DETAL ŚWIATA – 4

 Trochę teorii:

Moi znajomi Historycy Sztuki dopytywali mnie o to, jak to się w ogóle stało, że zaczęłam tworzyć takie małe formy plastyczne, które nijak się mają do architektury. W końcu mój zawód kojarzy się z dużymi przestrzeniami, wnętrzami… A tu nagle (?) taki detal, by nie rzec – minidetal.

Siła by mówić o tym! Są takie momenty w życiu chyba każdego człowieka, że pragnie dać komuś coś, czego nikt nigdy nikomu nie dawał.  🙂  To było moim pierwszym impulsem, motywem do tego, co rozrosło się do mojej pasji. Intuicja podpowiedziała mi, że to jest coś, co jest tylko moje…  Pierwsze piórko pozwoliło mi zauważyć piękno tego detalu świata i jego możliwości dekoracyjne. Dawno już wprawdzie, wykorzystywano pióra do upiększania kapeluszy, strojów (w Hiszpanii do dzisiaj używa się pociętej stosiny pawich piór do „haftowania” nimi pasów i kamizelek(?) torreadorów)… Nic nowego. Czasami i na obrazach pojawiają się pióra będące jednym z elementów czy to martwej natury, czy…nie martwej ;). Nikt, natomiast, nie tworzył DLA piór! W moich pracach wszystko, co poza samym piórkiem, to tylko pretekst do pokazania jego urody! To uprzytomnili mi właśnie historycy sztuki.

Dzisiejsze piórko(papugi Ary) mówi samo za siebie – „Piękne jestem”. I tyle.  🙂