Żłób
04/02/2011
495 Wyświetlenia
0 Komentarze
3 minut czytania
„Zebrałem klub i okazało się, że wszyscy myślą tak, jak powinni myśleć” – to jest cytat dnia, a może nawet i kadencji całej. Autorem jest mój ulubiony, wsiowy nabab, Stanisław Żelichowski, oddelegowany na odcinek parlamentarny, gdzie jego głównym zajęciem jest udawanie, że trzyma w ryzach klub PSL. Ten kamuflaż, realizowany już nawet nie na potrzeby propagandowe, a wręcz rytualne, charakteryzuje najpełniej wkomponowanie tzw. ludowców w System . Dotyczy to zarówno sytemu byłego, jak i tego, który zawdzięczamy architektom zawartego w 1989 roku, porozumienia Okrągłego Blatu. Tzw. ludowcy, to sitwa bardziej zdemoralizowana (wiem, wydaje się to nieprawdopodobne), niż Koalicjant. To najbardziej ubabrana w komunę, ze wszystkimi jej patologiami, grupa nomenklatury. Nic, co w PRLu kombinowała Matuszka […]
„Zebrałem klub i okazało się, że wszyscy myślą tak, jak powinni myśleć” – to jest cytat dnia, a może nawet i kadencji całej.
Autorem jest mój ulubiony, wsiowy nabab, Stanisław Żelichowski, oddelegowany na odcinek parlamentarny, gdzie jego głównym zajęciem jest udawanie, że trzyma w ryzach klub PSL.
Ten kamuflaż, realizowany już nawet nie na potrzeby propagandowe, a wręcz rytualne, charakteryzuje najpełniej wkomponowanie tzw. ludowców w System .
Dotyczy to zarówno sytemu byłego, jak i tego, który zawdzięczamy architektom zawartego w 1989 roku, porozumienia Okrągłego Blatu.
Tzw. ludowcy, to sitwa bardziej zdemoralizowana (wiem, wydaje się to nieprawdopodobne), niż Koalicjant.
To najbardziej ubabrana w komunę, ze wszystkimi jej patologiami, grupa nomenklatury.
Nic, co w PRLu kombinowała Matuszka PZPR, żadne draństwo, przewał, kant, szwindel, nie odbywało się bez współpracy wsiowej hybrydy komunistycznej organizacji, nazywanej dla niepoznaki ZSL em.
Nic, co w III RP kombinowały macochy od moralnych autorytetów, żadne (…) itd…. nie odbywało się bez współpracy itd. itp…tzw. ludowców.
A wejście Polski do Unii, wzbogaciło (nomen omen) arsenał , ujmijmy to tak – możliwości wsiowej nomenklatury.
Pan Wenderlich, który znany jest głownie z szukania na siłę bon mocików, wymamrotał dziś coś o najwyższej wydajności z hektara stanowisk w radach nadzorczych – marny greps, jak wszystko, co przegadane.
Tzw. ludowcy, których nieformalnym herbem, jest osadzony od wieków w wiejskiej tradycji ŻŁÓB, mają konstrukcję prostą, jak konstrukcja przysłowiowego cepa: co i za ile i dlaczego tak mało.
A jedyne, co dla członków tej grupy interesu jest cokolwiek warte, to do wspomnianego żłoba dostęp.
Doszukiwanie się innych motywacji, obraża żelazną, wsiową logikę, jaką kieruje się to towarzystwo.
I jeszcze jedno – jak by się komu przymajaczyło, że ja wsi polskiej nie lubię, to wyjaśniam, że jestem absolwentem SGGW.
To wspaniała Uczelnia.
