Doktryna wojskowa Rosji (2)

Nieoficjalne tłumaczenie – c.d. "Doktryna Wojskowa Federacji Rosyjskiej" zatwierdzona dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej z dnia 5 lutego 2010 II. NIEBEZPIECZEŃSTWA I ZAGROŻENIA MILITARNE FEDERACJI ROSYJSKIEJ.   7. Rozwój świata na obecnym etapie charakteryzuje się osłabieniem konfrontacji ideologicznej, obniżeniem poziomu gospodarczych, politycznych, wojskowych wpływów niektórych państw (grup państw) i sojuszy oraz wzrostem wpływu innych państw z ambicjami do wszechstronnej dominacji, wielobiegunowością i globalizacją różnych procesów. Wiele regionalnych konfliktów pozostaje nierozwiązanych. Istnieje ciągła tendencja ku rozwiązaniu siłowemu tych konfliktów, w tym w regionach graniczących z Federacją Rosyjską. Istniejąca architektura (system) bezpieczeństwa międzynarodowego, zawierająca mechanizmy prawne, nie zapewnia równego bezpieczeństwa dla wszystkich państw. Przy czym, pomimo spadku prawdopodobieństwa wojny na dużą skalę, z zastosowaniem konwencjonalnych środków ataku i broni atomowej, prowadzonej przeciwko Federacji […]

Nieoficjalne tłumaczenie – c.d.

"Doktryna Wojskowa Federacji Rosyjskiej" zatwierdzona dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej z dnia 5 lutego 2010

II. NIEBEZPIECZEŃSTWA I ZAGROŻENIA MILITARNE FEDERACJI ROSYJSKIEJ.
 

7. Rozwój świata na obecnym etapie charakteryzuje się osłabieniem konfrontacji ideologicznej, obniżeniem poziomu gospodarczych, politycznych, wojskowych wpływów niektórych państw (grup państw) i sojuszy oraz wzrostem wpływu innych państw z ambicjami do wszechstronnej dominacji, wielobiegunowością i globalizacją różnych procesów.

Wiele regionalnych konfliktów pozostaje nierozwiązanych. Istnieje ciągła tendencja ku rozwiązaniu siłowemu tych konfliktów, w tym w regionach graniczących z Federacją Rosyjską.

Istniejąca architektura (system) bezpieczeństwa międzynarodowego, zawierająca mechanizmy prawne, nie zapewnia równego bezpieczeństwa dla wszystkich państw.

Przy czym, pomimo spadku prawdopodobieństwa wojny na dużą skalę, z zastosowaniem konwencjonalnych środków ataku i broni atomowej, prowadzonej przeciwko Federacji Rosyjskiej, w wielu dziedzinach wojskowe zagrożenia Federacji Rosyjskiej są coraz większe.
 

8. Głównymi zewnętrznymi wojskowymi zagrożeniami są:

a) dążenie do wyposażenia potencjału siłowego Sojuszu Północnoatlantyckiego (NATO) w funkcje globalne realizowane z naruszeniem norm prawa międzynarodowego i przesunięcie infrastruktury wojskowej krajów- członków NATO bliżej do granic Federacji Rosyjskiej, w tym przez rozszerzenie bloku;

b) próby destabilizacji sytuacji w poszczególnych państwach i regionach i próby naruszenia stabilizacji strategicznej;

c) rozmieszczenie (rozbudowa) kontyngentów wojsk państw obcych (grupy państw) na terytorium państw sąsiadujących z Federacją Rosyjską i jej sojusznikami, a także na wodach przyległych;

d) tworzenie i wdrażanie strategicznych systemów obrony przeciwrakietowej, naruszające globalną stabilność i gwałcące ustaloną korelację sił w dziedzinie rakiet jądrowych, a także militaryzacja kosmosu i rozmieszczenie strategicznych nieatomowych systemów broni precyzyjnej;

e) roszczenia terytorialne wobec Federacji Rosyjskiej i jej sojuszników oraz ingerencja w ich sprawy wewnętrzne;

f) rozprzestrzenianie broni masowego rażenia, pocisków, technologii rakietowych oraz wzrost liczby państw posiadających broń jądrową;

g) naruszenie międzynarodowych porozumień przez poszczególne państwa, a także niewywiązywanie się z wcześniej zawartych umów międzynarodowych w dziedzinie ograniczenia i redukcji zbrojeń;

h) użycie siły wojskowej na terytorium państw sąsiadujących z Federacją Rosyjską z naruszeniem Karty ONZ i innych norm prawa międzynarodowego;

i) obecność (powstanie) miejsc konfliktów zbrojnych i eskalacji takich konfliktów na terytorium państw sąsiadujących z Federacją Rosyjską i jej sojusznikami;

j) rozprzestrzenianie się międzynarodowego terroryzmu;

k) powstawanie miejsc napięcia międzyetnicznego (między religiami), działalność międzynarodowych radykalnych grup zbrojnych na obszarach przylegających do granic państwowych Federacji Rosyjskiej i granic jej sojuszników, obecność terytorialnych sprzeczności i wzrost separatyzmu oraz gwałtownego (religijnego) ekstremizmu w poszczególnych częściach świata.
 

9. Głównymi wewnętrznymi zagrożeniami militarnymi są:

a) próby zmiany struktury konstytucyjnej Federacji Rosyjskiej siłą;

b) podważenia suwerenności i naruszenia jedności i terytorialnej integralności Federacji Rosyjskiej;

c) zakłócenia w funkcjonowaniu organów władzy państwowej, ważnych obiektów państwowych i wojskowych, oraz infrastruktury informatycznej Federacji Rosyjskiej.
 

10. Główne zagrożenia militarne to:

a) drastyczne pogorszenie sytuacji polityczno-wojskowej (relacji międzypaństwowych) oraz stworzenie warunków do wykorzystania siły wojskowej;

b) utrudnienie funkcjonowania systemów państwowego i wojskowego dowodzenia oraz kontroli Federacji Rosyjskiej, zakłócenia funkcjonowania jej strategicznych sił nuklearnych, systemów wczesnego ostrzegania przed pociskami rakietowymi, systemów monitoringu przestrzeni kosmicznej, magazynów amunicji jądrowej, obiektów jądrowych, obiektów przemysłu jądrowego i chemicznego oraz innych potencjalnie niebezpiecznych obiektów;

c) tworzenie i szkolenie nielegalnych formacji zbrojnych i ich działalność na terytorium Federacji Rosyjskiej lub na terytoriach jej sojuszników;

d) pokaz siły militarnej z prowokacyjnymi celami w trakcie ćwiczeń na terytorium państw sąsiadujących z Federacją Rosyjską lub jej sojusznikami;

e) intensyfikacja działalności sił zbrojnych poszczególnych państw (grup państw) z udziałem częściowej lub całkowitej mobilizacji i przeniesieniem organów wojskowego dowodzenia i cywilnej kontroli do wojennych warunków pracy.
 

11. Konflikty militarne charakteryzują ich cele i sposoby oraz środki do osiągnięcia tych celów, skala i terminy akcji wojskowych, formy i metody walki i wykorzystywane uzbrojenie oraz sprzęt wojskowy.
 

12. Charakterystycznymi cechami współczesnych konfliktów zbrojnych są:

a) zintegrowane wykorzystanie sił zbrojnych i sił i środków o charakterze niewojskowym;

b) masowe wykorzystanie systemów broni i sprzętu wojskowego opartych na nowych zasadach fizycznych, które są porównywalne do broni jądrowej w zakresie efektywności;

c) rozszerzenie skali wykorzystania wojsk (sił) i zasobów działających w przestrzeni powietrznej i kosmicznej;

d) intensyfikacja roli wojny informacyjnej;

e) skrócenie czasu potrzebnego do przygotowania do prowadzenia operacji wojskowych;

f) wzrost szybkości dowodzenia i kontroli, w wyniku przekształcenia ze ścisłego pionowego systemu dowodzenia i kontroli w globalny, sieciowy zautomatyzowany system dowodzenia i kontroli dla żołnierzy (sił) i uzbrojenia;

g) utworzenie na terytoriach walczących stron stałej strefy operacji wojskowych.
 

13. Cechy nowoczesnych konfliktów zbrojnych:

a) nieprzewidywalność ich powstawania;

b) obecność szerokiego zakresu wojskowo-politycznych, ekonomicznych, strategicznych i innych celów;

c) wzrost roli nowoczesnych wysoko skutecznych systemów broni, a także przearanżowanie roli różnych dziedzin walki zbrojnej;

d) wcześniejsze wdrażanie środków wojny informacyjnej w celu osiągnięcia celów politycznych bez wykorzystania siły militarnej, a następnie w interesie ukształtowania przychylnej odpowiedzi wspólnoty światowej na wykorzystanie siły militarnej.
 

14. Konflikty militarne wyróżniać będzie szybkość, selektywność, wysoki poziom zniszczenia celów, szybkość w manewrze wojsk (sił) i siły ognia, oraz wykorzystanie różnorodnych mobilnych ugrupowań wojsk (sił). Posiadanie inicjatywy strategicznej, zachowanie zrównoważonego państwa oraz dowodzenia wojskowego i kontroli, a także zapewnienie przewagi na lądzie, na morzu, w przestrzeni powietrznej i w kosmosie będzie decydującym czynnikiem w osiąganiu celów.
 

15. Działania wojskowe będą charakteryzować się rosnącym znaczeniem broni precyzyjnej, elektromagnetycznej, laserowej, infradźwiękowej, systemów sterowanych komputerowo, samolotów bezpilotowych, autonomicznych jednostek morskich, kierowanych zrobotyzowanych modeli uzbrojenia i wyposażenia wojskowego.
 

16. Broń jądrowa pozostanie ważnym czynnikiem zapobiegania wybuchowi nuklearnych konfliktów zbrojnych i konfliktów zbrojnych z udziałem konwencjonalnych środków ataku (wojny na szeroką skalę lub wojen regionalnych).

W przypadku wybuchu konfliktu zbrojnego z wykorzystaniem konwencjonalnych środków ataku (wojny na szeroką skalę wojny lub wojny regionalnej) zagrażającej samemu istnieniu państwa, posiadanie broni jądrowej może prowadzić do konfliktu zbrojnego rozwijającego się w militarny konflikt jądrowy.
 

cdn.

merln.ndu.edu/whitepapers/Russia2010_English.pdf

news.kremlin.ru/ref_notes/461