TUSK UDAJE PATRIOTĘ I JEST ZDRAJCĄ

Wywiad Rafała Zapadki z licealistką, która oświadczyła D. Tuskowi w oczy, że udaje patriotę i jest zdrajcą. W treści pytania jest oczywista pomyłka: od skazania jej ojca przez komunę do zarzutów córki pod adresem premiera minęło 27, a nie 37 lat.

TUSK UDAJE PATRIOTĘ I JEST ZDRAJCĄ

Wywiad Rafała Zapadki z Marysią Sokołowską z Gorzowa Wlkp.

19 636 wyświetleń

Opublikowany 23 maja 2014 r.

Wywiad Rafała Zapadki z licealistką, która oświadczyła D. Tuskowi w oczy, że udaje patriotę i jest zdrajcą. W treści pytania jest oczywista pomyłka: od skazania jej ojca przez komunę do zarzutów córki pod adresem premiera minęło 27, a nie 37 lat.

Licealistka do Tuska: „Dlaczego udaje pan patriotę, a jest pan zdrajcą Polski?”

Niemiła niespodzianka spotkała Donalda Tuska podczas wizyty w Gorzowie Wielkopolskim.

Gdy szef PO podszedł do grupy licealistów, jedna z uczennic II LO zapytała go:

„Dlaczego udaje pan patriotę, a jest pan zdrajcą Polski?”.

Wizytę premiera opisał dokładnie portal www.gorzow24.pl

Najpierw Tusk spotkał się w restauracji z działaczami Platformy Obywatelskiej na czele z wojewodą Jerzym Ostrouchem i marszałek Elżbietą Polak. Byli także przedstawiciele lokalnych środowisk kulturalnych i akademickich.

Ale wkrótce nastąpił pierwszy zgrzyt. Na gorzowskim bulwarze premiera „przywitało” trzech działaczy Solidarności Walczącej z portretem śp. Lecha Kaczyńskiego.

Gdy zaskoczony Tusk skierował się w stronę grupy licealistów, spotkała go jednak jeszcze większa niespodzianka.

„Panie premierze, dlaczego udaje pan patriotę a jest pan zdrajcą Polski?” – spytała go kulturalnie uczennica II LO w Gorzowie Maria Sokołowska.

Donald Tusk był wyraźnie skonfundowany słowami licealistki.

Wydusił z siebie tylko: „Widzę, że macie duże poczucie humoru” i pośpieszenie oddalił się w stronę restauracji, gdzie czekali na niego lokalni działacze PO.

www.niezalezna.pl

 – strefa wolnego słowa

26/05/2014

Redaktor wydania: Piotr Łuczuk

 ENCYKLOPEDIA SOLIDARNOŚCI

Rafał Zygmunt Zapadka, ur. 21 X 1952 w Jarocinie. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierunek socjologia (1976).

1974-1979 kierownik działu w Wojewódzkim Domu Kultury w Gorzowie Wlkp.; w 1978 współinicjator Spotkań Twórców i Wykonawców Piosenki Amatorskiej w Myśliborzu; 1979-1982 kierownik Ośrodka Opiekuna Społecznego przy Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Gorzowie Wlkp.

Po 13 XII 1981 współorganizator pomocy (z Antonim Monachem) w zakładzie pracy dla rodzin internowanych; od 1983 współpracownik, członek podziemnej RKW „S” w Gorzowie Wlkp., autor tekstów (ps. Marcin Konwa) w piśmie RKW „Feniks”, współprowadzący (z Wojciechem Szczepanowskim) redakcji tegoż. I 1988 – I 1990 członek jawnej Rady Regionu „S” w Gorzowie Wlkp.; 1988-1989 współinicjator, współorganizator „Gazety Mówionej”. 1982-1983 agent ubezpieczeniowy w PZU, 1983-1984 kierownik stołówki Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu filia w Gorzowie Wlkp., 1984-1986 klubu osiedlowego w Gorzowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, 1986-1989 na rencie.

IV-VII 1989 przewodniczący KO „S” w Gorzowie Wlkp. 1989 – I 1990 pracownik Rady Regionu „S”, szef redakcji oficjalnej edycji pisma „Feniks”; w 1990 pracownik Zarządu Gorzowskiego Wydawnictwa Obywatelskiego, następnie właściciel Wydawnictwa Zapadka. Od 1993 w UPR.

Autor publikacji prasowych, audycji radiowych o tematyce politycznej w regionalnych mediach.

Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000).