O obrotach sfer niebieskich

Gdyby zapytać nawet dość rozgarniętego ateistę o najsłynniejszy w dziejach przykład opozycji Kościoła wobec nauki, na 99% przywoła losy teorii heliocentrycznej Kopernika rozumianej jako prześladowanie prawdy w imię biblijnej wersji. I nic to, że m.in. dla rozstrzygnięcia, która teoria naukowa jest prawdziwa (helio- czy geo-centryczna) jezuici założyli pierwsze w dziejach nowożytnych obserwatorium astronomiczne, którego prace zaowocowały w krótkim czasie reformą kalendarza stosowaną aż do dzisiaj (kalendarz gregoriański)… Tymczasem: „Zgodnie z pierwotną koncepcją Kopernika planety poruszają się wokół słońca po okręgach. Kopernik zaproponował swój model, aby wyeliminować konieczność zakładania, że niektóre planety krążą po dodatkowych pętlach zwanych epicyklami. W ówcześnie obowiązującej, geocentrycznej teorii Ptolemeusza, zakładającej nieruchomość Ziemi znajdującej się w centrum układu słonecznego, teoria epicykli była niezbędna, aby uzgodnić ją z […]

Gdyby zapytać nawet dość rozgarniętego ateistę o najsłynniejszy w dziejach przykład opozycji Kościoła wobec nauki, na 99% przywoła losy teorii heliocentrycznej Kopernika rozumianej jako prześladowanie prawdy w imię biblijnej wersji. I nic to, że m.in. dla rozstrzygnięcia, która teoria naukowa jest prawdziwa (helio- czy geo-centryczna) jezuici założyli pierwsze w dziejach nowożytnych obserwatorium astronomiczne, którego prace zaowocowały w krótkim czasie reformą kalendarza stosowaną aż do dzisiaj (kalendarz gregoriański)…

Tymczasem:

„Zgodnie z pierwotną koncepcją Kopernika planety poruszają się wokół słońca po okręgach. Kopernik zaproponował swój model, aby wyeliminować konieczność zakładania, że niektóre planety krążą po dodatkowych pętlach zwanych epicyklami. W ówcześnie obowiązującej, geocentrycznej teorii Ptolemeusza, zakładającej nieruchomość Ziemi znajdującej się w centrum układu słonecznego, teoria epicykli była niezbędna, aby uzgodnić ją z obserwacjami ruchu planet i słońca na niebie.

Paradoksalnie, pierwotna teoria Kopernika, zakładająca ruch planet po okręgach była niezgodna z obserwacjami i to w znacznie większym stopniu niż model Ptolemejski, co zmusiło Kopernika do zaadoptowania teorii epicykli. Co gorsza, aby uzgodnić wyniki obserwacyjne z teoretycznymi obliczeniami, Kopernik musiał założyć istnienie znacznie większej liczby epicykli niż było to w teorii Ptolemeusza, a mimo to, wciąż dawała ona znacznie mniej zgodne z doświadczeniem wyniki.”

A więc doświadczalnie jeszcze długo po Koperniku wykazywano, że jego teoria wcale nie jest cacy, ale raczej be.

„Największym argumentem przeciw teorii heliocentrycznej była niezmienność położenia gwiazd na sferze niebieskiej. Zakładając, że Ziemia wiruje wokół własnej osi przechodzącej przez oba bieguny można wyjaśnić obracanie się całej sfery niebieskiej w cyklu 24-godzinnym. Jeżeli przyjąć, że Ziemia porusza się również po orbicie kołowej wokół Słońca, powinniśmy zaobserwować pozorny ruch eliptyczny każdego ciała na sferze niebieskiej w kierunku innym niż płaszczyzna ekliptyki. W szczególności w tej ostatniej płaszczyźnie powinny być widoczne ruchy po odcinku. Okres tych „drgań” ciał niebieskich powinien być równy okresowi obrotu Ziemi wokół Słońca, czyli rokowi. Od starożytności próbowano zaobserwować zmianę położenia którejkolwiek gwiazdy na niebie, jednak nie udało się to aż do 1839 roku.”

Tak więc teoria Kopernika (z wieloma wymuszonymi modyfikacjami po drodze) została udowodniona prawie dwadzieścia lat po śmierci Napoleona I.

Ba, już po Powstaniu Listopadowym.

A jak rozum ludzki błądził po drodze? Oto mały przykład „Duńczyk Tycho Brahe (1546-1601), dysponując najdokładniejszymi jak na owe czasy pomiarami, próbował również zaobserwować paralaktyczne ruchy gwiazd. Po wieloletnich obserwacjach nie zdołał ich jednak wykazać. Zaproponował więc model pośredni – stwierdził, że planety poruszają się po okręgach wokół Słońca, które z kolei porusza się po okręgu wokół Ziemi wirującej wokół własnej osi.”

(cytaty pochodzą z wikipedii)

Czego powyższe powinno uczyć?

Dwóch rzeczy.

Że są teorie naukowe, które, choć nie udowodnione, mogą okazać się prawdziwymi.

I że nie wszytko, czemu dzisiejsza nauka przeczy, faktycznie jest fałszem.

25.05 2013