Zielone światło dla Putina czyli niemieckie interesy

No i po ptokach, Ukraina zaorana, Putin dostał zielone światło. „Bez wątpienia różnimy się zasadniczo (w sprawie Ukrainy). Pomimo to jestem przekonana, że powinniśmy kontynuować bliskie partnerstwo z Rosją w krótszej i dłuższej perspektywie” – powiedziała kanclerz Angela Merkel w wywiadzie dla „Frankfurter Allgemeine Zeitung” w chwili, kiedy media (i nie tylko) donoszą o gotowości rosyjskich wojsk do „pokojowej operacji” w obwodach, które po niedzielnym referendum ogłosiły niepodległość.

O tym, że Niemcy nie wystąpią przeciwko Rosji było oczywistym od samego początku, ciężkie miliony euro zainwestowane przez biznesmenów zza Odry nie mogą się przecież zmarnować, jednak tak otwartego postawienia sprawy nie spodziewał się chyba nikt. Mówiąc krótko i wprost pułkownik Władimir Władimirowicz może w każdej chwili wprowadzić swoje wojska na teren zbuntowanych obwodów donieckiego i ługańskiego bez ryzyka jakichkolwiek reperkusji czy fochów ze strony Unii Europejskiej.

Najśmieszniejsze w całym wywiadzie są słowa „Obywatele oczekują od nas, szczególnie w tym roku, gdy obchodzimy okrągłe rocznice wybuchu pierwszej i drugiej wojny światowej, że wykażemy gotowość do dialogu z Rosją” – wszystko wskazuje na to, że dialog ten będzie powtórzeniem tego z roku 1939 pomiędzy ministrami Mołotowem i Ribbentropem, z tą drobną różnicą, że w miejsce Polski podstawiono Ukrainę a rolę Wehrmachtu przejmą inwestowane na ogromną skalę w Rosji niemieckie pieniądze i korporacje, które po zakończeniu całej operacji zlecą się na teren kadłubowej, Zachodniej Ukrainy w poszukiwaniu taniej siły roboczej. To wszystko oczywiście pod płaszczykiem głębokiego zatroskania sytuacją i przy dźwiękach ogromnego potępienia dla imperialnej polityki Władimira Putina „myślącego w kategoriach XIX wiecznych stref wpływów” (to też cytat z wywiadu).

Śmiesznie przy tym wygląda falset naszych trzech rodzimych śpiewaków – Donalda Tuska, Radosława Sikorskiego i Bronisława Komorowskiego – którzy głośno wrzeszczą o wojnie, konieczności przeciwstawienia się Rosji, trzymaniu jednej linii z kijowskim rządem i wsparciu, jakie Ukraina otrzymuje od całej Unii Europejskiej. Śmiesznie, ale tylko z pozoru bo ta cała gadka nie jest skierowana do Ukraińców ale do polskich wyborców bojących się wschodniej agresji i oczekujących zdecydowanych działań ze strony polityków. To nic innego jak teatrzyk mający ich (wyborców) przekonać, że pod rządami takich wybitnych mężów stanu nic im nie grozi, że mogą spać spokojnie bo ich dzieci we wrześniu do szkół pójdą (no, chyba że poprą konkurencję w najbliższych wyborach, wtedy żadnej gwarancji nie będzie). Ta wojownicza postawa jest po prostu elementem kampanii wyborczej i zmieni się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki tuż po 25 maja – wtedy znowu rząd Platformy Obywatelskiej pójdzie ręka w rękę z Niemcami by w przyszłym roku, w zależności od rozwoju sytuacji, znowu zrobić woltę i dać ludziom takie przedstawienie jakiego oczekują.

Zresztą, gadka Angeli Merkel to też teatr przedwyborczy, nieco tylko bardziej oddający polityczną rzeczywistość z tej racji, że Niemcy są znacznie bardziej prorosyjscy niż Polacy i oczekują od swoich włodarzy zbliżenia z Rosją a nie potrząsania szabelką. Powodem takiej postawy są oczywiście wspomniane wyżej pieniądze zainwestowane przez niemieckie korporacje i ogromna zależność gospodarki naszych zachodnich „przyjaciół” od surowców energetycznych płynących ze wschodu chociażby przez słynny „Nord-Stream”. Interesy, interesy, interesy – tylko one tak naprawdę się liczą w polityce międzynarodowej i niemiecka kanclerz doskonale to rozumie, w przeciwieństwie do naszych „mężów i żon stanu” udających wielkich rozgrywających a tak naprawdę pełniących rolę piesków, merdających ogonkami za najmniejszy objaw czułości, warczących czasem dla zachowania pozorów i fasonu…