UCISK- Wyobrażmy sobie ten tekst na pierwszej stronie Gazety Wyborczej.

Jak lubią się przechwalać dzisiejsi dygnitarze.
Znów- jak w stalinizmie i faszyzmie -praktyka ustroju utożsamia
się z jego deklarowaną teorią, ideologią, istotą

UCISK

Latokończy się gorączką ustawodawczą. Chorujące na manię legalizmu

władze doprowadziły przy pomocy" parlamentu" do trwałego

usankcjonowania dyktatury państwowej.

Akt zniesienia stanu wojennego

został przywalony stertą przepisów, zakazów i przymusów o

powszechnym zasięgu.

Wszystkie zwrócone są przeciw swobodom obywatelskim  przeciw inicjatywie społecznej, politycznej i gospodarczej/podatki/,przeciw wszelkiej niezależności obywateli. Jest to najwyrazistsza, po okresie stalinizmu, próba upaństwowienia całego polskiego życia społecznego.

 Dzieje się to tym razem "przy

otwartej kurtynie "-Jak lubią się przechwalać dzisiejsi dygnitarze.

Znów- jak w stalinizmie i faszyzmie -praktyka ustroju utożsamia

się z jego deklarowaną teorią, ideologią, istotą. Prawo z całym

cynizmem służy do prześladowania politycznej opozycji, likwidowania

wolności we wszystkich dziedzinach, upaństwowienia pracy

niszczenia niezależności. Państwo staje się-jak w definicji marksistowskiej-

narzędziem panowania klasowego, systemem przymusu i

przemocy, tyle, że tym razem państwo to mieni się," ludowym ",a klasą

panującą jest komunistyczna biurokracja .Real-komuniści odrzucili  marksistowskie mrzonki o obumieraniu państwa : przeciwnie –

zastąpili je ubóstwieniem przemocy państwowej ,ubóstwieniem/swojej/

władzy jako najwyższej wartości narodowej. Tylko przedmiot

ucisku państwowego pozostaje ten sam i pracujący ludzie, naród, społeczeństwo ,"ludność"- my wszyscy.

Ucisk ma-w myśl ustanowionego prawa-obejmować wszystkie dziedziny

życia. Zaczyna więc od pracy ,która staje się nowoczesnym

niewolnictwem .Jesteś w praktyce przypisany do zakładu, twoje prawa pracownicze zależą od wszechwładnych kierowników, zmienić pracę

 możesz tylko kosztem degradacji materialnej, krążą za tobą

"opinie "i" zaświadczenia", od których zależy, czy cię gdziekolwiek

przyjmą i na jakie stanowisko. Znów " cała władza w ręce kadr ". Nie

wolno należeć tam, gdzie chcesz należeć, wolno należeć natomiast tam,

gdzie należeć nie chcesz. Można pójść do więzienia za samo

należenie: do „Solidarności ", jeśli masz czelność nie uznawać jej;

delegalizacji. Nie wolno się zrzeszać, wszystkie stowarzyszania

będą koncesjonowane i w razie potrzeby likwidowane. Przybywa ci

wrogów w miejscu pracy: już nie tylko partyjna komórka i dyrekcja. ale i samorząd/pozostaje pod kontrolą i na łasce administracji /,ale i partyjne związki, które, chronione teraz na dalsze dwa lata przed konkurencją autentycznych związków zawodowych, zaczynają

się panoszyć i poddadzą swojej dyspozycji wszelkie dobra 1

przywileje socjalne.

Dyktatura będzie teraz równo" rozprowadzona" w całym systemie

administracji państwowej, gospodarczej, politycznej. Wojewodowie

otrzymali olbrzymie uprawnienia: mogą wprowadzać na swym obszarze" stan  wyjątkowy "i wyrzucać z pracy nieprawomyślnych albo tylko niewygodnych nauczycieli, Jak na ironię dzieje się to niemal równocześnie z uchwaleniem ustawy o radach narodowych i tym samym ich rolę redukuje do śmiesznej fasady

Dyktatura zadekretowała powszechny ucisk na "okres przezwyciężania kryzysu ",więc do jej uznania pozostaje, czy kryzys został

przezwyciężony, czy nie. Ponieważ zaś definicji kryzysu nie" ma,

więc w przyszłości np. samo istnienie opozycji może zostać uznane za krytyczny stan państwa i stanowić nową podstawę do ustaw

wyjątkowych.

Co mamy temu wszystkiemu przeciwstawić ? Nie mamy wszak nic

prócz" Solidarności", jakiej takiej samoorganizacji, wiary, etyki.

Przede wszystkim więc musimy utrzymać Związek, zbliżać się, gdzie

i kiedy tylko się da, do stanu półlegalności. Dotyczyć to zwłaszcza powinno cichej presji w zakładach we wszelkich istotnych

sprawach pracowniczych. Ponadto musimy zrzeszać się niezależnie

unikając firmowania się na zewnątrz-na początek choćby tylko po

to, by razem spędzać kulturalnie czas wolny. Musimy utrzymywać na

skutecznym do niesienia pomocy prześladowanym poziomie fundusz

związkowy; w przyszłości zaś winniśmy znaleźć sposoby, by go pomnażać,

jakoś inwestować-tu efektywne będą tylko pomysły lokalne,

Musimy zachować front odmowy wobec partyjnych związków, zwalczać

kolaboracją i donosicielstwo. Zarazem nikt, kogo dotknie prześladowanie,

nie może pozostać sam.

Wszelkie niezależne działania będą się teraz łączyć z większym

ryzykiem. Nie ma już nadziei na amnestie-jest prawo komunistycznej

dyktatury. Jeśli więc nie czujesz się na siłach walczyć

w jakikolwiek sposób o Związek, godność, prawa obywatelskie, to

przynajmniej powstrzymaj się od picia monopolowej wódy, która

jest nie najmniej ważnym czynnikiem zniewalania narodu.