Kontynuujac serie Conccerti Barocchi, dzisiaj przedstawiam jednego z moich ulubionych zapomnianych kompozytorow, Johanna Davida Heinichena, a konkretnie jego koncerty drezdenskie. Najlepsza rekomeendacja tworczosci Heinichena nniech bedzie zdanie Johanna Sebastiana Bacha, ktory wyzej cenil tworczosc Heinichena od swojej.
Oto zyciorys Johanna Davida Heinichena za Wikipedia:
Johann David Heinichen (17 kwietnia 1683 – 16 lipca 1729) – niemiecki kompozytor późnego baroku. Działał w Wenecji, a potem na dworze Augusta II Mocnego. Podobnie jak jego bliski przyjaciel Johann Sebastian Bach był przez długi czas zapomniany.
Johann David Heinichen urodził się w wiosce Crössuln niedaleko Weissenfels. Jego ojciec, Michael Heinichen, studiował muzykę w słynnej Thomasschule w Lipsku, połączonej z Thomaskirche, następnie był kantorem w Pegau i pastorem w wiejskim kościele w Crössuln. Johann David również chodził do Thomasschule. Uczyli go tam Johann Schelle i następnie Johann Kuhnau (lekcje gry na klawesynie). Uczniem w tej szkole był też przyszły kompozytor Christoph Graupner.
Heinichen dostał się w roku 1702 na studia prawnicze w Lipsku i w roku 1705/1706 był już prawnikiem (Kuhnau, Graupner i Georg Philipp Telemann też byli prawnikami). Heinichen praktykował w Weissenfels do roku 1709.
Heinichen również w tym czasie komponował, a w roku 1710 napisał pierwszy traktat muzyczny. W 1717 Heinichen i Johann Sebastian Bach razem pracowali na dworze księcia Leopolda von Anhalt-Cöthen. Obaj serdecznie się przyjaźnili.
Heinichen został wkrótce kapelmistrzem dworu Saksonii. Jego uczniem był Johann Georg Pisendel. W roku 1721 Heinichen ożenił się w Weissenfels i miał jedno dziecko, które urodziło się w styczniu roku 1723. Zmarł na gruźlicę w 1729 roku.
Skomponował wiele mszy, kantat, arii (w tym najbardziej znana Io vorrei saper d’amore z około 1720) i Magnificat.
Bach jak napisalam wyzej bardzo sobie ceniil muzyke Heinichena, jednak uwazal go za lenia.
Oto probka zdolnosci kompozytorskich Heinichena w jego Koncertach Drezdenskich.
https://
Czasami udajac slepa, mozna dokladniej obserwowac otoczenie.