Ukrainizacja III RP

Ostatnie zamachy bombowe w Paryżu przyrównywane są do ataków terrorystycznych 9/ 11 w USA.  O ile akty terroru w Stanach Zjednoczonych przeprowadzono w celu uzyskania pretekstu do wprowadzenia tam systemu państwa policyjnego, o tyle motywy paryskich zamachów nie są jasne.  Jedno nie ulega wątpliwości, oba wydarzenia były dziełem amerykańskich służ specjalnych, dokonanymi rękoma ich muzułmańskich agentów.

Interwencja Rosji w Syrii ukazała ostatecznie całą nagą prawdę o amerykańskiej „wojnie z terroryzmem”.  Przez półtora roku siły powietrzne USA i jego „sojuszników” prowadziły kampanię przeciw siłom Kalifatu ISIS.  Jej rezultatem był rozrost i umocnienie się kalifatu na terytorium Syrii i Iraku.  Teraz, kiedy w przeciągu kilku miesięcy Rosjanie zmusili terrorystów do odwrotu na wszystkich frontach, jedyną reakcją Waszyngtonu i jego wasali, było narzekanie że bombardowani są „nie ci terroryści których trzeba atakować”.  Przytoczona bezczelność i cynizm zachodu w tym aspekcie podkreśla jedynie fakt pełnego sponsoringu ISIS przez USA, Turcję, Arabię Saudyjską i Emiraty.

Według oficjalnej deklaracji ISIS, przyczyną paryskich zamachów była „działalność Francji w Syrii”.  W ramach amerykańskiej „koalicji”, lotnictwo francuskie, jak i pozostałych „koalicjantów”, dokonuje bombardowań cywilnej infrastruktury, w celu uniemożliwienia powrotu uciekinierów na te obszary Syrii, w przypadku ewentualnego wyzwolenia ich przez wojska Assada. Innymi słowy, celem zachodu jest utrzymanie potoku emigrantów płynących do Europy.

Z punktu widzenia prawa międzynarodowego, takie postępowanie jest zbrodnią wojenną, jednak zachód stosuje tą strategię od lat we wszystkich państwach będących obiektem jego agresji. Szczegóły tych zbrodni można znaleźć między innymi w następującym odnośniku źródłowym[i]. Przed zamachami bombowymi w Paryżu, ostatnim aktem francuskiej agresji w Syrii było zniszczenie węzła infrastruktury transportowej ropy, rzekomo w celu utrudnienia jej nielegalnego przemytu za granicę.  Przemyt i sprzedaż syryjskiej ropy przez ISIS odbywa się nieprzerwanie przez Turcję, Izrael oraz Liban i trudno sobie wyobrazić, by w masowych ilościach był on możliwy bez wiedzy i zgody władz tych krajów.  Po co więc bombardować infrastrukturę syryjską? Po to by pozbawić Syryjczyków możliwości jej transportu wewnątrz własnego terytorium.

Dosłownie przed paru miesiącami, kanclerz Niemiec, Angela Merkel, z otwartymi ramionami zapraszała „uchodźców” do swego kraju.  Wątpliwe, by takie postępowanie było wyrazem głupoty i krótkowzroczności pani kanclerz.  Przez wiele lat wykazywała się ona sprytem, przebiegłością i bezwzględnością w procesie uzależniania i wyzysku wschodnio-europejskich kolonii, takich jak Polska, za co społeczeństwo niemieckie obdarzało ją „zasłużonym szacunkiem”.  Teraz oskarżana jest przez nie o „zdradę interesów Niemiec”.  Były prezydent Francji Sarkozy był katalizatorem agresji zachodu na Libię, w wyniku której nastąpił na jej terenie rozpad struktur państwowych i chaos umożliwiający emigrację mieszkańców czarnej Afryki do Europy [ii]  Nie ma potrzeby dodawać, że obecny prezydent Hollande musiał zaaprobować dzisiejsze zaangażowanie Francji w konflikt syryjski, którego produktem ubocznym jest seria paryskich zamachów.  W czyim więc interesie działają ci i inni „przywódcy” zachodu?  Nie ulega wątpliwości, że w ostatecznym rozrachunku nie są to ich społeczeństwa, które w „demokratycznych” wyborach wprowadziły ich na salony władzy.

Jeśli tak mają się sprawy z prominentnymi państwami zachodu, jak wygląda autentyczna sytuacja w ich nędznej kolonii pod tytułem III RP?  Na pewno nie tak jak wyobraża to sobie przygniatająca większość otumanionego społeczeństwa!

W wyborach wywindowało ono do władzy „polską patriotyczną prawicę” z PiSu.   Zmiana ta odzwierciedla podobną sytuację na Ukrainie, gdzie w wyniku zorganizowanego przez zachód puczu, do „władzy” doszedł amerykański agent Poroszenko.  Z opublikowanych nagrań rozmów telefonicznych [iii] , zastępcy amerykańskiego sekretarza stanu Nuland z ambasadorem USA na Ukrainie Pyattem wynika jasno, że „desygnowanego” przez Niemcy  na „premiera” germańskiego  agenta Kliczko postanowiono zastąpić innym amerykańskim agentem Jaceniukiem.

To jest oczywiste.  Agent „mniej ważnego” państwa musiał ustąpić miejsca amerykańskiemu.  „Władze” Ukrainy musiały zostać dostosowane do „twardszej” od unijnej, amerykańskiej strategii wojny z Rosją ukraińskimi rękami.

Podobnie wygląda sytuacja z III RP.  Kiedy to „ukraiński taran” rozsypuje się w wyniku nieudanych ataków na Federację, do akcji trzeba wprowadzić następny- III RP.  Aby tego dokonać, agentura niemiecka (PO) musiała zostać zastąpiona amerykańską. Oczywiście wszystko to pod płaszczykiem „patriotyzmu”.  Na Ukrainie, też do „władzy” doszli „patrioci”, to znaczy żydowscy oligarchowie i zbrodniczy szaleńcy z ruchu Bandery.

Teraz kiedy „władza” w III RP jest bezpiecznie dzierżona przez „patriotów” z PiS, trzeba ją tylko nieco „zukrainizować”, czyli dobrać ekipę nie tylko wyzbytą moralnych hamulców i jakichkolwiek sentymentów w stosunku do Polski ( z tym nie ma problemu), ale na tyle głupią, by bez wahania realizowała, samobójczą dla III RP i jej „elit”, amerykańską koncepcję wojny totalnej z Rosją. Według amerykańskiej gazety The Wall Street Journal, nowy „polski rząd” można określić mianem „jastrzębi” dążących do większej integracji ze Stanami Zjednoczonymi[iv].  Czy jednak „gabinet” ten jest wystarczająco „zukrainizowany”?  Stopień zidiocenia ukraińskich oficjeli opisałem niedawno w osobnej publikacji[v] i mając ten temat „na świeżo”, muszę przyznać, że dorównanie im to prawdziwe wyzwanie.  Tak się jednak składa, że znam osobiście najważniejszą figurę w tym „wojennym gabinecie”, ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza.  Co prawda spotkałem go jeszcze w czasach, gdy nie piastował ministerialnych godności, ale już wtedy wykazywał się znacznym pieniactwem.  Przybył on do Kalifornii w „zbożnym” celu zebrania kilku milionów dolarów wśród Polonii, na jego własne „niezależne czasopismo”.  Milionów nie zebrał, ale od tego czasu wiesza się na amerykańskich klamkach. Szczególną w tym aktywnością wykazuje się przy próbach uzyskania od strony amerykańskiej dowodów smoleńskiego zamachu.  Przy czym pan Macierewicz nie jest w stanie pojąć, że nie może ich od tamtejszych agencji uzyskać. Ponieważ Smoleńsk, nie mógł zdarzyć się bez współpracy USA i UE z Rosją, przeto poszukiwane przez niego dowody obciążają również zachód.  Gdyby tak nie było, bez zaangażowani pana Macierewicza, dawno dostałyby się one do publicznej wiadomości.  Zachód robi wszystko, by szczuć i antagonizować wszystkich przeciw Rosji.  Przy czym posługuje się w tym dziele sfabrykowanymi kłamstwami  (np. zestrzelenie malezyjskiego samolotu).  Gdyby więc mógł przedstawić opinii publicznej swą prawdziwą wiedzę na temat Smoleńska, nie zawahałby się nawet przez moment.

Ogólnie rzecz biorąc pan Macierewicz nie powinien ustępować użytecznością swemu ukraińskiemu odpowiednikowi, byłemu ochroniarzowi Poroszenki – Wałeriju Hełeteju.[vi]

Tak więc III RP czeka obecnie okres „patriotyczny”.  Przy czym w odróżnieniu od ukraińskiego, będzie to okres „patriotyzmu solidarnościowego”, polegającego na poświęcaniu się dla naszych zachodnich „przyjaciół”.  Obecnym „patriotycznym władzom”, nie powinno nastręczać trudności rozbudzenie takowego w społeczeństwie.  Polacy zawsze uwielbiali poświęcać się za wolność „waszą”, zwłaszcza jeśli chodziło w tym o naszych „zachodnich idoli”.   Jedyny problem tkwi w tym, że ten eksperyment może zakończyć się anihilacją całego społeczeństwa i małą pociechę stanowić będzie fakt, że w raz z nim znikną raz na zawsze nasze „elity”, nie wyłączając pana ministra Macierewicza.

[i] http://www.infowars.com/france-targets-syrian-infrastructure/

[ii] http://www.counterpunch.org/2015/10/20/libya-from-africas-wealthiest-democracy-under-gaddafi-to-terrorist-haven-after-us-intervention/

[iii] http://www.bbc.com/news/world-europe-26079957

[iv] http://www.wsj.com/articles/poland-names-ministers-for-new-government-1447094560

[v] http://drnowopolskiblog.neon24.pl/post/126743

[vi] http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/nowy-minister-obrony-ukrainy-wie-co-powinien-robic,477727.html