Wiesz, jaka piękna ziemia nasza?!
01/04/2011
359 Wyświetlenia
0 Komentarze
3 minut czytania
Na przekór prima aprilis, ta mowa jest bardzo wzniosła jak wczorajsze świętowanie przy winie i piwku.
PRZESTRZENIE
Każdy
Ma swój Everest.
Narastający łomot serca.
Ten krzyk w gardle.
I myśli splątane jak
Liny spadochronu.
Coraz prędzej – nie ma światła.
Coraz głośniej – nie ma tlenu.
Coraz trudniej – sieć pajęcza.
Z mroku niepewności się rozlewa
Niezbadana, niezmierzona
Jakaś fala.Teraz płynie w jakąś stronę.
Każdy ma wielkie,
Przejrzyste przestrzenie.
Czy zamieszka je
SOBĄ?
Czy odda walkowerem?
Czy w kokon samotności
Się zapląta?