wyszperane 06/09/12

14 lipca 1789. Modlitwa. Pytanie. Ekshumacja Anny Walentynowicz. Kto zapłaci komu? Pogrzeb zasłużonego generała.

 Ocenia się, że podczas rewolucji we Francji życie za wiarę oddało około trzech tysięcy katolickich kapłanów. Wśród nich zamordowani 2 września 1792 r. franciszkanin o. Jan Franciszek Burte, gwardian stołecznego klasztoru oraz jego zakonny współbrat, Seweryn Jerzy Girault, kapelan paryskich sióstr zakonnych. Rewolucja stawiała sobie za cel stworzenie „nowej Francji” i „nowego człowieka”. Każdego, kto nie mieścił się w „republikańskich wymiarach”, przykrawała do nich gilotyna.
Antychrześcijańskie oblicze rewolucji francuskiej objawiło się na dwa sposoby: w aspekcie destruktywnym (czyli polityce wymierzonej w Kościół katolicki i duchowieństwo, a także niszczeniu symboli chrześcijaństwa w sferze publicznej, w tym kościołów) oraz w aspekcie twórczym, o wiele groźniejszym – jak zauważył Józef de Maistre – od tego pierwszego (czyli tym, co na gruzach chrześcijańskiej Francji rewolucjoniści chcieli zbudować). Oba aspekty łączyło przeświadczenie zaczer­pnięte z ateistycznego dziedzictwa Woltera, iż należy wymazać tę niegodziwość, czyli – wedle „patriarchy oświecenia” – chrześcijaństwo.
http://www.bibula.com/?p=60579

: „Módlmy się też i za wiarołomnych Żydów: niech Pan i Bóg nasz zedrze zasłonę z serc ich, aby z nami poznali Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wszechmogący, wieczny Boże, który w miłosierdziu Swoim nikomu, nawet wiarołomnym Żydom, przebaczenia nie odmawiasz, wysłuchaj modlitw naszych za lud ten zaślepiony, aby wreszcie poznał światło prawdy, którym jest Chrystus, i z ciemności został wybawiony.”
http://www.bibula.com/?p=60603

Pytanie dotyczyło pkt. 19 Universae Ecclesiae, który głosi: „Wierni, którzy proszą o celebrację w forma extraordinaria, nie mogą w żaden sposób popierać ani też należeć do grup podważających ważność bądź prawowitość Mszy św. czy sakramentów sprawowanych w forma ordinaria (…)”.
http://www.bibula.com/?p=60405

Ekshumacja Anny Walentynowicz z urzędu
http://niezalezna.pl/32504-ekshumacja-anny-walentynowicz-z-urzedu

Niemiecki komentator stwierdzał w nim, że Polska będzie musiała liczyć się z koniecznością wypłaty odszkodowań wielomilionowej rzeszy tzw. wypędzonych. Komentarz swój zakończył pełną politowania radą pod adresem polskiej klasy politycznej: “Cyniczna nauczka: po pierwsze, nigdy nie rezygnować z majątkowych i reparacyjnych roszczeń. W przeciwnym razie potomkowie narodu sprawców będą mieli w ręku więcej tytułów prawnych niż potomkowie narodu ofiar”. Paradoks PRL polegał na tym, że płaciła ona reparacje za Niemców. Czy paradoks III Rzeczypospolitej będzie polegał na tym, że będzie ona płaciła reparacje Niemcom?
http://www.naszdziennik.pl/wp/8876,niesplacony-rachunek.html

Nowy, republikański rząd był o wszystkim informowany. Minister sprawiedliwości republiki, Georges Danton, w reakcji na dostarczane mu wiadomości o toczących się masakrach w więzieniach, które podlegały jego nadzorowi, odparł: Gwiżdżę na więźniów, niech się z nimi dzieje, co chce. Bezpośrednimi mocodawcami zbrodni były władze rewolucyjnej Paryskiej Komuny.Według Pierre’a Gaxotte’a, siepacze za swoją „pracę” dostawali po sześć franków dziennie. Wynagrodzenie obejmowało również wszystkie kosztowności (pieniądze, biżuterię) znalezione przy ofiarach.
Czy można usprawiedliwić mordowanie bezbronnych więźniów? Ależ oczywiście, że można. Podobnie, jak można uczynić narodowe święto z dnia, w którym wymordowano bezbronnych żołnierzy, a ich dowódcy oderżnięto głowę rzeźnickim nożem (Bastylia, 14 lipca 1789 r.).W polskiej historiografii ciągle dominuje interpretacja, której autorem był Jan Baszkiewicz – niekryjący specjalnie swoich sympatii dla rewolucji w jej najbardziej radykalnej, jakobińskiej fazie. Jak pisał przed laty w swojej biografii Robespierre’a o mordowaniu więźniów w Paryżu we wrześniu 1792 roku: Motywy tej fali ludowego terroru są zrozumiałe. W obliczu klęsk na froncie lud szuka pomsty na kontrrewolucjonistach; ale może bardziej jeszcze boi się spisków. Ochotnicy szykują się do wyjścia na front: jakże zostawić stolicę podminowaną konspiracjami wrogów?
http://www.pch24.pl/terror-i-zbrodnia-w-imie-nowego-porzadku-,5475,i.html#ixzz25ONs03mu

Środowisko osób represjonowanych w stanie wojennym z Olsztyna od soboty, 1 września, jest w szoku. Tego dnia pochowano gen. Kazimierza Dudka, ostatniego szefa SB w byłym woj. olsztyńskim z asystą honorową: udziałem kompanii honorowej, która oddała salwę i sztandarem Komendy Wojewódzkiej Policji w Olsztynie. W pogrzebie uczestniczył komendant KWP, nadinsp. Józef Gdański.
http://www.debata.olsztyn.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2412:ostatniego-szefa-sb-w-olsztynie-pochowano-w-asycie-kompanii-honorowej-policji&catid=46:adam-jerzy-socha&Itemid=97