Żołnierze Wyklęci

(fragment partyzanckiej piosenki z końca lat czterdziestych)

Wędrując po Podlasiu, napotykamy w wielu miejscowościach na mogiły, na których napis informuje, że spoczywają w nich żołnierze brygad wileńskich AK polegli w latach 1945–1953. Najwybitniejszym z dowódców wileńskiej partyzantki okazał się major Zygmunt Szendzielorz „Łupaszka”. Jego 5 Brygada Wileńska podjęła działania z zakresu samoobrony przeciwko NKWD, UB, KBW i komunistycznej agenturze powodującej aresztowania i represje wobec ludności.
Gdy we wrześniu 1945 r. na rozkaz płk Rzepeckiego, w związku z tzw. „akcją rozładowywania lasów”, mjr „Łupaszka” musiał rozformować 5 Brygadę i wyjechać na Pomorze, gdzie wiosną 1946 r. wznowił działalność partyzancką, na Podlasiu pozostało dwóch podległych mu oficerów. Byli to ppor. Lucjan Minkiewicz „Wiktor” i ppor. Władysław Łukasiuk „Młot”. Dowodzili oni partyzanckà grupą kadrowà, wywodzącą się z 1 szwadronu 5 Brygady i oddziału partyzanckiego „Młota”. Gdy po kilku miesiącach major „Łupaszka” ponownie nawiązał z nią kontakt, wróciła pod jego komendę. W lutym 1946 r. „Łupaszka” nadał jej nazwę 6 Brygady Wileńskiej.
W ten sposób oddział „Wiktora” i „Młota” przeszedł pod rozkazy Komendy eksterytorialnego Wileńskiego Okręgu AK – struktura ta pozostawała w łączności ze sztabem Naczelnego Wodza w Londynie, dzięki czemu akcja zbrojna „Łupaszki” i „Młota” z formalno-prawnego punktu widzenia zyskiwała znamiona pełnej legalności. Pomimo iż 6 Brygada nie weszła w skład Zrzeszenia WiN, należy podkreślić, że cały czas zachowywała silne więzi z poakowskimi strukturami WiN na Podlasiu po obu stronach Bugu – i z czasem, w miarę ich rozpadu, zaczęła na ich bazie budować własne zaplecze organizacyjne. „Łupaszka”, „Wiktor”, „Młot”, „Huzar”, „Brzask”, „Lampart” i inni żołnierze 6 Wileńskiej Brygady AK stali się na Podlasiu legendą i przykładem najwyższego męstwa i patriotyzmu. W tym roku II Motocyklowym Rajdem „Żołnierze Wyklęci – Pamiętamy. 6 Wileńska Brygada AK” pojedziemy ich szlakiem.

Zapraszamy, dołącz się do nas, uczcijmy wspólnie Ich pamięć!

Rajd organizowany jest przez Stowarzyszenie Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński w dniach 20-22 lipca 2012 roku. Spotykamy się 20 lipca 2012 roku o godz. 21.00 w kościele Św. Jana Chrzciciela w Narewce na Apelu Jasnogórskim. Rajd zakończymy w Drohiczynie w niedzielę 22 lipca 2012 roku uczestnicząc w Mszy Św. w Katedrze o godz. 12.00.

Program Rajdu:
Piątek, 20 lipca 2012 roku
godz. 21.00 – kościół Św. Jana Chrzciciela – Apel Jasnogórski – spotkanie uczestników Rajdu, nocleg w namiotach na terenie przykościelnym
godz. 22.30 – ognisko

Sobota, 21 lipca 2012 roku
godz. 8.00 – wyjazd na miejsca związane z Danutą Siedzikówną „Inką”
godz. 10.00 – rozpoczęcie II Motocyklowej Gry Historycznej
godz. 18.00 – przejazd do miejscowości Czaple Andrelewicze nieopodal Drohiczyna, nocleg, ognisko, podsumowanie gry

Niedziela, 22 lipca 2012 roku
godz. 9.00 – wyjazd do miejsc związanych z działaniami Żołnierzy Wyklętych [ok. 50 km]
godz. 12.00 – Msza Św. w drohiczyńskiej Katedrze Trójcy Przenajświętszej – zakończenie Rajdu

Noclegi w namiotach (konieczny własny sprzęt turystyczny). Wyżywienie w czasie całego Rajdu każdy uczestnik zapewnia sobie we własnym zakresie.
Prosimy o oflagowanie motocykli barwami narodowymi. Zachęcamy do zabrania ze sobą kilku małych zniczy (do wykorzystania w czasie gry historycznej).
Wpisowe w tym roku wynosi 30,– PLN. Wpłat można dokonywać bezpośrednio u organizatorów w czasie rajdu. Tradycyjnie zapewniamy nalepkę na motocykl, a po rajdzie znaczek rajdowy – Ryngraf oddziałów wileńskich, w tym roku srebrny. 
Zgłoszenia i pytania proszę kierować do Leszka Rysaka (mail: leszek.rysak@gmail.com, mob. +48 602 15 37 08).