ZOSTAŃ „NIELEGALNYM” KWIATEM

„Nadziei uczą ci co na stos umieli rzucić swój życia los…”
– to prawda, jedynie w ten sposób można osiągnąć nasz cel, a tym celem jest to żeby Polska, nasza ukochana Ojczyzna istniała naprawdę a naród żył godnie i dostatnio. Czy można to osiągnąć, można ale należy bardzo ciężko popracować aby ten cel osiągnąć, zróbmy to a robiąc to w sercach naszych niech prócz miłości do Ojczyzny  zagości jeszcze jedno – Nadzieja!

Powiedz czy jest raj, powiedz czy jest
I czy zwykłe dzieci mogą tam wejść
Powiedz czy jest raj, powiedz że tak
Zamiast milczeć czując wstyd i żal
 
Śpiewał Grzegorz Markowski na zakończenie programu, którego zaledwie fragment zdołałem zobaczyć, programu o ludziach, Polakach żyjących na skraju…

A my, poza nami istnieje jakże inny świat, Polska, ludzie, do których musimy, czy możemy wyciągnąć rękę. My przecież mamy to coś. Coś, co może zmienić ten świat, tę polską jakże smutną rzeczywistość na lepsze. Chociażby to że możemy się szybko, nawet bardzo szybko kontaktować, możemy się zorganizować i pomagać, dawać ludziom siebie.
 
Mam takie swoje motto życiowe, które ciągle, bez końca od dziecka powtarzam: „W życiu dostajesz to, co dajesz”, i to się sprawdza moi drodzy. Bo daje mi niesamowitą satysfakcję, gdy prędzej czy później ktoś, komu w ten czy inny sposób pomogłem okazuje mi wdzięczność, Mało tego, przychodzi i pyta czy może wspólnie ze mną w miarę jego możliwości również pomagać innym.
 
Takie coś cieszy, czasami cieszy „do łez”. Ale to miłe i ciepłe łzy, rozgrzewające serce do czerwoności i rozdmuchujące iskierki patriotyzmu siedzącego w naszych sercach. Bo patriotyzm to nie etos, patos, sztandary, wieńce i uroczystości pod pomnikami czy nad grobami naszych bohaterów narodowych, patriotyzm to serce do ludzi, to miłość do najbliższego otoczenia, to szacunek do ziemi, po której się stąpa każdego dnia, to podniesienie papierka na ulicy, to uśmiech w kierunku napotykanych sąsiadów i otaczających nas zewsząd ludzi.
 
Patriotyzm to szacunek do samego siebie, to egoizm, pozytywny egoizm polegający na tym ze chcemy dla siebie wszystko i tylko to, co najlepsze, czyli nie robimy nic złego, bo w myśl motta, które napisałem wyżej możemy otrzymać zło, a przecież nie chcemy, chcemy dobra i tylko dobra oraz tego, co najlepsze.
 
Powiedzcie więc czy jest raj? I czy konieczne jest by był, kiedy jesteśmy my, ludzie, w których sercach tli się to piękno i dobro?
 
Wystarczy przecież lekko dmuchnąć by z iskierki powstał żar, z żaru ogień i aby ten ogień rozgrzał wszystkich lub prawie wszystkich, którzy chcą nieść ciepło i serce innym, szczególnie tym, którzy już przestali wierzyć.
 
Pozdrawiam wszystkich z nadzieją, że tym artykułem, choć trochę rozdmucham w waszych sercach tę iskierkę. A co za tym idzie niejeden z was wyciągnie rękę ku innym. Wierzę że tak się stanie, bo ja jednak wierzę w człowieka, w Polaka.

Ponadto zapraszam wszystkich, którzy chcą nieco więcej w tym kierunku zrobić, piszcie na adres: redakcja@iskry.pl po to by stworzyć w naszej ukochanej Ojczyźnie Kluby Patriotyczne Orle Gniazdo, zróbmy to, uruchommy jako ruch społeczny, stowarzyszenie lub jako partię pod tą nazwą, bo Kluby Patriotyczne Orle Gniazdo z założenia mają nieść dobro naszym rodakom i walczyć o to by nic nie zagrażało naszej ukochanej Ojczyźnie.

Zostańmy więc "nielegalnymi" kwiatami o których śpiewa mój przyjaciel Janek Pietrzak:

Przemysław Tadeusz Kudliński

PS.
Jeżeli zdecydujesz się na uruchomienie w swojej miejscowości oddziału KPOG napisz a podeślę ci dokumenty związane z uruchomieniem KPOG w celu zapoznania się z nimi i przesłania swojej opinii o nich w celu ewentualnych poprawek.

źródło:Iskry