10.07.2011 – NIE ZAPOMNIJ, ZAPAL ŚWIATEŁKO PAMIĘCI

Kolejny dziesiąty dzień kolejnego miesiąca. Kolejna miesięcznica, już piętnasta tamtego kwietniowego poranka Ostatniej Wielkiej Podróży Lecha, Prezydenta RP, Jego Małżonki Marii, Najwspanialszej Pierwszej Damy RP oraz Ich 94-ciu Towarzyszy…

Wy wszyscy kiedyś żywi,
dziś tylko już świętej pamięci –
czy w snach swych najśmielszych śniliście,
że dziś będziecie wyklęci?

Ze czci i wiary odarci,
zdeptani, pluci zażarcie?
Dziś trumny Wasze dancingiem
i pląsy na nich czarcie…

Komu drogie wspomnienie
tych co przez śmierć swą przeklęci,
niechaj o zmroku w swym oknie
zapali światełko pamięci…

Niechaj rozjaśnia drogi
dusz w mroku niebios wędrujących
i parzy sumienia nikczemnych na ziemi,
prawdę we mgle dławiących…

Od napisania tych słów minęło pół roku. Czy coś się zmieniło ? Czy straciły aktualność?

Arogancja władzy dziś już nie tylko rozpościera się na Ofiary tragedii smoleńskiej, sięgnęła po żywych  – tych, którzy o Smoleńsku zapomnieć nie chcą, którzy oczy mają szeroko otwarte na niszczące Polskę rządy PO i widzą jak rola Polski  na świecie, państwa jeszcze kilka lat temu  liczącego się i szanowanego jest sprowadzana do roli  wasala. Obywatelom znów nie wolno odnosić się krytycznie do  władzy,  tak jakby niespełnione przez rząd obietnice wyborcze o reformie państwa, nowych drogach, spadku bezrobocia, wzroście zamożności społeczeństwa były czczym wymysłem…    Nie ma obiecanego nowoczesnego państwa, jest sięganie po i tak żebracze emerytury obywateli by rząd mógł załatać co rusz nowe dziury budżetowe.  Nie ma zamożnienia społeczeństwa, jest za to podwyższony podatek VAT wyczyszczający kieszenie Polaków,  sięgających po podstawowe produkty  niezbędne do funkcjonowania… Nie ma atrakcji ani niespodzianek wakacyjnych dla dzieci  z mniej zamożnych i biednych rodzin bo  premier musi mieć fundusze by bawić się w Brukseli podczas luksusowej kampanii wyborczej swojej partii, dla kamuflażu zwanej „prezydencją Polski UE”. Ci, którzy wyjechali zagranicę w poszukiwaniu pracy i warunków do samorealizacji, powrót do Polski wybili sobie z głowy. Tak to Polakom pod rządami głoszącej zgodę i miłość Platformy Obywatelskiej żyje się „godnie i lepiej”…

Oddzielnym rozdziałem arogancji władz RP jest wszystko co jest związane z tragedią smoleńską. Od tzw. śledztwa począwszy po… nielegalne kwiaty, zakazany krzyż… Momencik – ile lat minęło od powstania tej piosenki Jana Pietrzaka?? 30 ? Historia zatoczyła 30-letni krąg i Polska  znów jest o krok od powtórki z historii – już księża głoszący patriotyczne kazania są szykanowani, kwiaty, znicze i wieńce – symbole pamięci lądują na śmietnisku, znów jak za tamtych czasów ludzie znikają bez śladu, policja używa siły wobec zwykłych obywateli przyglądając się biernie zamówionym przez władzę „happeningom” tarasoidów. Czyżby jeszcze tylko dzień lub dwa, albo jeszcze tylko jedna miesięcznica lub dwie, a na ulice znów wyjadą transportery ?   Gaz łzawiący, użyty przez tzw. stróżów porządku już był – niedawno w Gdańsku podczas Marszu Pustych Garnków. Teraz już chyba kolej na tylko coś bardziej „hard”, Bronisław Komorowski podpisał stosowną nowelę, a być może wierna partii karmicielce i niezwykle pomysłowa prezydent miasta stołecznego też nie pozostanie w tyle i wymyśli „atrakcje”  dla uczestników Marszu Pamięci i Lasu Smoleńskiego, a jej przykład wzorowej córy partii pójdzie „w Polskę”…    

Jan Paweł II modlił się – „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi”… Tej – polskiej… Jakże diametralnie zmieniło się oblicze polskiej ziemi po śmierci Papieża, po 10 kwietnia 2010 roku. Nie ma dnia bym się nie pytała – czy to ciągle jest ta  moja ziemia, ta  moja Polska?   Jakaż inna w porównaniu z czasem, w którym nasz Papież wypowiadał swą modłitwę, jakaż inna przed i po 10 kwietnia 2010 roku…

Mogę sobie pozwolić na takie głośne refleksje, nikt za nie o 6 rano mnie łomotaniem w drzwi nie obudzi, a w upalny (zapowiadają  +41°C) niedzielny wieczór zapalę w oknie Światełko Pamięci i popłynie w   niebo „Ave Maria gratia plena”… Może Anioł, niosący modlitwę przysiądzie gdzieś w przestworzach na baloniku z biało-czerwoną szachowniczką, przewiązaną kirem by odlecieć w nieznane, niosąc pamięć o tych  poniewieranych przez możnych tego świata, a wspominanych przez maluczkich…

           Przyłącz się – zapal Światełko Pamięci…