Wyprzedzić swój czas

Otrzymałem dzisiaj interesujący list. Interesujący spektrum zawartych w nim pytań i głębią oczekiwań związanych z odpowiedziami.

Wprawdzie autor tych pytań chce poznać moją opinię na interesujące go tematy, ale ja doszedłem do wniosku, że będzie korzystniej dla niego, gdy otrzyma możliwość skonfrontowania moich odpowiedzi ze stanowiskiem innych osób interesujących się tymi zagadnieniami. Pytania czytelnika – czarnym kolorem, moje odpowiedzi – niebieskim.

Zastanawiam się nad wieloma aspektami, moja znajomość fizyki jest raczej znikoma. Sam zaobserwowałem kilka błędów w dziedzinie makroekonomii, ale nie wiem gdzie ew. mógłbym opublikować moje prace. Moja wiedza nawet w tym temacie wydaje się niewystarczająca, a nawet jeśli udałoby mi się ukazać błąd teorii to podejrzewam, że kłóciłoby się to mocno z panującym establishmentem.

1) Realizm lokalny – na prosty język: czy można udowodnić istnienie rzeczywistości "za oknem", w momencie gdy nie ma tam obserwującego? Czy rzeczy mają cechy same w sobie czy to my je nadajemy jako odbiorcy?

Agencje informują, że NASA obserwuje jakiś asteroid, który leci w kierunku Ziemi. Oznacza to, że mamy takie instrumenty, które pozwalają nam obserwować ten asteroid, a więc robią one z nas obserwatorów.

Kilkadziesiąt milionów lat temu, w Ziemię walnął jakiś asteroid. Nawet dinozaury od niego wyginęły. Nie mieliśmy wtedy takich instrumentów poznawczych, a jednak asteroid walnął w Ziemię. Oznacza to, że on sobie leciał w kierunku Ziemi nie zastanawiając się nad tym, czy jest na niej jakiś obserwator, czy nie.

Wniosek: Rzeczywistość nie zależy od tego, czy ją obserwują. Najpierw musi być rzeczywistość "za okniem", żeby mógł się pojawić obserwator.

2) Wpływ obserwującego na eksperyment

Obserwator, jak każde ciało kompozycyjne, jest generatorem pola grawitacyjnego i elektrostatycznego. Jeśli eksperyment będzie polegał na ważeniu worka kartofli, to wpływ obserwatora jest znikomy, jeśli jednak eksperymentujemy na poziomie cząstek fundamentalnych, to ten wpływ może być znaczący.

Najlepiej można to zobaczyć w laboratorium chemicznym. W porządnym laboratorium spektrometry pracują w reżymie automatycznym. Człowiek nie przebywa w tym pomieszczeniu, w którym jest wykonywana analiza. Jego udział spowadza się do odebrania wydrukowanego rezultatu, przy czym drukarka jest w osobnym pomieszczeniu.

Dam prostszy przykład. Pokój wagowy w laboratorium chemicznym. Nie dosyć że wagi stoją na specjalnych granitowych stołach umocowanych do ścian i nie mających kontaktu z podłogą, to jeszcze do tego mechanizm wagi i szalki są oddzielone od otaczającego środowiska przeźroczystymi osłonami.

Wniosek: odpowiednio zaprojektowane eksperymenty pozwalają minimalizować wpływ obserwatora na jego przebieg, a tym samym rezultat.

3) Jak Pan ocenia może nie same neutrina ale realizm przenoszenia w czasie?

Jeśli Pan w pytaniu powiązał neutrina z "maszyną czasu", to ja sobie pozwolę Panu odpowiedzieć posługując się najbardziej autentycznym przykładem.

Nie tak dawno pisałem o dwóch wydarzeniach, które były szeroko komentowane w środowisku fizyków:

– rozbłysk gamma GRB090510;

– eksperyment OPERA – rejestracja neutrin wędrujących szybciej niż światło.

O tym, że jeżeli uda się przekroczyć prędkość światła, to możliwe będą podróże w czasie słyszał Pan niewątpliwie wiele razy. Tej frazy nie powtarzali tylko ci, którym leń i … ja.

W 2009 r. dotarł do Ziemi sygnał gamma z obiektu oddalonego od Ziemi na 7,1 mld lat świetlnych. Jak twierdzi wspąłczesna fizyka, ten sygnał przywędrował do nas z prędkością światła.

Jednak gdy zespął uczonych pracujących nad eksperymentem OPERA ogłosił, że neutrina pokonały dystans CERN-Gran Sasso prędzej niż światło, to aktywizowali się ci, którzy spekulują na podróżach w czasie.

Przeanalizujmy te konkretne przypadki. Gdzieś tam, 7,1 mld lat świetlnych temu był wygenerowany sygnał gamma. Leciał sobie, leciał, aż w końcu doleciał do Ziemi.

Zadajmy sobie pytanie. Kiedy należałoby wylecieć z Ziemi, żeby lecąc z prędkością 2c dolecieć do tego obiektu w ten moment, kiedy on generował sygnał. Rozpatrzymy różne przypadki:

a) wylot z Ziemi w moment dotarcia sygnału? Oczywiście, że nie, gdyż fakt dotarcia sygnału do Ziemi oznacza, że obiekt nie istnieje już od 7,1 mld lat;

b) wylot z Ziemi 3,55 (7,1/2)  mld lat świetlnych – 1 sek przed dotarciem sygnału? Tak, w takim przypadku dolecielibyśmy do tego obiektu zanim on wygenerował sygnał, tylko że jest mały problem: bez sygnału nie wiemy kiedy wystartować i w którą stronę lecieć.

Wniosek: Nie ma takiej maszyny czasu, która może nas przenieść do określonej sytuacji w przeszłości, jeżeli ta sytuacja miała miejsce przed tym momentem, w którym my uzyskaliśmy informację o jej przebiegu.

4) Czy możliwe jest splątanie kwantowe, istniejące między wszystkimi umysłami (umysł zbiorowy)

Splątanie jest możliwe, ale nie kwantowe. Kwanty nie są obiektami istniejącymi w przyrodzie. Kwant jest jednostką miary, a mieszanie jednostek nie jest dopuszczalne.

5) Istnienie świata jako hologramów, a jednocześnie holograficznego odzwierciedlenia rzeczywistości (całość zawarta w każdym pojedynczym elemencie)

Nonens! Hologram to zarejestrowany obraz momentu, a rzeczywistość to stan dynamiczny. Dlatego z hologramów może Pan zrobić film, ale nie może Pan urodzić dziecka.

6) Istnienie świadomości niezależnej od mózgu (ciała).

Wszystko, co na ten temat mógłbym powiedzieć będzie spekulacją i zmyśleniem. Jak do tej pory nie mamy dowodów na to, że istnieje jakiś martwy obiekt posiadający ludzką inteligencję, którą moglibyśmy nazwać "rozumem"