Koleiny losu ojczyzny

Z bajek i powiastek mało polskich a z pamięci pogubionych…

W hołdzie zwycięzcy spod Kłuszyna hetmanowi Stanisławowi Żółkiewskiemu…

Dwie głębokie bruzdy rozcięły oblicze ojczyzny… Dwa tysiące  i dziesięć… okrągła  to rocznica:

Jedna już sześćsetletnia od Grunwaldu prowadziła drogą… wskazując którędy na zachód najemnicy zakonu na tarczy  z kraju Jagiellonów odjeżdżali, miast łupów sromotę  i zdumienie unosząc… druga o dwieście lat młodsza, wąską ścieżką poprzez lasy smoleńskie do pokłonu bojarów  i propozycji objęcia carskiego tronu po szarży w Kłuszynie  na wschodnich rubieżach zastygła… obydwu zapomnieć nam nie chcą i jest to ich święte prawo historii… tylko czemu dziś nam rodacy nie pozwalają o naszej historii z dumą pamiętać? Jeżeli Świętem Jedności Narodu tak wielkiego jest rocznica wypędzenia polskiej załogi  Strusia i Gosiewskiego z Kremla fortyfikacji to czemu ani słowa o jego objęciu za bojarów zgodą i ludu wierności przysięgą po negocjacyjach nam nie podają wielkie dziś gazety? Chyba, że się wstydzą tego, iż załoga padła nie przed wojskiem a z głodu… bo był się król  z posiłkami nie spieszył wielką polityką ubawiony dla siebie  a nie dla królewicza Władysława carskiego tronu zapragnąwszy?

P.s: Którędy biegnie trzecia bruzda odciśnięta we błocie kwietniowym 2010 roku? I czy prawdą jest, że to carewicz na 400 lecie tych zdarzeń ze zemsty był uczynił za przysięgę wierności wtenczas przez lud moskiewski polskiemu królowi uczynioną…