Wyrok IV (sąd ostateczny). Finał.

Końcowy werdykt. Nie mam nawet słów by nazwać działania Sądu.

 W przeciągu roku odbyło się jeszcze kilka rozpraw. Na ostatnich mnie nie było, moja wina. Wydawało mi się, że są ważniejsze sprawy, które muszę załatwić. Poza tym irytowało mnie zachowanie sędzi. Co bym nie powiedział to było nie tak. Kogo bym nie chciałem wezwać na świadka, sędzia stwierdzała, że to zbędne. Powódka utrzymywała, że byłem jedynym mężczyzną z którym współżyła przed poczęciem dziecka ja, że o żadnym współżyciu nie było mowy.Chociażby ze względu na to, że w czasie poczęcia przebywałem za granicą Chciałem wezwać na świadków osoby, które z nią sypiały w tym okresie. Było ich sporo. Sędzia z oburzeniem odrzuciła moją prośbę. Powiedziała, że nie pozwoli abym z porządnej kobiety zrobił, delikatnie mówiąc, latawicę. Nie byłem częstym bywalcem sądów więc nie wiedziałem jak mam się zachować. Ona oczywiście mogła powołać swoich świadków i skwapliwie z tego skorzystała. Było ich wielu i raczej zeznawali na moją korzyść. Niektórzy sprawiali wrażenie jakby nie wiedzieli po co przyszli i w  jakiej sprawie. Rozmowa sędzi z jedną ze świadków: