„Najbardziej prestiżowa” wojna domowa (Smolarowie rządzą!)

„Najbardziej prestiżowy francuski dziennik „Le Monde” określił jako „psychodramę” i „polityczną histerię” atmosferę w Polsce po publikacji „Rzeczpospolitej” w sprawie katastrofy smoleńskiej”.

"Ekscesy medialne, histeria polityczna, obelgi, teoria spiskowa i paranoja – polskie życie publiczne przeżyło właśnie epizod zdumiewającej gorączki" – napisał specjalista "Le Monde" ds. Europy Wschodniej Piotr Smolar.

No, no… Najbardziej prestiżowy francuski dziennik tak napisał? Klawiaturą jego najbardziej prestiżowego francuskiego dziennikarza, Piotra Smolara?

Kilka lat temu nasze media podawały inną wstrząsającą wiadomość. O tym jak to najbardziej prestiżowy dziennik francuski krytykuje Polaków za tchórzostwo i udział w mordowaniu Żydów.

"W swojej większości nie stawiali aktywnego oporu w czasie okupacji", "Masakry Żydów w Polsce nie były tylko dziełem Niemców" – pisał najbardziej prestiżowy dziennik.

A pod tekstem (co za niespodzianka!) podpisał się… najbardziej prestiżowy, francuski  dziennikarz, Piotr Smolar.

Wtedy za najbardziej prestiżowe teksty krytykowali Piotra Smolara nawet politycy związani z Platformą Obywatelską! Teraz pewnie nie skrytykuje go nikt.

Drogi Czytelniku, mylisz się!

Nie chodzi mi o jakieś ponure wnioski, że tekst najbardziej prestiżowego francuskiego dziennikarza, Piotra Smolara robi wrażenie prymitywnej, naskórkowo przedstawiającej wydarzenia w Polsce propagandy. Inni dziennikarze też najczęściej trzymają się tego samego kursu!

Nie chodzi też o malkontenckie narzekactwo, że analizy najbardziej prestiżowego francuskiego dziennikarza są jakoś szcególnie bezsensowne. Inni bywali jeszcze lepsi!  

W tych najbardziej prestiżowych tekstach nie ma niczego nadzwyczajnego, bo w krajach "wolności i demokracji", maskowanie własnej sprawności umysłowej jest bardzo popularną rozrywką "osób publicznych". 

Jeśli ktoś nie wierzy, odsyłam do słów szefa Fundacji Batorego, Aleksandra Smolara. Krótko po tragedii pod Smoleńskiem zdawał się sugerować, że już sama analiza niektórych hipotez może być myślozbrodnią.

Główny wniosek jest bardzo optymistyczny.

Najbardziej prestiżowy francuski dziennikarz, Piotr Smolar ciągle ma się od kogo uczyć.