Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.
(Ap 10,8-11)
Ja, Jan, znów usłuszałem głos z nieba jak zwracał się do mnie w słowach: Idź, weź księgę otwartą w ręce anioła stojącego na morzu i na ziemi! Poszedłem więc do anioła, mówiąc mu, by dał mi książeczkę. I rzecze mi: Weź i połknij ją, a napełni wnętrzności twe goryczą, lecz w ustach twych będzie słodka jak miód. I wziąłem książeczkę z ręki anioła i połknąłem ją, a w ustach moich stała się słodka jak miód, a gdy ją spożyłem, goryczą napełniły się moje wnętrzności. I mówią mi: Trzeba ci znów prorokować o ludach, narodach, językach i o wielu królach.
(Ps 119, 14 i 24. 72 i 103. 111 i 131)
Refren: Jak słodka dla mnie mowa Twoja, Panie
Więcej się cieszę z drogi wskazanej przez Twe napomnienia
niż z wielkiego bogactwa.
Bo Twoje napomnienia są moją rozkoszą,
moimi doradcami Twoje ustawy.
Jak słodka dla mnie mowa Twoja, Panie
Prawo ust twoich jest dla mnie lepsze
niż tysiące sztuk złota i srebra.
Jak słodka jest Twoja mowa dla mego podniebienia,
ponad miód słodsza dla ust moich.
Jak słodka dla mnie mowa Twoja, Panie
Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem na wieki,
bo są radością mojego serca.
Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami,
bo pragnę Twoich przykazań.
Jak słodka dla mnie mowa Twoja, Panie
(J 10, 27)
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.
(Łk 19,45-48)
Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: Napisane jest: Mój dom będzie domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców. I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.
ROZWAŻANIE:
Bóg pragnie, abyśmy byli posłuszni Jego słowu i przyjmowali je otwartym sercem. Droga, którą nam wskazuje, prowadzi do uświęcenia. Jest drogą radości i pokoju, a nie udręki. Dlatego psalmista woła dzisiaj: „Jak słodka jest dla mnie mowa Twoja, Panie, a Twoje napomnienia są moją rozkoszą”. Wsłuchajmy się z uwagą w słowo, które Bóg dzisiaj do nas kieruje, abyśmy posłuszni Jego natchnieniom, mogli pełnić Jego wolę.
Nowicjusze Dominikańscy, „Oremus” listopad 2012, s. 110
za: http://mateusz.pl/czytania/2012/20121123.htm