Cysorz obrażony

W Tajlandii za obrazę króla ląduje się w więzieniu. My króla nie mamy, mamy za to cysorza. A cysorz, jak wiemy z piosenki Tadeusza Chyły, ma klawe życie i nikt mu nie podskoczy. Proponujemy przejażdżkę po cesarstwie.

Daleka i egzotyczna Tajlandia ma bardzo drastyczne prawo dotyczące obrazy majestatu (lese majesté lub royal insult).Cytujemy portal www.etajlandia.pl:

“Chociaż Król Tajlandii cieszy się miłością i wielkim szacunkiem w kraju, jest również chroniony przez specjalnie prawo przeciw obrazie majestatu (lese majesté), które pozwala skazać nawet na 15 lat więzienia każdego, kto obrazi Króla lub rodzinę królewską. Prawo to było egzekwowane z różną surowością w różnych okresach. Nie są spod niego wyłączeni obcokrajowcy, chociaż zazwyczaj otrzymują oni łagodniejsze kary i są zwalniani z więzienia po odbyciu części kary. W ostatnich latach za obrazu majestatu w Tajlandii na karę więzienia skazano Szwajcara, który zamalował sprejem jeden z portretów Króla, a także Australijczyka, który zamieścił obraźliwy wobec następcy tronu akapit w swojej książce. Obaj zostali zwolnieniu z więzienia po kilku miesiącach na polecenie samego Króla.”

Coraz więcej Polaków jeździ na wakacje all-inclusive do Tajlandii, przejechać się na słoniu, ale jak na razie żaden z nas nie obraził tajskiego króla. Chyba dlatego, że wiemy ze obrażanie majestatu słono kosztuje.

Kilka dni temu internauta Robert Frycz dostał 1 rok 3 miesiące w zawiasach plus prywatną kolonię karną (40 godzin miesięcznie) za obrazę majestatu. Czyli prawie tyle samo co bossowie Pruszkowa.

Co prawda nasz cysorz to nie król Tajlandii, ale nasz cysorz cieszy się tak jak król Tajlandii miłością i wielkim szacunkiem. Kara jest więc uzasadniona. Od obrazy majestatu cysorza są zwolnieni tylko wyżsi dygnitarze w cesarskiej hierarchii (“durnia mamy za prezydenta”, “jaki prezydent, taki zamach”). I tak powinno być, jedno prawo dla ludu, drugie prawo dla elity.

Nie obrażajmy wiec cysorza, chociaż jak wiemy z piosenki Tadeusza Chyły, cysorz ma klawe życie:

Cysorz to ma klawe życie

Oraz wyżywienie klawe!

Przede wszystkim już o świcie

Dają mu do łóżka kawę,



A do kawy jajecznicę,

A jak już podeżre zdrowo,

To przynoszą mu w lektyce

Bardzo fajną cysorzową.



Słychać bębny i fanfary,

Prezentują broń ułani:

– Posuń no się trochę, stary!

Mówi Najjaśniejsza Pani.



Potem ruch się robi w izbach,

Cysorz z łóżka wstaje letko,

Siada sobie w złoty zycbad,

Złotą goli się żyletką



I świeżutki, ogolony,

Rześko czując się i zdrowo

Wkłada ciepłe kalesony

I koszulkę flanelową.



A tu przyjemności same

Oraz niespodzianek wiele:

Przynoszą mu "Panoramę",

"WTK" i "Karuzelę",



"Filipinkę" i "Sportowca"

I skrapiają perfumami

I może grać w salonowca

z Marszałkiem i Ministrami.



Salonowiec sport to miły,

Lecz cesarska pupa – tabu!

On ich może z całej siły,

A oni go muszą słabo…



Po obiedzie złota cytra

Gra prześliczną melodyjkę,

Cysorz bierze z szafy litra

I odbija berłem szyjkę.



Sam popije – starej niańce

Da pociągnąć dla ochoty.

A kiedy już jest na bańce,

To wymyśla różne psoty



Potem ciotkę otruć każe

Albo cichcem zakłuć stryjca…

…dobrze, dobrze być cysorzem,

Choć to świnia i krwiopijca!