Marek Grechuta: Dziś Ojczyzna jest w potrzebie

Ojczyzna to „kraj, w którym się ktoś urodził, którego jest obywatelem lub z którym jest związany więzią narodową”.

Tak podaje trzytomowy "Słownik języka polskiego". Urzędnik brukselski nie wymyśliłby lepszej definicji. Może zresztą i niełatwo jest opisać w paru słowach coś, co jest wieloznaczne i właściwie niepojęte.

Próbują to zrobić poeci. Jan Lechoń, dla którego nie było miejsca w komunistycznym państwie, pisał:

"Jedna jest Polska jak Bóg jeden w niebie,

Wszystkie me siły jej składam w ofierze.

Na całe życie, które wziąłem z Ciebie,

Cały do Ciebie, Ojczyzno, należę".

Jarosław Rymkiewicz nie miał tak burzliwego życia, więc też inaczej wyraża swe przywiązanie do Ojczyzny. "Polskość jest straszliwie atrakcyjna. Ogromnie ciekawa. Niezwykle pociągająca. (…) Polska to przygoda dająca poczucie szczęścia" – mówi poeta.

W wierszu "Ojczyzna", śpiewanym przez Marka Grechutę, znajdujemy poetycką, a równocześnie przejrzystą i jasną definicję interesującego nas pojęcia. Ojczyzna to są trzy kwiaty – historia, mowa i sztuka – które "muszą wciąż kwitnąć, by kraj dalej trwał":

"Bez historii, mowy, sztuki

Bez mądrości z tej nauki

Naród się zamieni w bezimienny kraj.

Dziś Ojczyzna jest w potrzebie,

Czeka ciebie, wierzy w ciebie,

Tysiąc lat historii patrzy w serce twe".

                   Posłuchajmy zresztą autora: