AiC. Anonim i cytat… czyj, skąd?

Co nie siłą, to rozumem. (źródło: proszę nie podglądać i chwilowo nie szukać…) Aby opisać różnicę pomiędzy zwykłą koncepcją odpowiedzialności przyjmowaną w "świecie pomiaru", a perspektywą naszej praktyki,  możemy posłużyć się metaforą szachów. Gdyby poproszono nas o utożsamienie się, z którymś z elementów tej gry, wskazalibyśmy pewnie jedną z bierek (pionów i figur – Andrzej Budzyk) na szachownicy: moglibyśmy powiedzieć, że uważamy się za ważnego króla, przebiegłego skoczka albo skromnego piona. Uważalibyśmy, że naszym zadaniem w roli każdego z nich jest jest osiągnięcie celu, sukcesu zespołu i pokonanie przeciwnika. Moglibyśmy też widzieć się w roli gracza – stratega decydującego o ruchach sił w polu. Stosując naszą praktykę, definiujemy się jednak inaczej: nie uważamy się za jedną z bierek albo gracza, […]

Co nie siłą, to rozumem.

(źródło: proszę nie podglądać i chwilowo nie szukać…)

Aby opisać różnicę pomiędzy zwykłą koncepcją

odpowiedzialności przyjmowaną

w "świecie pomiaru", a perspektywą

naszej praktyki,  możemy posłużyć się

metaforą szachów.

Gdyby poproszono nas o utożsamienie się,

z którymś z elementów tej gry,

wskazalibyśmy pewnie jedną z bierek

(pionów i figur – Andrzej Budzyk) na szachownicy:

moglibyśmy powiedzieć,

że uważamy się za ważnego króla,

przebiegłego skoczka

albo skromnego piona.

Uważalibyśmy,

że naszym zadaniem w roli każdego z nich

jest jest osiągnięcie celu,

sukcesu zespołu i pokonanie przeciwnika.

Moglibyśmy też widzieć się w roli gracza

– stratega decydującego o ruchach sił w polu.

Stosując naszą praktykę,

definiujemy się jednak inaczej:

nie uważamy się za jedną z bierek albo gracza,

lecz za samą planszę, szachownicę,

na której toczy się gra.

(źródło: proszę nie podglądać i chwilowo nie szukać…)

c.d.n.

-"Niesforne Dziecię Gutenberga".