Trevor Kavanagh: Cameron okrakiem na plocie, a Europa płonie.

“O! rękę karaj, nie ślepy miecz!” Za katastrofe, ktora nadciaga nad Europe nie winmy greckich oferm zyciowych udajacych Greka, winmy raczej architekta tej katastrofy, czyli Niemcy. I Francje, rzecz jasna. To zabojady wymusily na sierotach po Hitlerze zamiane ich ukochanej dojczmarki na nieszczesne euro. Taka byla cena, ktorej zazadala Francja za aneksje Wschodnich Niemiec przez Zachodnie.

Malgorzata Thatcher ostrzegala, iz bedzie sie to rownalo przekazaniu Niemcom tego, czego nie udalo im sie osiagnac za pomoca wojny, tj. dominacji w Europie.

Nie pierwszy raz Zelazna Dama miala w stu procentach racje.

Jak pamietamy, niemiecki kanclerz Helmut “Gruszka” Kohl pochwycil te okazje oburacz, ostrzegajac zarazem, ze jego kraj musi przeciez byc ograniczony [ europejska integracja ]. W przeciwnym wypadku, dawal do zrozumienia, ze nie bedzie odpowiedzialny za rozwoj wypadkow < bezczelny szwab – przypisek tlumacza >.

Kiedy narodzilo sie Ojro, Niemcy ustalily zasady gry. Odsetki utrzymywane byly na absurdalnie niskim poziomie, by wesprzec niemiecki eksport.

Dla krajow takich jak Portugalia, Kudly ( = Wlochy ), Grecja i Hiszpania – nieslawne swinki ( P.I.G.S ) – bylo to jak postawienie flaszki dobrego samogonu przed ruskim alkoholikiem ( albo ogolnie: przed ruskiem czy nawet moim szwagrem ).

Nieunikniony boom na rynku nieruchomosci uruchomil dzwoniki alarmowe na dlugo przed krachem 2008. Ale ECB przymykal oko, bo niemieckie interesy byly najwazniejsze. Dzisiaj niemiecka kanclerz ( wybor jej byl – wbrew insynuacjom Kaczora – zupelnie ale to zupelnie przypadkowy, znaleziono ja w kapuscie, tej samej zreszta, w ktorej uprzednio znaleziono pewnego austriackiego malarza – dupisek tłómacza ) narzeka na nieudaczne kraje, zyjace ponad stan. Ale to nikt inny, tylko Niemcy z ich francuskim pudelkiem, doprowadzily do notorycznego lamania unijnych zasad pozyczania na piekne, greckie oczy. Mogly sobie na to pozwolic, zas PIGS – jak to swinki – uwielbialy tarzac sie w cudzych pieniadzach. A teraz prezydent Narcozy, najwyrazniej przebudzony z narkoleptycznego snu twierdzi, ze Grecyja nigdy nie powinna byla zostac przyjeta to strefy euro. A to mecyje! Powodem jej dopuszczenia – zreszta tylko ze wzgledu na francuskie naciski – byl fakt, ze Hellada byla miejscem narodzin demmokracji. Tyle, ze wspolczesna Grecja nie ma nic wspolnego z owym zacnym okresem dziejow i jest tylko jednym z wielu skorumpowanych i niechetnych do pracy krajow balkanskich.

Dzis nie jest to nawet demokracja. Tak jak w przypadku Wloch ( o PO-landii nie wspominajac ), jest marionetkowym panstewkiem w UE, za ktorego sznurki pociagaja Niemcy.

Ci ostatni zas slusznie uwazaja sie za wzor pracowitosci, rozwagi i rzecz jasna dyscypliny – na rowni z Chinami i Ameryka. Reszte Europy – poza krewniakami w Austrii i byc moze Holandii – uwazaja za prozniakow na lasce panstwowej opieki.

 

Tymczasem slodka onegdaj Francja grzeznie w dlugach, ryzykujac stoczenie sie po rowni pochylej zaraz za Wlochami. Spanikowany Narcozy sprzedalby wlasna matke – o Wielkiej ( onegdaj ) Brytanii nie mowiac – byle tylko zostac prezydentem na druga kadencje. Z tego tez powodu postuluje teraz utworzenie Europy dwoch predkosci, z Berlinem i Paryzem u steru, oraz z Londynem zepchnietym na pobocze.

 

To jest niebezpieczna chwila dla Brytanii obciazonej gigantycznym dlugiem bankowym UE. Nikt nie ma juz watpliwosci, ze wspolna waluta plynie szybkim kursem na skaly. Eurofil Tony Blair przyznal wczoraj, ze Europie grozi “katastrofa”, jesli euro upadnie. Istotnie, wielu wczesniejszych euro-fanatykow przepraszaja jeden przez drugiego za wspieranie pomyslu skazanego od poczatku na niepowodzenie.

Andrew Gowers, ktory onegdaj uzywal The Financial Times jako kija do okladania przeciwnikow Bruxellozy, oznajmil wczoraj, ze pokoj i dobrobyt calego pokolenia jest w niebezpieczenstwie. “Wszyscy zwracalismy zbyt malo uwagi na argumenty przeciwnikow tego projektu oraz na mozliwosci jego powodzenia w praktyce” – przyznal. “Czuje sie tym bardziej glupio, ze wiele spraw powinnismy byli przewidziec”.

No coz, Andrew, my przewidywalismy, a w odpowiedzi na nasze zarzuty dostawalismy polajanki. Tyle ze przynajmniej chlop ma na tyle cywilnej odwagi, zeby sie do bledu przyznac. Czy Ken Clarke bedzie nastepny w kolejce skruszonych?

 

Dopoki Brytfanna jest czlonkiem UE, ale poza strefa Euro, to z jednej strony jest ograniczana jej regulami, a z drugiej ryzykuje izolacje i sabotaz gospodarczy.

Bedac calkowicie poza UE, mielibysmy wolna reke, by samodzielnie uciec przed tsunami, ktore za chwile pograzy naszych sasiadow.

Nie ma bezbolesnego wyboru. Tymczasem Dawid Cameron ( Cameron to po gaelicku  Tusk, czyli maly piesek ) juz traktowany jest przez Niemcy i Francje jak autsajder podczas ich chaotycznych narad antykryzysowych, zas chamowaty Narcozy wprost  mowi naszemu premierowi, by zamknal paszcze i nie wtykal nosa, gdzie nikt go nie prosi.

 

Mr Cameron najlepiej sprawdza sie w sytuacjach kryzysowych. A obecny kryzys jest najniebezpieczniejszy od II wojny. Tyle, ze nie grozi nam konflikt zbrojny – poki co.

W nadchodzacym tygodniu pamieci ( Remeberance Week, obejmujacy 11-listopada ) premier powinien poswiecic czas na przemyslenia i zdanie sobie sprawe, czym grozi siedzenie okrakiem na plocie, podczas gdy Europa plonie.

 

 

W pospiechu ( stad jako tako ) spolszczylem ja, MacGregor Jarzabek.

 

Artykul w The Sun tutaj