Męczennicy politycznego posłannictwa

Ach niech ciężar ktoś z nich zdejmie

Niech uwolni z mak, z niewoli

Mowa o tym zbiorowisku w Sejmie

Jakiż naród to dozwolił?

Patrzcie przecie, jak się męczą

Dla nas grzesznych niewdzięczników

Z rozbudową, ze spaloną tęczą

A my chcemy wciąż wyników.

Pomyśl stary, pomyśl młody

Skąd ta pustka w obrad Sali

To ich męczą tak te schody

Więc z sesji zrezygnowali.

Tam jest hałas i kamery

I przeciwnik udawany

Kto doceni trud ich szczery

Przecież nie wokół bar….

Po dniu debat, ciągłych sporów

W domu nie ma ukojenia

Przymus setek razgaworów

Ani chwili tam wytchnienia.

A do tego przecież trzeba

Myśleć o emeryturze

Do chlebaka trza kłaść chleba

Jak najszybciej, jak najdłużej.

Przecież nikt z nich nie jest głupi

Że coś ZUS odda w podzięce

Prędko trzeba coś tu złupić

I pochwycić w brudne ręce.

Czyż to wszystko nie ma męczyć

Tak zarządzać wielka sztuka

Przy tym psyche nie udręczyć

G… wszystko, bo w drzwi CBA już puka.

Z pozdrowieniami Liber