niebo w zaspach się tarza wszystkimi gwiazdami…
niebo w zaspach się tarza wszystkimi gwiazdami
świerki strzeliście wmodlone w nieba ciemną powałę
stoją niczym ogromne gotyckie katedry
wpisując w krajobraz Beskidów dzieła Twego chwałę
góry jak białe konie biegną widnokręgiem
poprzez siodła przełęczy z burą grzywą chmur
w dali dzwoni srebrzyście lodowy ornament
gdy wstrząsa białym płaszczem zimowy Bóg gór
Beskidy…moje białe zimowe modlitwy
takie miejsca gdzie nigdy nikt mi nie wygraża
gdy przynoszę pęknięte kołysane wiatrem
moje serce klęczące w lodowych ołtarzach
NIEZALEZNY ZAKLAD POETYCKI. Kubalonka. Naród,który sie oburza,ma prawo do nadziei, ale biada temu,który gnije w milczeniu. Cyprian Kamil Norwid