Bez kategorii

Katyń czeka na Norymbergę

16/07/2011

390 Wyświetlenia

0 Komentarze

5 minut czytania

Muszę się poprawić: na Hagę, bowiem w Norymberdze zbrodniarze (Rosjanie) byli też sędziami. A takie wyroki są nieważne od samego początku. Czy proces przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka przyniesie ulgę ofiarom i ich rodzinom?

O Katyniu pisałem ostatnio tu:http://jan.bogatko.nowyekran.pl/post/20454,strasburg-na-wokandzie-ludobojstwo-w-katyniu . Wiadomość o uznaniu za zasadną przez ETPC skargi katyńskiej to sensacja, o której w Polsce cicho. Skarga katyńska to tymczasem jedna z najważniejszych w całej historii tego trybunału –

Ireneusz Kamiński

pełnomocnik skarżących, podkreśla . Na uwagę zasługuje informacja, że do procesu, jako strona trzecia, przystąpił obecny polski rząd. „Jest to dla naszego grona wielkie wsparcie – już nie jesteśmi sami”, mówi Kamiński. Trwa dyskusja na temat „rehabilitacji” prawnej; jak można

„rehabilitować” bohaterów

ofiary ludobójstwa na nieludzkiej ziemi? Wymogi prawa są zimne i pozbawione uczuć. Formalnie rehabilizacja prawna to wydanie przez Rosję prawnie wiążącej decyzji o uznaniu nielegalnego charakteru rozkazu Stalina (i KC WKP(b) z 5 marca 1940roku o wymordowaniu

21 857

bezbronnych jeńców wojennych, nie tyle nawt jeńców, co internowanych, bo przecież Polska formalnie nie była w stanie wojny z Rosją, mimo agresji 17 września 1939 roku. Status prawny polskich żołnierzy w ZSSR był zatem taki sam, jak na Litwie czy Łotwie. Ale

proces przed ETPC

to pierwszy krok w kierunku kary za zbrodnię. Należy się zastanowić jak (bo na pytanie czy odpowiedzieliśmy sobie sami) doprowadzić do ukarania żyjących sprawców zbrodni czy spadkobiercy prawnego państwa, na którego rozkaz dokonano tego bezprzykładnego* w dziejach

aktu barbarzyństwa

ne mającego sobie pod względem etycznym i prawnym równych przestępstw wojennych. Taki trybunał powstać musi dla definitywnego zakończenia sprawy. Tylko to przyniesie ulgę rodzinom ofiar. Tylko to może otworzyć drogę do normalizacji stosunków polsko-rosyjskich.

* nie dają się z tą zbrodnią porównać rzezie mieszkańców polskich miast: Mścisławia (22 lipca 1654 roku) czy Pragi (4 listopada 1794 roku). Zbrodnie te też pozostały bez kary.

Czy ktoś sobie postawił pytanie, co robią dziś oficerowie LWP, którzy karali żołnierzy za prawdę o Katyniu?

Post scriptum: rozprawa przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka ma się odbyć 6 października.

Polacy nie tylko nie znają własnej historii, ale jej nie lubią. Nie lubią być może dlatego, że ich rodzicie czy dziadowie, kolaborując z komunistycznymi władzami, są beneficjentami systemu, który pozornie zwalczali. Są zakładnikami własnej przeszłości. Spójrzmy na Włochy: niedawno miał tam miejsce proces, w wyniku którego skazano na najwyższy wymiar kary kilku byłych żołnierzy Wehrmachtu za zbrodnie na ludności cywilnej w Toskanii. RFN nie deportowała sprawców, więc proces przeprowadzono zaocznie. Ale echo tego procesu w mediach – europejskich czy niemieckich – było szerokie.

O Pożodze (ludobójstwie Polaków w latach 1917 – 1956, popełnionym przez Rosjan, Niemców, Ukraińców i Zydów) pisałem często. Pożoga nie odgrywa w świadomości Polaków tak wielkiej roli, jak np. Shoah u Zydów. Dlaczego? Odpowiedź nie jest prosta wskutek złożoności problemu, ale jeden element jest oczywisty: o ile w wyniku Shoah zginęła w większości żydowska biedota, to w Pożodze w większości polska elita. A ona to przecież jest stróżem narodowej pamięci.

Czy zbrodnia katyńska jest ludobójstwem?Rosjanie, zarzucając jej popełnienie podczas procesu norymberskiego, tak właśnie stwierdzili. Podzielam tę opinię.W czasie procesu w Norymberdze rosyjski prokurator Roman Rudenko w akcie oskarżenia stwierdził:

„oskarżeni kierowali przemyślanym i systematycznym ludobójstwem, to jest eksterminacją grup rasowych i narodowych, dokonanym na ludności cywilnej na czasowo okupowanych terytoriach w celu wyniszczenia określonych ras i klas ludzkich i grup narodowych, rasowych i religijnych."