ZUS vs. Europa

Po matkach, zawieszeniowcach, zleceniobiorcach, osobach wykonujących pracę nakładczą, znowu matkach, osobach zatrudnionych na umowę o pracę przyszła kolej na tych, którzy wyjechali zagranicę.

I tam podjęli pracę.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych również tej grupie każe płacić rzekomo zaległe składki, kwestionując ich zatrudnienie.

1. 

Przetaczająca się w mediach „dyskusja” dot. kolejnej reformy systemu ubezpieczeń społecznych  będąca najczęściej tokowaniem licencjusza Rostowskiego, sprowadza się w zasadzie do jednego – oto odebranie ludziom pieniędzy, których i tak nie ma, spowoduje, że ludzie będą mieli więcej pieniędzy, których i tak nie dostaną.

Na dole jednak toczy się walka o realne pieniądze, która często przybiera groteskowe formy.

2.

Pan Mariusz Z., nie mogąc dłużej wiązać końca z końcem w szczęśliwym kraju pozbawionym kryzysu, musiał wyjechać do pracy w Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z ustawodawstwem unijnym podlegał tym samym obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu w miejscu pracy.

W Polsce pozostawił jednak firmę, w której zatrudniał jednego pracownika.

3.

ZUS tylko na to czekał.

Na początku tego roku wydał decyzję, obejmującą go obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie kraju.

Na nic zdało się wyrejestrowanie z systemu ubezpieczeń.

ZUS przecież wie lepiej.

4.

Pan Z. nie poddał się i złożył odwołanie do sądu.

Ba, był aż tak bezczelny, że zażądał okazania przez ZUS jakichkolwiek materiałów świadczących o tym, że wydanie decyzji poprzedziło jakiekolwiek postępowanie wyjaśniające!

Wniosek został przez sąd uwzględniony.

5.

W wykonaniu powyższego Zakład Ubezpieczeń Społecznych… wszczął postępowanie wyjaśniające w sprawie ustalenia ustawodawstwa właściwego dla pana Z. jako osoby pracującej na terenie Wielkiej Brytanii i prowadzącej działalność gospodarczą w Polsce (ZUS Oddział w Zabrzu, pismo z dnia 14 czerwca 2013 roku, nr 480000/UBS-1/V/167/2013).

6.

Pan Z. zawnioskował do Sądu o dopuszczenie w charakterze dowodu powyższego pisma na okoliczność wydania zaskarżonej decyzji w sposób arbitralny, bez przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego przed jej wydaniem.

Bo przecież zaskarżona decyzja została wydana bez ustalenia stanu faktycznego nawet w najbardziej znikomym zakresie (Sąd Okręgowy w Gliwicach, sgn akt VIII U 180/13). 

7.

Ba, pan Z., zamiast grzecznie odpowiedzieć na pytania zawarte w urzędowym piśmie, zadaje ZUS-owi pytanie:

dlaczego organ wszczął postępowanie wyjaśniające PO WYDANIU decyzji?

8.

Oto informacje, jakie polski organ uważa za konieczne do uzasadnienia wydanej pół roku wcześniej decyzji.

I tak pan Z. powinien przedstawić:

– dokumenty potwierdzające wypłacanie wynagrodzenia przez pracodawcę brytyjskiego;

– dowody, potwierdzające miejsce zamieszkania na terenie Wielkiej Brytanii w czasie wykonywania tam pracy (kopia umowy dzierżawy lub najmu, kopia rachunków za media wystawionych na nazwisko wnioskodawcy);

– listę wszystkich krajów, w których jest/była wykonywana praca na terenie Wielkiej Brytanii;

– zestawienie pełnego rozbicia czasu pracy, które powinno obejmować czas poświęcony na pracę w Wielkiej Brytanii oraz w Polsce;

– dowody podróży na trasie Wielka Brytania – Polska (kopia dokumentów podróży);

– oświadczenie o miejscu zamieszkania (w celu ustalenia miejsca zamieszkania należy uwzględnić: czas trwania i ciągłość pobytu na terytorium danego państwa członkowskiego, charakter i specyfikę wykonywanej pracy, miejsce, w którym praca jest najczęściej wykonywana, jej stały charakter oraz czas trwania, sytuację rodzinną i więzi rodzinne, sytuację mieszkaniową, oraz to, czy sytuacja ma charakter stały). 

9.

Tylko po co pan Z. ma przedstawiać powyższe, skoro decyzja została już wydana? Pomijając już, że powyższa lista mimo woli stanowi dowód na jawne matolstwo sporządzającego ją urzędnika (lista krajów na terenie Wielkiej Brytanii czy kopie umowy najmu itp.) to przecież cała ta sprawa to nic innego, jak tylko drwina urzędu z obowiązującego (ciągle jeszcze) prawa.

I obywatela kraju rzekomo będącego państwem prawnym!

Jak długo jeszcze pańscy ludzie będą bezkarnie deptać prawo, panie prezesie Derdziuk?

29.06 2013