, jak prąd. Zachodni widz nie zdaje sobie sprawy, że obecność podłogi w barakach została prawdopodobnie wymyślona na potrzeby tego filmu. Zresztą, zachodni widz nie wyobraża sobie, że podłogi w ogóle mogłoby nie być. Taki siedzący sobie z popcornem oglądacz, nie ma pojęcia, jak wyglądała latryna, jak wyglądało mycie się, jak wyglądało pranie ubrań, etc.

Obawiam się, że po tym filmie, zachodni widz nie uzna bolszewickiej bandy, za coś gorszego niż III Rzesza. Ba, on uzna ten reżim, za ucisk z ludzką twarzą. Mózg zachodniego widza przez dziesięciolecia karmią zdjęciami z tysiącami ciał ludzi, którzy zostali zamordowani przez Niemców. A na filmie, trupów prawie nie ma. Takiemu widzowi będzie bardzo trudno się obronić przed bolszewikiem, który będzie mu wmawiał, że w ich koloniach karnych działy się podobne rzeczy. I to jest przykre….