„Gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, ukrzyżowali tam Jezusa” (Łk 23,33)
Pod krzyzem
O krzyżu Pański, pamiątko przedroga
Po Bogu! straszne godło męki Boga!
Tulę cię, krzyżu święty, w sercu mojem
Rozkołysanym srodze niepokojem.
Krzyżu, spuścizno po Bogu – człowieku!
Po Zbawicielu tajemnico wieku
I wieków wszystkich – i całej wieczności!
Azaż me serce godnie cię ugości?
Serce! lepianko moja nędzna z gliny,
Rozszerz się! rozbrzmij pieśń dobrej nowiny!
Oczyść na gody i myśli, i chęci,
Co wichrzą: bowiem Bóg się w tobie święci.
Ukrzyżowany Pan mój ze mną – we mnie
Światłością ramion swych na łona ciemnie,
Na legowisko różnych zmór – miłośnie
Roztoczył tęczę ku nowej snadź wiośnie.
Odnówże, Panie, wraz i mego ducha!
Każ nawałnicy tam – każ! a usłucha:
I cisza wielka w duszy wnet nastanie,
I naokoło zamkną się otchłanie.
Bowiem myśl moja i uczucie moje,
I długoletnie znoje, bóle, boje,
I zachwycenie wieszcze, co mną miota,
To gra mej fali na wodach żywota!
Józef Bohdan Zaleski (1802-1886)
sciezki duchowe w labiryncie zycia i smierci sa otwarte. Ten blog to ostatnie miejsce, gdzie bedziemy je zamykac kluczami doktryn i dogmatów.